Je kan hier mijn vorige artikelen over stoppen met drinken lezen:
Mijn grootste lessen na 6 maanden geen alcohol
Het was een hele ‘reis’ voor mij, dit avontuur van stoppen met drinken. Vooraf had ik dat niet echt verwacht. Ik dacht: het is een gewoonte waar ik mee stop, en dat zal soms vast lastig zijn. Het werd echt een hele innerlijke reis waarin ik veel inzichten kreeg en ontzettend veel belangrijke lessen leerde over mezelf en over het leven. Ik deel ze vandaag met je.
Ik bevond me op het spectrum van alcoholverslaving
Dit was voor mij een heel groot besef. Alcohol is drugs. En als je drinkt, bevind je je op een ‘verslavingsspectrum’. Dat wil niet zeggen dat iedereen die drinkt meteen verslaafd is, maar wel dat als je drinkt, je je ergens op dat spectrum bevindt. Met aan de ene kant de drinker die heel af en toe een glaasje pakt en aan de andere kant de zware alcoholist die totaal afhankelijk is van alcohol.
We moeten alcohol zien voor wat het is, en dat is niet een gezellig drankje waar je lekker van geniet, maar als een zware drugs die verwoesting aanbrengt in je lijf en je leven – ook als je matig drinkt. Dit is misschien niet zo’n lekkere binnenkomer, maar ik ben er wel zo naar gaan kijken.
Als je niet zomaar kan stoppen met drinken, of als je pauzes in moet lassen waarin je niet drinkt, dan betekent dat dat je op een manier afhankelijk bent van alcohol. Alles waar je niet zomaar mee kan stoppen is een probleem.
Dit klinkt heel zwart wit en natuurlijk is dat het niet, maar alcohol is simpelweg niet zo onschuldig als het lijkt door de media en de reclames.
Alle ontspanning, lol, 'scherpe randjes' zit al in mij
Ik gebruikte alcohol voor héél veel dingen in mijn leven. Om dingen te vieren, om te genieten, om te ontspannen, om de ‘scherpe randjes eraf te halen’, om lol te hebben, om te proosten… Ik dacht dat ik het niet nodig had, maar toen ik stopte ontdekte ik dat alcohol verbonden was met ontzettend veel momenten in mijn leven.
Ik ging dus manieren zoeken om al deze dingen nog steeds te ervaren, maar dan zonder de drank. Hoe haal ik ‘de scherpe randjes eraf’ aan het einde van een werkweek? Hoe ervaar ik zo’n intens ontspanmoment dat ik altijd had met een glas wijn en chips en een boek? Hoe vier ik vakantie zonder een glaasje? Hoe heb ik lol en geniet ik van een avondje uit zonder wijn?
Ik vond de antwoorden langzaamaan een stuk voor stuk, en de conclusie was: er is niks voor nodig. Alles zit al in mij. De ontspanning, het vieren, de lol – ik kan alles in mezelf vinden, maar dan moet ik wel bereid zijn om dieper te graven, emoties te voelen die oncomfortabel (of gewoon vreselijk) zijn en er niet van weg te willen vluchten.
Het gaat óók om gewoontes
Waar ik aan de ene kant worstelde met al die momenten die ik hiervoor benoemde, en hoe ik kon functioneren in die momenten zonder alcohol, was het ook een proces van gewoontes veranderen. Ik had erg veel gewoontes rondom alcohol, en vooral rondom wijn, en die mocht ik allemaal afleren. Een gewoonte afleren kan best lastig zijn, maar omdat mijn motivatie (mijn gezondheid) sterk genoeg was, lukte het.
Wat mij heel erg heeft geholpen is erover praten met mensen in mijn directe omgeving én mezelf toe te staan het alcoholmoment te vervangen door wat anders. Fijne alcoholvrije biertjes, mocktails, gingerbeer in een wijnglas, goede kombucha’s – doordat ik allemaal lekkere vervangers in huis haalde en ze in de horeca vaak ook goed verkrijgbaar zijn, genoot ik óók van de momenten waarop ik normaal gesproken iets met alcohol dronk.
Ik mis mijn wijnhobby wel.
Hier heb ik veel vragen over gekregen en ja, dit mis ik wel. Wat ik het meeste mis is in een restaurant een hele mooie fles uitzoeken en daar dan samen van genieten. Of in de wijnwinkel iets waanzinnigs uitkiezen, de verhalen erover horen of opzoeken, en dan vervolgens thuis samen die fles openmaken en er zóveel plezier aan beleven. Die smaken van wijn, de verhalen, de hele mystiek eromheen, ik vind dat iets heel moois en ik vind het heerlijk om daarmee bezig te zijn. Dat mis ik dan ook het meeste. Niet die random wijntjes op een terras of een pilsje tijdens een feestje, maar die bijzondere écht lekkere flessen wijn, die mis ik. Dat is oké, heb ik besloten.
En wat is nu het plan?
Ik weet het niet, joh!
Dit stukje deelde ik laatst in mijn alcoholvrije(re) nieuwsbrief:
Ik vertelde vorige week ook dat ik niet 1, maar 2 geheimen had rondom alcohol.
De tweede is namelijk:
ik ga weer drinken.
Nee, niet op de manier hoe je denkt. Ik ga het je uitleggen.
Straks, halverwege maart, ben ik een halfjaar alcoholvrij. Voor mij echt een waanzinnig lange periode, iets waar ik heel trots op ben.
De gewoonte van alcohol drinken is er echt uit. Dat wijntje bij het eten, het glas wijn op vrijdagmiddag om het weekend in te luiden, de fles bubbels om iets te vieren – het is weg. En dat voelt goed. Het is fijn. Ik voel me lekker bij het niet meer hebben van allll die gewoontes rondom alcohol.
Het enige wat ik mis, is iets decadents. Haha.
Ik mis niet meer de verdovende effecten van de drank. Al die gewoontes mis ik niet meer.
Maar wat ik wel mis….
Is zo’n hele mooie (meestal dure) fles uitzoeken in een wijnwinkel, en die dan op een bijzonder moment samen openmaken. Intens genieten van die smaken.
Dus niet een random fles wijn of glas pils op het terras. Nee, echt een moment met een kwalitatief waanzinnige wijn. Dat is echt het enige wat ik nu nog mis. De smaak. Want al zijn er zoveel echt goede alcoholvrije alternatieven, ook in wijn… NIKS tipt aan een Grand Cru Champagne, of een fles Chateau Musar.
Wijn is ook nog een hobby van mij, dus dat zit daar ook wel een beetje in.
De laatste maanden denk ik weleens na over hoe ik dit ‘hierna’ wil gaan doen.
En met ‘hierna’ bedoel ik, na mijn echt alcoholvrije periode.
Wil ik helemaal stoppen met drinken, forever?
Of wil ik in de basis niet drinken, maar bij uitzondering héél soms een echt mooie wijn drinken.
Ik weet dat dus nog niet.
En dus heb ik besloten om eind maart een fles Champagne open te maken. Samen met Willem, als we op Terschelling zijn. Vorig jaar kocht ik twee flessen Cristal Champagne, een van de beste champagnes ter wereld, en die gaan we openmaken.
Ik zie het als een mooi experiment.
Wat gebeurt er met me als ik weer een glas wijn drink?
Vind ik het nog lekker?
Wat voel ik?
Hoe bevalt het?
Wil ik dat nog wel écht?
Of valt het tegen?
Ik ben zo benieuwd. Ik ga het gewoon doen, weloverwogen, en kijken wat er gebeurt.
Misschien maakt het mijn keuze voor ‘hoe verder’ ook makkelijker.
Is dat echt helemaal alcoholvrij?
Of zal het alcoholvrijER zijn?
Ik ben nu op Terschelling en de fles Cristal is meegegaan. Ik weet alleen nog niet zeker of ik hem ga openmaken. Ik vind het spannend, omdat ik bang ben dat ik weer helemaal mee wordt gezogen in de alcoholfuik, en dat wil ik niet. Maar ik denk ook: ik ben me er zo bewust van, dat gebeurt me niet.
Ik ben er dus gewoon nog niet echt uit. Voor nu drink ik nog steeds niet. En daar ben ik heel blij mee.
Abonneer je op mijn gratis alcoholvrije mail
Wil je ook mijn alcoholvrije(re) mail ontvangen? Elke week stuur ik hem, gratis, naar bijna 2500 mensen. Jij kan hem ook ontvangen als je wilt en dan krijg je gratis mijn e-book met de 30 dagen alcoholvrij checklist en mijn favoriete alcoholvrije drankjes. Klik hier om je aan te melden.