Brass Boer Thuis

In de keuken van Brass Boer Thuis – waar je trouwens heerlijk de hele avond naar binnen kan gluren – staat Joris Bruurs met zijn team. Hij heeft ervaring opgedaan bij onder andere De Librije en bij Brass Boer op Bonaire. Nu staat hij ’thuis’, in Zwolle. In het restaurant wordt vooral gewerkt met streekingrediënten hier uit de regio.

Het restaurant is warm ingericht, met veel bruin en roesttinten. Dat klinkt oubollig, maar dat is het allesbehalve. Het voelt knus aan in het restaurant, warm, en je zit lékker. De stoelen zijn comfortabel en op de banken kan je urenlang zitten. Vind ik zelf een pluspunt.

Het menu is heel flexibel. Je kan gaan voor een ‘Family Style’ diner, wat absoluut mijn favoriet is: samen acht gerechtjes delen die in drie gangen worden geserveerd. Maar je kan ook voor het Brass Boer menu gaan met drie gerechten. Zin om zelf te kiezen? Kan ook: je kan gewoon a la carte je eigen menu samenstellen. Therese stelde een mooie wijnkaart samen met wijnen van de hele wereld. Veel hiervan worden per glas geschonken en er staan ook wat pareltjes op die per fles op tafel komen. Ik kan hier mijn hart ophalen als wijnliefhebber, want ook als ik ‘gewoon een glas’ wil, kan ik hier écht wat lekkers bestellen. Dat mis ik vaak in een brasserie, vaak vind ik de open wijnen niet zo interessant. terwijl ik juist als ik uit eten ga een echt goed glas wijn wil drinken. Dat kan hier!

Inmiddels was deze avond waar ik vandaag over schrijf mijn vijfde (of al zesde?) bezoek sinds de opening eind april. Mijn beoordeling is dus niet alleen van deze avond, maar van mijn algehele ervaring bij Brass Boer Thuis.

Elke keer dat ik hier ben ga ik voor een ‘Family Style’ diner. Dat houdt in dat je samen acht gerechten krijgt om te delen. Top. Zo hoef ik niet te kiezen.

We denken dat we een feestelijk bloemstuk op tafel krijgen, maar het is onze pompoensoep! Deze wordt geserveerd in een pompoen en er steekt allemaal lekkers op stokjes in. Vooral de gebrande gamba’s zijn mijn favoriet, maar de zachtzoete stukjes pompoen zijn ook erg lekker. De soep zelf smaakt wat Aziatisch, is zachtzoet, vol van smaak en lekker romig.

We begonnen de avond met champagne en bestellen nu een fles Riesling van Markus Molitor, de Alte Reben 2016. Deze heb ik al eerder gedronken en ik vind hem fantastisch. Het is een hele rijpe wijn, met veel perzik en abrikoos, maar ook wat petrolachtige tonen. Voor €40 een top prijs-kwaliteitverhouding.

Het hoofdgerechtje is snoekbaars van het houtvuur, gelakt met appelstroop met saus van riesling en pijpjeskruid. Perfecte match dus, met die wijn. Visgerechten worden vaak wat fris en licht gemaakt, maar deze niet. Veel smaak, ik houd zo van die gerookte houtsmaak die bijna overal aan zit, die lak van appelstroop is ook een prettige combi. Had ik niet verwacht.

De frietjes hier zijn zoals frietjes moeten zijn. Knapperig van buiten, zacht van binnen. Met oude kaas en knoflook erover ook nog. En daarnaast zie je gefrituurde bloemkool. Draag me maar weg. Ze serveren ook soms spitskool van de rotisserie met nootjes. Maar deze wint.

Bij het dessert gaf ik al even aan dat ik gek ben op hun ‘stroopwafel’. Dit is, zonder te overdrijven, mijn favoriete dessert. Maar echt, mijn favoriete dessert ooit. Van alle duizenden desserts die ik in mijn leven heb gegeten. Het is een stevige, brosse wafel met daarop boerenjongens, zachte en romige vanille-ijs, getoaste witte chocolade en stroopwafelkruim. Het is niet te omschrijven zo lekker. Zacht, zoet, romig, knapperig, stroopwafel. Ik zou dit elk moment van de dag kunnen eten. Op het moment van schrijven ben ik in staat naar Brass Boer Thuis te fietsen om alleen dit dessert te bestellen. Ik zou er een week op water en brood voor over hebben.

Goed, ik sla door, maar volgens mij is de boodschap duidelijk. Nu verbleekt het andere dessert, maar ook die is te gek, vooral door de verschillende texturen. Dit zijn ‘Delfts’ blauwe bessen met witte chocolade, citroen en vlierbloesem.

Ik kan niet anders zeggen dan dat Brass Boer Thuis een van mijn nieuwe favoriete restaurants in Zwolle (en ver daarbuiten) is. Voor mij klopt het. De sfeer is goed, net als de service. Alles met aandacht, niet stijf, maar juist heel relaxed. Dat past ook bij een concept dat ’thuis’ heet. Je wil er bijna in je joggingbroek gaan zitten. Zouden ze hier ook helemaal niet raar van opkijken, trouwens. We zijn wel doodgewoon in Zwolle 😉

Het eten is gewoon goed. Elke keer. De menukaart kan op het eerste gezicht wat groot zijn, maar het voordeel is dat er genoeg keuze is voor iedereen en dat je zelf kan kiezen hoe je je avond invult. Ik vind het ‘Straatvoer’ ook leuk: kleine hapjes die je bij de borrel kan bestellen. De wijnkaart is gewoonweg fantastisch en veel wijnen zijn heel goed betaalbaar. Ik moet graven naar negatieve punten. Als ik echt iets wil noemen, is dat dat het personeel niet altijd het fijne van de ingrediënten of de wijn weet. Maar ik van dat niet erg: als ik meer wil weten of als blijkt dat er niet genoeg kennis is, wordt er iemand bijgehaald die het wel weet. En de bediening is altijd hartelijk en behulpzaam, ze staan er echt met plezier en dat is wat je als gast wilt merken.

Prijs-kwaliteit is wat mij betreft in orde. Voor een avond als deze ben je met twee personen €110 kwijt voor het menu, daar komt koffie, een wijnarrangement of fles wijn bovenop. We zitten hier een hele avond te tafelen en te genieten van al die gerechtjes die we kunnen delen, voor mij iets wat nog heel vaak voor herhaling vatbaar is. Sterker nog: in de week van Kerst heb ik al gereserveerd om met redacteur Emmy en assistent Brenda hier te gaan eten…