Ik ging naar Jerez omdat ik vorig jaar een sherrywedstrijd won (met dit recept). De eerste paar dagen van deze trip heb ik dus gewonnen, de andere dagen en de etentjes (op het diner bij Lu na) hebben we zelf betaald. In deel 2 van het reisverslag van Jerez vind je een kaartje met de plekken waar we zijn geweest, zoals je van me gewend bent van reisverslagen! Deze komt volgende week online.
Zaterdag
Onze allereerste dag! We landen rond een uur of zes op Jerez de la Frontera Airport. Ideaal om daarop te vliegen. Je kan ook via Sevilla, maar dan zit je nog wel een uurtje in de trein of taxi voor je in Jerez bent. Wat ook een leuk idee is: twee dagen Sevilla bij aankomst en dan doorreizen naar Jerez. Allemaal mogelijkheden, maar wij besloten te vliegen op de luchthaven die lekker dichtbij is. We vlogen trouwens vanaf Düsseldorf, omdat Zwolle-Düsseldorf of Zwolle-Schiphol niet heel veel uitmaakt.
Rond een uur of acht zijn we in het hotel, La Fonda Barranco. Deze zit in het oude centrum van Jerez, net buiten het drukkere centrum. Het is zo knus en sfeervol, wij vinden het meteen leuk. We starten natuurlijk met een sherry van het huis, de eerste van vele die nog zullen volgen deze week!
Nadat we gesetteld zijn, is het tijd om te ten. We lopen naar Arbores, een restaurant dat ik al had opgeslagen en waarover ik ook een tip kreeg van Pedro van het hotel.
Het straatje van ons hotel
De eerste sherry!
Onze kamer, zo knus!
Het dakterras van het hotel
Het uitzicht vanaf het dakterras
Zoveel marmer overal!
Hier kijk je recht op onze kamer
Op pad! Zoveel van dit soort straatjes.
Eten bij Arbores, je ziet hier paprika met tonijn
Manchego en chorizo
Bruschetta met gekarameliseerde ui en geitenkaas
Gedroogde en gezouten tonijn (wow! intens) en ‘croquetas’
Artisjok met iberico en ei
Mijn dessert met mascarpone
We eten lekker, maar we zijn allebei niet zo onder de indruk als velen op Tripadvisor. Het personeel is wat ongeïnteresseerd en qua licht is het net of er TL-balken aan het plafond hangen. Het eten is wel goed en ze hebben een te gekke wijnkaart met heel veel soorten sherry en gewone wijn, maar voor ons niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig hebben we nog een hele week om de vele restaurantjes van Jerez te verkennen!
Zondag
Zondag is onze enige dag zonder afspraken of plannen. Vanaf morgen gaan we op pad naar sherrybodega’s, dus vandaag gaan we lekker Jerez verkennen. Rondstruinen, koffietje hier, wijntje daar, dat. Het weer is te gek, het is 22 graden met een zonnetje en het is gezellig in de stad. Iedereen is buiten, zit op terrasjes, drinkt een wijntje. We zijn meteen blij verrast door Jerez de la Frontera: het is gezellig maar niet te druk (het is dan ook nog geen hoogseizoen en het is gewoon geen hele grote stad), het stikt er van de knusse steegjes en pleintjes en elk hoekje is mooi. Het is niet hip, je vindt er geen hipster koffietenten of hele hippe restaurantjes en winkeltjes, maar eerlijk gezegd vind ik dat juist heel relaxed. Wat je er wel vindt? Enorm veel tapasbarretjes, terrasjes en restaurantjes. En sherryhuizen, natuurlijk.
De dag beginnen op het heerlijk zonnige dakterras.
Er is een soort rommelmarkt bij de kerk, leuk om overheen te struinen.
De eerste cortado’s op het terras zijn een feit!
Overal zien we zulke portiekjes. De voordeuren staan open en voor de ingang naar het trappenhuis zit dan nog een ijzeren deur op de meeste plekken. Zo mooi!
Die tegeltjes!
Eerste biertje op het terras! Er zijn hier verrassend veel speciaalbierbrouwerijen, dus ook Willem is blij.
Ik ga natuurlijk aan de sherry!
Tapas!
’s Avonds gaan we súperspaans eten… 😉 We gaan naar een Mexicaan, daar hebben we echt zin in.
Maandag
Onze eerste sherrydag! Vandaag gaan we naar El Puerto de Santa Maria. Sherry wordt gemaakt in drie steden in de streek: Jerez de la Frontera, El Puerto de Santa Maria en Sanlucar de Barrameda. Vandaag gaan we dus naar die tweede toe en we bezoeken bodega Gutierrez-Colosía. Ik zal je niet teveel details over sherry vertellen, dat komt wel een andere keer op een andere plek, maar ik laat je natuurlijk wel een paar foto’s zien.
We bezoeken sherrybodega Gutierrez-Colosía in El Puerto de Santa Maria. Ons eerste bezoek en meteen indrukwekkend. Die hoge plafonds en al die vaten! We krijgen hier een rondleiding en uitleg.
En natuurlijk gaan we proeven! Ik kende sherry al een beetje, maar vooral van de zoete Pedro Ximenez. Nu proeven we alle soorten: Fino, Amontillado, Oloroso, Palo Cortado, Moscatel en Pedro Ximenez. Van kurkdroog (0 gram suiker per liter) tot mierzoet (500 gram suiker per liter).
Na een wandeling door El Puerto de Santa Maria pakken we de boot naar Cádiz. Heerlijk zo in de zon.
We pakken een terrasje aan het water.
Mine.
Wat is Cádiz óók een mooie stad!
We struinen een beetje rond en pakken rond achten de trein naar Jerez. Het ritme hier is nogal anders dan bij ons: etenstijd is vanaf ongeveer negen uur ’s avonds en tussen vijf en negen is praktisch alles dicht.
Op TripAdvisor zoeken we een restaurant om nog ‘even’ een hapje te eten en we belanden bij La Carbona. Oeps, best wel chic… Maar we gaan er toch voor, het ziet er zo mooi uit, en de kaart spreekt ons ook aan.
We gaan voor een vijfgangenmenu met sherrycombinaties. We starte met een Fino, dus een droge, frisse sherry.
Hierbij eten we zalm met guacamole, bieten en dille.
Proost! Zitten we hier ineens heel chic te eten terwijl dat helemaal niet de planning was, love it.
Amontillado, een iets zwaardere meer nootachtige sherry met risotto met paddenstoelen, inktvis en parmezaan.
Daarna heek met ratatouille en pindasaus. Hierbij drinken we Palo Cortado, ook een meer nootachtige en complexe sherry.
Onze favoriet van de avond: gegrilde eend met peer. Hierbij een Oloroso sherry, een sherry die helemaal oxidatief (dus in contact met lucht) gerijpt is. Deze smaakt bijvoorbeeld naar gebrande hazelnoten, abrikozen en rozijnen, maar is nog wel droog.
Het dessert! IJs van mascarpone met strawberry coulis en een kletskopje. Hierbij een Medium sherry, dit is een gezoete amontillado. Dus zoet, maar ook nootachtig en zacht.
Wat hebben wij fantastisch gegeten bij La Carbona! Wat een verrassing en wat waren de combinaties te gek.
Dinsdag
Deze dag blijven we in Jerez de la Frontera. We bezoeken bodega Lustau en gaan ’s avonds eten bij Lu Cocina y Alma. Dit etentje was onderdeel van de prijs en we kijken hier al weken naar uit. Sowieso naar deze hele trip!
De hele stad staat vol met sinaasappelbomen en de bloesem staat nu in bloei. Overal ruik ik oranjebloesem. Zo heerlijk, het is een van mijn favoriete geuren.
We gaan bij La Rondena even wat lekkers halen. We zijn al een naar keer langs deze etalage gelopen en het ziet er zo lekker uit, al hebben we geen idee wat het is.
Ze verkopen hier allerlei zoetigheden uit de omgeving. Elke stad heeft weer zo zijn specialiteit.E
En ja, weer die mooie tegeltjes.
We gaan even kijken bij de grote markthal in het centrum.
Zo leuk altijd om door zo’n markt te struinen.
Sinaasappelbomen! Overal, overal, overal.
We halen bij een Franse patisserie amandelcroissants. Kopje koffie erbij en oppeuzelen op een mooi pleintje.
We zijn bij Bodegas Lustau! Een heel bekende bodega, de sherry’s zie je ook veel in Nederland. We krijgen een uitgebreide tour door de kelders en in elke kelder krijgen we weer iets anders te proeven.
Juan legt ons alles uit over de sherry en het huis.
Na het bezoek aan Lustau gaan we lunchen bij een restaurant dat Juan ons aanraadde, El Bichero. Wat we niet wisten is dat het nogal chic is (dit is de tweede keer dat dat ons overkomt deze week, haha). We gaan gewoon blind op zijn tip af en we hebben hónger, dus belanden we weer bij een chique tent. Deze drie langoustines (uit Sanlucar, dus uit de buurt) kosten €15. Hihi. Lekker zijn ze wel.
We delen deze tonijn tataki en dat is de lekkerste die ik ooit heb gehad. Zacht, zoet, smelt op mijn tong.
Dessert: banoffee. Hemel. Waanzinnig lekker. Die rijpe, zachte banaan met karamel en room…
Na een wandeling en een siësta is het tijd voor nóg een heel chic etentje: we gaan vanavond naar Lu. Dit restaurant heeft net een Michelinster en wij zijn zó benieuwd.
Het restaurant is echt bijzonder: de ruimte is ovaal en de keuken zit er middenin. Je kan dus meekijken!
We krijgen eerst drie amuses. Paté, octopus & jalapeno en een scheermes met grenoblaise saus (dit is een saus van boter, kappertjes, peterselie en limoen). Hierbij drinken we een Manzanilla. Het is allemaal licht, zacht van textuur en een tikje zoet. Alleen de paté is stevig van smaak en krokant door het toastje.
Dit is de derde gang: Iberische ham met groene ui emulsie en truffel. Ehhh, wauw? Hoe mooi ziet dit eruit? Het geheel is romig, smeltend een zacht. Wat ik altijd jammer vind aan truffel op deze manier (zo in plakjes) is dat ik iet echt een truffelsmaak proef… We drinken hierbij een lichtzoete witte wijn van Ximenez Spinola gemaakt van de Pedro Ximenez druif.
Makreelhaas en makreelbuik met bearnaise saus. Het verschil in textuur tussen de twee verschillende delen van de makreel is opvallend. Welke nou precies welke was weet ik niet meer, maar de een is veel steviger en zoeter dan de ander. Indrukwekkend! Hierbij drinken we een droge witte wijn uit Cádiz, de UBE Miraflores, gemaakt van Palomino Fino, de druif waar normaal gesproken droge sherry van wordt gemaakt (Fino en Manzanilla). Hij is verrassend fruitig en vol van smaak!
Love it: een klein poefje voor mijn tas.
Boeuf Bourguignon: hele dunne plakjes rundvlees afgewissel met paddestoel, met truffel en klassieke saus. Alles boterzacht en zo vol van smaak! De wijn hierbij is een Pinot Noir uit de Bourgogne die ik er perfect bij vindt passen: rood fruit en wat aards zoals paddenstoel.
Een van de desserts: chocolade met hazelnoot en melkijs. Het doet me denken aan Nutella. Hierbij een Palo Cortado, een droge complexe nootachtige sherry. Past er verrassend goed bij, terwijl ik had verwacht dat ze hier iets zoets bij zouden schenken.
Helemaal blij.
Dit was deel 1! Volgende week zie je de rest van onze dagen in Jerez. Bedankt voor het lezen!