Dag 1: tussenstop in Dieppe
Na ongeveer zes uur rijden komen we aan in Dieppe! Nog niet in Bretagne dus, maar nog in Normandië. Het is naar onze eerste bestemming in Bretagne ongeveer tien uur rijden, dus we hebben besloten de eerste rit op te splitsen in twee stukken. Vooraf boekte ik een bed & breakfast in Dieppe, aan de kust. Villa Castel heet het. Het is er prachtig en het is bijna jammer dat we hier maar één nacht zijn.
We wandelen een beetje door het stadje en drinken een biertje op het strand. Of nou ja, een biertje… We krijgen allebei een halve liter als we een glas bestellen. Goed begin, dit. Daarna lopen we nog wat door de stad en eten we een (hele goede) pizza, omdat we daar heel veel zin in hebben.
Dag 2: vertrek uit Dieppe en op naar St. Michel-en-Greve
Een zwerfkatje komt even gedag zeggen, wat een schatje. We rijden vandaag al vroeg richting Bretagne zodat we niet al te laat aankomen. We wandelen nog even naar boven naar het kasteel voor het waanzinnige uitzicht.
Zo mooi he, die witte kliffen. Al is het strand niet ideaal om over te wandelen (zie die keien!), gelukkig is er een mooie boulevard naast waar je lekker over kan lopen.
We lopen langs deze kerk, de Saint-Remy kerk, waar we even naar binnen gluren. Dit blijft toch altijd mooi.
Na onze wandeling stappen we in de auto, op naar Bretagne! Voor onze eerste twee nachten heb ik een AirBnB in St. Michel-en-Greve geboekt, aan het strand. Dit dorp ligt aan de noordkant van Bretagne. Vanaf woensdag hebben we een georganiseerd programma omdat ik door Bretagne ben uitgenodigd voor deze reis, en deze dagen hebben we er zelf voor geplakt. Omdat we met de georganiseerde dagen meer naar het midden en zuiden van de streek gaan, heb ik nu iets bovenin geboekt. En in een dorp waar letterlijk niks te doen is. Heerlijk.
Als je trouwens via deze link een AirBnB boekt, krijg je €25 korting op je verblijf. Ik krijg daar dan ook €23 reistegoed, trouwens. 🙂
We zijn er! Het is een klein strandstudiootje en het ziet er zó tof uit. Wat wel een beetje jammer is, is dat het op de advertentie leek alsof het direct aan zee was, maar er zit nog best een drukke weg voor. En helaas wordt het hotel naast ons verbouwd. We hebben dus een beetje pech daarmee, maar het is nog steeds een hele toffe plek.
Boekje, uitzicht. Top.
Tijdens zonsondergang over het strand wandelen. Op de eerste foto zie je dat witte gebouw rechts, daarin zit ons appartement.
Dag 3: St. Michel-en-Greve
In het dorp zit één winkel die nu open is en dat is een heel klein kruideniertje. En ze hebben vers brood! Willem haalt ’s ochtends croissants. Toevallig, trouwens. Ik lees het boek Leven met wind mee van Jelle Hermus én Soloreizen van Liesbeth Rasker. En in het nieuwe hoofdstuk in het boek van Jellle dat ik nu opensla staat de zin ‘Het leven is een soloreis’. Love it.
Terwijl in Nederland de mussen dood van het dak vallen, maken wij hier een ochtendwandeling in de regen. Ik vind het niet erg dat het regent, ik vind zulk wisselvallig weer juist wel leuk. Ik waardeer de zon dan meer áls hij er is en de afkoeling na warmte is zo fijn.
We doen boodschappen (vind ik zo heerlijk op reis), drinken Bretonse cider en koken ’s avonds in de studio. De Bretonse cider is me zo bijgebleven van de vorige keer. Vooral de droge cider vind ik erg lekker en het kost bijna niks, zo’n fles is in de supermarkt €2 tot €3.
Dag 4: op naar Dinan
Na een grijze ochtendwandeling over het strand pakken we onze spullen en rijden we in 1,5 uur naar Dinan.
We zijn meteen gecharmeerd van dit stadje. Het is klein (vier vierkante kilometer) en er wonen maar 10.000 mensen. De stad ligt hoog, op zo’n 70 meter, en dat gaan we morgen nog wel merken. Je ziet veel oude houten huizen die stammen uit de 15e en 16e eeuw. Overal waar ik kijk is het net of ik een ansichtkaart voor me heb.
Willem en ik zijn nogal ramen (Japanse noodles) freaks en als ik op Google Maps zie dat hier een goede ramenzaak zit, gaan we daarheen. Onder het mom van ‘altijd eten waar je zin in hebt’ en ‘we gaan nog genoeg Frans eten de komende anderhalve week’. Het restaurant heet Moko en het is een wijnbar slash ramenzaak. En het is zo onwijs goed. Because when in Dinan… ja, dan doe je dus voor de lunch nog niet helemaal as the Dinans do.
We checken in in ons fijne hotel Arvor middenin het stadje. Het is een beetje alsof we bij ‘oma’ aan het logeren zijn, zo klassiek. We drinken koffie op het pleintje voor het hotel en ik schrijf kaartjes. Dit is mijn projectje deze vakantie: in elke plaats kaartjes sturen naar volgers. Als kind vond ik dit zo leuk om te doen (maar dan stuurde ik natuurlijk kaartjes naar vriendinnen en familie) en nu ik het weer doe, vraag ik me af waarom ik dit niet al eerder gedaan heb. Ik geniet er volop van!
Oh ja, op de foto zie je Breizh cola, hier in Bretagne hebben ze een eigen cola-merk. ‘Breizh’ is trouwens Bretons voor ‘Bretagne’.
Zodra ik bij een bakker kleine maatjes Kouign Amann zie, neem ik er een mee. Kouign Amann is een Bretonse specialiteit, volgens de New York Times ‘de fattiest pastry in all of Europe’. Klopt wel, gezien Kouign Amann letterlijk ‘boter’ en ‘cake’ in het Bretons betekenen. Het smaakt ook een beetje als een boterkoek, maar dan met de crunch en laagjes van een croissant, en ook nog dat gekarameliseerde van een tarte tatin. Het is ongelooflijk. En heel verdrietig dat je dit in Nederland (bijna?) nergens kan krijgen. Ik droom er gewoon van. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe lekker dit is en hoe erg je dit moet proeven als je de kans krijgt.
’s Avonds gaan we eten bij een crêperie: Le Be New. Crêpes en galettes zijn echte Bretonse lekkernijen. Een crêpe is gemaakt van licht wit meel en is meestal zoet belegd. De galettes zijn gemaakt van boekweitmeel en worden hartig belegd.
Cider! Dat wordt hier in een grote kop geschonken. Even wennen.
Willem gaat voor een galette met aardappel, spek en kaas en dit smaakt top.
Ik ga voor Sint-Jakobsschelpen met prei en chorizo en dat is zo goed. De galette is flinterdun en een beetje knapperig.
Na een crêpe met Caramel Beurre Salé. Ook al zoiets lekkers hier vandaan. Dit werd hier al dagelijks gegeten voordat gezouten karamel hip werd bij ‘ons’.
We eten heerlijk bij Le Be New. Willem was vooraf sceptisch: hij houdt niet van pannenkoeken. Niet van Hollandse pannenkoeken, niet van American pancakes, niet van crepes. Maar hij vond dit heerlijk! Het is zo anders dan pannenkoeken die ‘wij’ kennen.
Het uitzicht vanaf onze hotelkamer. Ik heb hier geen woorden voor.
Dag 5: Dinan & Sarzeau
Ontbijten in het hotel. Met crêpes natuurlijk! En daarna aan de wandel.
We wandelen door een enorm steil straatje, Rue du Jerzual. Je ziet het op de foto niet eens zo goed, maar dit is stéil.
Rue du Jerzual
We komen uit bij het haventje van Dinan en het hoge viaduct. Wow!
We wandelen een stuk langs de rivier de Rance.
En als we weer terug de stad in ‘geklommen’ zijn, even op een terrasje koffie drinken en kaartjes schrijven.
Ik vind het altijd leuk om uitzicht op te zoeken, dus we gaan de Tour de l’Horloge op! Voor een paar euro kan je een ticket kopen zodat je de 160 treden op kan lopen naar de punt van de toren.
Dit is echt de moeite en die paar euro waard!
Tijd om te lunchen! Dit doen we bij Au bout de la Ligne, een knus restaurant aan een mooie pleintje. Wat ik zo leuk vind in Frankrijk is dat veel restaurants een speciaal drie- of tweegangen lunchmenu hebben met specials van de dag. Zo ook hier!
Au bout de la ligne
Makreelmousse
Rode mul met veel verse groenten
Kokoscake met passievrucht
Wat een toplunch! Ik kan wel wennen aan de Franse lunch, hoor. Maar nu gaan we! We rijden naar Sarzeau, vlak aan de kust int het departement Morbihan.
Le Manoir de Kerbot
We komen aan bij ons verblijf en restaurant voor vanavond: het indrukwekkende Le Manoir de Kerbot. Het is een oud landhuis uit de 16e eeuw. We hebben een hele moderne kamer met top uitzicht. Er is ook een spa!
Even proosten en samen genieten van de zon. Daarna: alweer lekker eten!
Vooraf krab met avocado.
Pouilly-Fumé, uit de Loire, wat enigszins in de buurt is.
Gegratineerde oesters. Mijn hemel.
Willem gaat voor asperges met ei.
Als hoofdgerecht heb ik de vis van de dag en ik ben totaal vergeten welke dat is, haha. Het smaakte wel top, met al die lekkere verse groente erbij.
Willem gaat voor steak.
Café gourmand, oui oui!
En dat waren onze eerste vijf dagen! Nu lekker slapen en morgen weer door naar een volgende bestemming. Maar eerst nog even de omgeving van Sarzeau verkennen.
Check deze website voor meer info over Dinan, en klik hier voor meer over Sarzeau en omgeving (Golf van Morbihan). Meer informatie over Bretagne vind je op deze Nederlandse website.
In het volgende fotoverslag neem ik je mee op de rest van onze trip!