Wat ik waardeer aan thuis als ik op reis ben

Ik schreef dit artikel eind mei, tijdens een van onze laatste dagen op Curacao. 

Terwijl ik dit schrijf, is onze laatste volle dag op Curacao aangebroken. Anderhalve week geleden kwamen we hier aan en we hebben intens genoten van de zon, zee, strand, gezelligheid, lekker eten en drinken en het feit dat niets moest. Nu het vertrek in zicht is, morgen vliegen we naar huis, krijg ik ook echt zin om naar huis te gaan. Dat heb ik altijd op een trip, ook als we op Terschelling zijn. Ik verlang al-tijd weer naar huis. Ik ben ook altijd precies op het goede moment klaar om weer terug te gaan. Dat is natuurlijk gewoon een mindset ding, dat is zo omdat ik me er op in stel dat we morgen terugvliegen, en het komt me goed uit. Ik ga altijd weg met een ‘het is mooi geweest’ gevoel: we hebben genoten, het was heerlijk, maar nu vind ik het weer zó lekker om naar huis te gaan.

Willem is net vertrokken voor een hike (ik ga niet mee vanwege rugklachten), het is kwart over zeven ’s ochtends en ik bedenk wat ik vandaag nog ga doen. Ik denk dat ik het Kura Hulanda museum ga bezoeken, een wandelingetje ga maken (naar en van het museum), misschien een koffie of lunch ergens en verder lekker lezen bij het zwembad. Maar ik denk ook aan woensdag, wanneer we thuis zijn. We worden rond zessen in de ochtend opgehaald door mijn vader van Schiphol en we zijn dus rond een uur of acht, negen weer thuis. We hebben dan gewoon nog een hele dag, zo relaxed. Ik ben alweer wat plannen aan het maken voor de rest van de week, en al heb ik mijn planner bewust niet meegenomen, ik zit al wel weer wat werkplannetjes te maken. Maar gewoon, omdat ik daar zin in heb.

En ik denk aan alle dingen waar ik weer zoveel zin in heb als we weer thuis zijn. Altijd als ik weg ben (geweest), realiseer ik me volop hoeveel ik houd van ons huis, van ons leven in Zwolle, in Nederland, hoeveel ik van onze stad houd en hoe ik ook wel erg waarde hecht aan mijn routines en mijn werk. Oftewel, de dingen die ik op vakantie of reis wat meer loslaat. De dingen waar ik nu op dit moment het meest naar uit kijk?

Als ik weg ben, mis ik Kees zo erg. Ze is bij mijn ouders en daar heeft ze het prima naar haar zin, maar ik mis het dat ze de hele dag om me heen dartelt, dat ze op de bank naast me ligt te slapen. Ik mis vooral het urenlange wandelen elke dag. Op vakantie of reis wandel ik wel, maar met 34 graden (en geen ‘druk’ om bepaalde bewegingsdoelen te halen) is dat toch wel wat minder dan thuis. En eerlijk gezegd durf ik hier ’s ochtends vroeg niet in mijn eentje een uur te gaan wandelen. Thuis doe ik dat op elk tijdstip, wanneer ik er maar zin in heb, samen met Kees.

We wonen in een woonwijk ongeveer tien minuten fietsen buiten het centrum, maar vanaf ons huis lopen we snel het groen of het park in. Dat vind ik heerlijk, ik wandel zo tussen de fluitende vogeltjes en de ruisende bomen. Maar ik kan ook gewoon een blokje om door de wijk doen, ook prima soms. En een aantal keer per week ga ik met Willem naar het bos of een ander natuurgebied zodat Kees ook lekker kan rennen. Voor ons is het ook fijn, natuurlijk. Ohh, ik kan echt niet wachten om woensdag bij terugkomst weer een heel lekker stuk met haar te gaan wandelen.

Dit klinkt zo suf, maar altijd als Willem en ik samen op vakantie zijn, komt onze bank een keer ter sprake. We hebben thuis een enorme grote hoekbank waar we samen perfect op kunnen chillen om series te kijken (of om te eten). Eigenlijk vind ik hem een tikje te groot voor onze huidige woonkamer, maar hij is zo ultiem comfortabel dat ik hem nog niet weg kan doen. Onze bank is zo waanzinnig. Hij zit en ligt heerlijk en ik val er regelmatig op in slaap. Op een vakantieadres heb je gewoon nooit zo’n fijne bank. Meestal is het alleen een bed in een hotelkamer. Hier op Curacao hebben we wel een relaxte bank in ons appartement, maar… het is niet ónze bank.

Niet dat ik mijn vrienden en familie nou meteen verschrikkelijk mis als ik een weekje op vakantie ben, maar ik heb wel zin om weer lekker bakkies te doen en om zaterdag mijn verjaardag te vieren. Papa komt ons woensdag ophalen en dat is ook altijd gezellig in de auto.

Hoe lekker vakantie ook is, en hoe fijn het is dat ik regelmatig een weekje of iets langer (bijna) helemaal loskom van mijn bedrijf, ik heb áltijd weer zin om aan het werk te gaan. Ik realiseer altijd op reis weer hoe leuk ik mijn werk vind. En dat heb ik dan vooral op trips die écht vakantie zijn. Vakanties die niks met werk te maken hebben, waarbij de laptop grotendeels dicht blijft en ik precies kan doen waar ik zin in heb. De laatste dagen van de vakantie krijg ik dan werkkriebels, zin om te gaan creëren, om aan de slag te gaan. De week nadat we terugkomen is mijn Productiviteitscursus en op 1 juni mijn Structuurjunkie Dag. En ik heb zoveel andere leuke dingen waar ik aan kan werken zodra ik weer thuis ben. Voordat ik wegging had ik wat spanning en onrust in m’n kop, dat heeft nu plaatsgemaakt voor positieve energie en nieuwe zin. Wat een beetje rust en fysieke én mentale afstand toch kan doen. Zo waardevol!

Hahaha, ik weet hoe dom dit klinkt… Vlak voordat we weggingen kocht ik een nieuwe auto, een Volvo V40, en ik kan dus echt niet wachten om er weer in te rijden. Omdat we vrij snel na de koop weggingen, heb ik er maar een paar keer een stuk in kunnen rijden en nu staat hij eventjes stil voor de deur. Ik had nooit gedacht dat ik uit zou kijken naar een auto als ik op vakantie zou zijn!

De post is altijd een feest. Ik kijk vooral uit naar een aantal boeken die ik besteld heb (zoals het boek van Mayra Louise, ik kan echt niet wachten om die te lezen) én er staat een doos met Structuurjunkie Wijnnotities boekjes op me te wachten. En natuurlijk van alles wat ik nog niet weet.

Mijn favoriete bloemen zijn er eindelijk weer! Elk jaar zijn ze er rond mijn verjaardag en het is echt het eerste wat ik ga kopen als we woensdag weer in Zwolle zijn. Zo suf om uit te kijken naar een bos bloemen, maar dat doe ik dus wel echt. Mama zet altijd een bos bloemen op tafel als we terugkomen van een trip, misschien zijn dat deze keer wel pioenen! Aaah, zin in.

Gewoon koken. Daar heb ik echt weer zin in. De boodschappen zijn al besteld dus we kunnen meteen weer lekker zelf gezond koken. En zelf lekkere salades voor lunch maken, rustig ontbijten met een boek… Uit eten gaan is mijn grootste hobby maar na een vakantie vol etentjes kan ik juist het thuis koken en eten weer enorm waarderen.

Wij hebben een waanzinnig bed. Met ons vorige bed was ik in hotels altijd dolgelukkig, de bedden ware altijd beter dan die van ons thuis. Sinds we dat nieuwe bed hebben (dat we kochten toen we in dit huis kwamen wonen), voldoet geen enkel ander bed meer aan die van ons. Dat komt ook omdat we hem precies hebben uitgezocht op onze voorkeuren en slaapgewoontes natuurlijk (qua hardheid en topper), maar het is ook gewoon een fantastisch bed waar ik altijd heerlijk in slaap. Sowieso onze slaapkamer. Op zolder, lekker licht, stil, frisse lucht… 
En: onze eigen wc. In hotelkamers zit toilet en douche/bad vaak in dezelfde ruimte en dat vind ik maar niks. Heb je net lekker nummer twee zitten doen, moet je partner daarna douchen in jouw stank. Geen halszaak, maar ook niet echt chill.