Alle foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Lizet Beek.
Als je de recap van het eerste trimester ook nog even wilt lezen, kan dat hier.
Als dit online komt zit ik alweer een aantal weken in het derde trimester, dat met 28 weken begint. Ik typ dit met 29 weken en waarschijnlijk komt het online met 31 weken. Ik vind het leuk om even met je terug te blikken.
We begonnen dit trimester natuurlijk met een stukje rust, wat we het eerste trimester totaal nog niet hadden. Na een goede dertienweken echo en goede bloeduitslagen konden we een beetje ademhalen. Toch vonden we de twintig weken echo ook weer heel erg spannend. Gelukkig kregen we ook daar een goede uitslag.
Ik begon de baby ook goed te voelen bewegen, al ligt mijn placenta aan de voorkant en maakt dat het soms wat moeilijker. Zelfs nu nog kan ik dagen hebben waarbij ze net de hele tijd in dat kussentje (de placenta) trapt, en dan voel ik haar minder tot niet. Dat geeft wel wat onzekerheid.
Ze ligt overigens vrij vaak hoog, en nu ik dit typ is ze ook nog niet gedraaid met haar hoofdje naar beneden. Dat moet ze in de komende weken toch echt wel gaan doen!
Ze heeft een bepaalde houding waarbij ze helemaal dubbel geklapt ligt, waardoor er heel erg veel baby bovenin mijn buik ligt. Dit drukt op mijn ribben waardoor deze gekneusd aanvoelen. Dit is wel een beetje een handicap geworden door dit trimester heen. Ik kan bijvoorbeeld niet comfortabel meer autorijden, en langere ritten vermijd ik dan ook maar. Dat is voor mijn werk soms wel lastig. Ook lang zitten op een ander soort stoel wordt op een gegeven moment vervelend. Het liefst wil ik gewoon alles uit doen en plat liggen haha. Dat geeft het meeste ruimte. Maar, ik accepteer het gewoon. Ik kan er toch niks aan veranderen en uiteindelijk zal ze toch met een paar weken wel wat meer indalen denk ik.
Dat gezegd, mag ik verder in mijn handjes knijpen. Ik heb tot nu toe geen andere klachten, op vermoeidheid en maagzuur na. Ik kan nog goed langere stukken lopen en dat deden we dan ook tijdens onze trip naar Praag! Ik ben heel blij dat dat nog kon.
Als ik 32 weken zwanger ben gaan we mijn vader, zusje en zwager nog een paar dagen naar Trier, dus ik ben benieuwd hoe dat dan gaat!
Gek genoeg had ik in het begin van het tweede trimester nog wel eens last van mijn SI gewricht, maar dat gaat nu eigenlijk heel erg goed. Ik denk dat de zwangerschapsyoga mij daar ook wel erg goed bij heeft geholpen. Daar heb ik goed geleerd hoe ik mijn lichaam ruimte kan geven, en hoe ik met bepaalde houdingen pijntjes kan vermijden.
Verder geniet ik gewoon heel erg, vooral nadat we die 20 weken voorbij waren. Na de 24 weken (levensvatbaarheidsgrens) voelt elke week als een cadeau. De vorige zwangerschap was ik zwanger tot 22 weken, en na deze periode was in deze zwangerschap alles ook weer nieuw voor mij. Ik had niks meer te vergelijken, en dat voelde wel heel fijn. Ik kon het weer zelf ontdekken en het mocht allemaal nieuw zijn.
Ik geniet enorm van al haar bewegingen, en ik lig er graag wakker van haha. Overigens slaap ik nog heel erg goed hoor, daar mag ik echt niet over klagen als ik andere vrouwen van dezelfde termijn hoor.
Wat ook echt heel erg leuk was deze periode, is dat Luuk haar ook begon te voelen vanaf de buitenkant. En grappig genoeg, reageert ze sneller op zijn hand dan op de mijne. Zodra hij zijn handen op mijn buik ligt, begint ze daar tegenaan te bewegen. Mega cute.
Verder vind ik het ook wel heel verhelderend allemaal. Mijn prioriteiten zijn duidelijker en dat geeft mentaal een soort rust. Ik vind kleine dingen waar ik me eerst druk over kon maken, nu ineens minder belangrijk en ik kan het allemaal veel beter naast me neerleggen. Ik voel me als mens dus eigenlijk een stuk relaxter. Ik ben denk ik wat meer in mijzelf gekeerd.
Dat gezegd ben ik dit trimester eigenlijk wel juist drukker geweest dan ik soms zou willen, en ook nu komen er nog drukke periodes aan voor mijn verlof kan beginnen. Dat komt omdat ik allerlei verschillende werkzaamheden doe, en alles wil ik goed achterlaten. Ik moet er veel voor voorbereiden en in sommige gevallen (zoals deze blog) vooruitwerken. Daardoor heb ik in sommige weken eerder een stapje bij gezet dan een stapje terug. Nu merk ik dat ik weer wat meer rust kan inbouwen, nu ik grotendeels dat allemaal al geregeld heb. Het grote denk- en planwerk, ligt achter me en dat is een heel fijn idee.
In huis zijn we ook eigenlijk drukker dan dat we willen. Eigenlijk wil je nog die tijd met z’n tweetjes optimaal benutten en leuke dingen doen, maar daar is de energie niet altijd voor. Daarnaast wilden we ook graag wat grote klussen in en rondom het huis af hebben, wat (vooral Luuk) heel wat weekenden heeft gekost. Een nieuwe oprit, de tuin compleet op de schop, de babykamer. het moet allemaal wel gedaan worden haha! Wel ontzettend leuk om met de babykamer bezig te mogen zijn nu, daar heb ik zolang naar uitgekeken! Uiteraard laat ik het resultaat over een paar weken hier zien in een artikel :).
Tot slot, ik merk dat ik gewoon met heel erg veel trots naar mijn lichaam kijk. Ik vind het helemaal niet erg om mijn buik te zien groeien en ik ben nog niet heel erg bezig met hoe ik eruit zie na de tijd. Wel vind ik het een gekke gewaarwording dat die buik nu helemaal omarmd wordt en in het zonnetje gezet, en dat hij straks er niet meer mag zijn. Ik hoop dat ik daar een beetje prettig mee om kan gaan, voor mezelf.
Over een paar weken vertel ik nog wat over de weken in dit derde trimester en hoe ik mijn verlof heb ingericht als zzp’er. Ik hoop dat je dit ook weer leuk vond om te lezen!