Een tijdje geleden stelde ik op Instagram de vraag wat jij wilde leren van mij over selfcare/selflove. De vragen hieronder vielen me op:
‘Hoe weet je of iets ‘selfcare’ of juist eerder ‘luiheid’ is?
‘Het stemmetje in je hoofd die zegt dat het nooit goed genoeg is, streng zijn voor jezelf.’
‘De balans tussen tevreden zijn over jezelf en tegelijk wat willen aanpassen (bijvoorbeeld in fitheid)’.
‘Hoe je minder hard voor jezelf kan worden.’
‘Omgaan met te strenge gedachten. Teveel van jezelf vergen in plaats van grenzen stellen.’
Dit zijn mega interessante vragen, waar ik zelf ook regelmatig bij stilsta. Daarom vandaag deze blog!
Streng voor jezelf zijn of jezelf een knuffel geven?
Het is maandagochtend. Ik heb een gymsessie gepland om 7.00u ’s ochtends en IK HEB GEEN ZIN. Ik heb het koud en ik zit erg lekker op de bank met mijn ontbijtje, koffie en boek. Ooooh ik heb écht geen zin. Ik zou ook gewoon niet kunnen gaan, dan ga ik morgenochtend wel. Morgen heb ik vast wel wat meer zin. Dan kan ik nu ook even wat meters maken met dat project, want ik win een uur tijd.
Zo’n moment ken je vast wel. En welke keuze is dan selfcare? Wanneer zorg ik goed voor mezelf, als ik toegeef aan de behoefte aan op die bank te blijven hangen en chillen, of als ik mezelf een liefdevolle schop onder mijn kont geef en naar de sportschool ga?
Ik denk dat dat van het moment afhangt.
Ik denk dat er in dit voorbeeld twee soorten ‘geen zin’ zijn.
De eerste is deze mentale variant. Gewoon, geen zin. Blegh.
De tweede is de fysieke variant, dat ik me fysiek vermoeid voel. Zware, stijve spieren. Een hoofd vol watten. Dat gevoel dat je beter terug naar bed kan gaan.
Mijn trainer heeft me geleerd: als je je écht fysiek moe voelt, kan je beter je rust nemen en niet gaan trainen.
In bijna alle andere gevallen betekent dat: gewoon gaan.
Mijn motto is: het kan ook zonder zin.
Omdat ik wéét dat ik me na het trainen 99 van de 100 keer energieker voel dan voor de training. Het geeft meteen resultaat voor mij. En daarnaast werk ik aan langetermijndoelen met betrekking tot mijn gezondheid, dus ik win er op elk vlak iets mee.
Het helpt als je voor jezelf die twee soorten kan onderscheiden.
Wanneer loop je jezelf in de weg? Wanneer zit je jezelf te saboteren?
En wanneer is het echt de betere keuze om te rusten?
Dit voorbeeld kan je voor van álles gebruiken.
Sporten of rusten.
Een voedzame salade maken of pizza bestellen.
Doorbikkelen of pauze nemen.
Nog een paar alinea’s schrijven of even iets lichters, ‘makkelijkers’ doen.
Spa rood drinken of een glas wijn inschenken.
Blijven snoozen of opstaan.
Doorgaan of stoppen.
Streng voor jezelf zijn of jezelf een knuffel geven.
Ook hierbij is de eerste keuze meestal echt wel de beste voor me. Op de meeste dagen weet ik dat ik daarvoor ‘moet’ kiezen. Maar natuurlijk zijn er ook dagen waarop ik, als ik even graaf, weet dat het niet de beste keuze is. Dat de rechter keuze beter voor me is. Omdat ik moe ben, slecht heb geslapen, me niet zo lekker voel of gewoon omdat ik even behoefte heb aan wat rust en geen ‘gepush’.
Je eigen bullshitradar
Het belangrijkste hierin is dus om zelf te herkennen of je zit te bullshitten. Je eigen bullshitradar moet je gaan ontwikkelen. En dat doe je door hier héél bewust mee bezig te gaan.
Ja, soms is het selfcare om in bed te blijven liggen in plaats van naar de sportschool te gaan.
Ja, soms is het selfcare om te stoppen met worstelen met dat project en even wat anders te gaan doen.
Maar kijk uit dat je selfcare niet als excuus gaat gebruiken om de lastige dingen uit de weg te gaan.
'Hard' zijn voor jezelf vs voor jezelf zorgen
Wat is hard zijn voor jezelf eigenlijk? Wat betekent het dat je jezelf pusht? Wat is streng zijn? Het helpt ook hier een duidelijk onderscheid tussen te gaan maken.
Ik vind mijn gewoontes om genoeg te sporten en gezond te eten niet ‘hard’, maar juist ‘zacht’. Want die keuzes zorgen ervoor dat mijn leven uiteindelijk makkelijker word, omdat ik me fitter voel en gezonder ben. Deze keuzes geven me iets positiefs. Ik word er blij van.
Maar andere gewoontes, zoals bijvoorbeeld te kort slapen omdat je ‘moet’ sporten of veel ‘moet’ werken, of heel slecht of weinig eten omdat je hierin bepaalde regels hebt voor jezelf, dat vind ik hard zijn omdat het je niet helpt.
En soms zijn ook de keuzes in de eerste categorie ‘hard’ als het ten koste gaat van wat anders. Als ik mezelf keihard push om vijf keer in een week te sporten terwijl dat dan ten koste gaat van mijn mentale rust of bijvoorbeeld tijd met geliefden die ik hard nodig heb, dan is het geen goede keuze, geen goede ‘push’. Of als het obsessief wordt, of als er ‘verkeerde’ redenen achter zitten (zoals bijvoorbeeld extreem compenseren voor een etentje of weekendje weg waarin ik meer heb gegeten dan normaal), ook dan is het ‘hard’ en niet werkbaar of behulpzaam voor mezelf.
Ook hier is dus een nuance aan te brengen: die van ‘wat brengt het mij?’ En ‘wat is de reden achter deze keuze?’
Het is al goed zoals het is
En dus kan je niet zo simpelweg zeggen of jouw ‘push’ om iets goeds te doen ‘hard’ is of juist een goed voorbeeld van selfcare.
Wat mij wel heel erg helpt om te realiseren is dat het al goed is zoals het is. En dat klinkt tegenstrijdig, omdat ik echt ga voor groei in mijn bedrijf, of groei in mijn fitheid en kracht. Maar het helpt om ook heel tevreden en dankbaar te zijn. Te handelen vanuit liefde voor jezelf en de huidige situatie. Als ik elke keer naar de sportschool ga met het idee ‘het is niet goed genoeg, ik ben niet fit genoeg, ik ben echt nog niet waar ik wil zijn’, dan garandeer ik je dat ik niet met plezier sta te sporten. Als ik aan mijn bedrijf en doelen werk met het idee ‘ik ben nog niet waar ik wil zijn, we groeien niet hard genoeg’, dan rem ik mezelf juist af omdat ik handel vanuit dat tekort en ontevredenheid.
Als je kan zeggen: het is goed zoals het is, ik ben dankbaar voor de huidige situatie, dan kan je vanuit die positieve tevredenheid naar doelen toe werken. Voel je ook hoeveel luchtiger en fijner dit voelt?
Hoe je dat leert? Door te oefenen. Elke dag opnieuw dit tegen jezelf te zeggen. En het lukt heus niet elke dag of elke keer, maar je zal merken dat dat tevreden gevoel steeds sterker wordt.
Zorg goed voor jezelf
De basis hierin is weer: zorg goed voor jezelf.
Vraag jezelf eens af welke dingen jij van jezelf ‘moet’ die niet dit uitgangspunt als basis hebben.
En hoe kan je daarmee omgaan? Kan je er gewoon mee stoppen? Of kan je stappen zetten om ermee te stoppen?
Je merkt: er is geen magische pil, of één antwoord op deze vragen. Telkens opnieuw bij jezelf inchecken is hierin mega belangrijk en gaat voor het verschil zorgen – vandaag al.