Multimensen
“Ik vind dit juist ZO leuk aan jou, dat je zoveel dingen leuk vindt en ook zoveel dingen doet! Als vriendin, maar ook als volger.”
Vandaag, toen ik met vriendinnen praatte over dat ik weer eens kritiek kreeg op dat ik ‘weer eens met een andere niche aan kwam zetten’ en de opmerkingen die ik vaak krijg over mijn vele hobby’s, die soms intens en tijdelijk van aard zijn, ontdekte ik dat ik dus NIET de enige ben. Ik voel me soms zo’n alien die het niet bij een ding kan houden, die allerlei dingen wil doen en ontdekken en delen, maar blijkbaar zijn hartstikke veel mensen net zo multipassionate als ik. Zo ontdekte ik Merel Lamboo die ‘multimensen’ helpt om niet te hoeven kiezen. Misschien ben jij ook zoals ik en voel jij je soms ook raar, en misschien helpt deze blog je dan.
Echt zonde, zeg.
Vroeger heb ik hier zoveel over getwijfeld. Ik heb er altijd veel opmerkingen en kritiek over gekregen, vooral online. ‘Oh, het waterverven was zeker weer een fase,’ ‘Jij vindt iets interessant en dan schrijf je er meteen een boek over, laat dat maar aan de experts over,’ of ‘Echt zonde dat je wielrennen hebt opgegeven.’
Het is alsof je een ding moet kiezen, een hobby, een passie, een onderwerp waar je je op moet focussen. Kies een ding en doe dat, voor altijd. Of in ieder geval voor langere tijd, niet te veel hoppen en afwisselen, en zeker niet teveel tegelijk doen. Als je een carriere ‘kiest’, dan gaat die over een specifiek onderwerp. Meerdere onderwerpen is niet slim, je moet focussen. Schoenmaker, blijf bij je leest.
Ik ben iemand die veel dingen interessant vind. Ik verdiep me graag in iets als ik het leuk vind. Ik ga er boeken over lezen, cursussen volgen, in sommige onderwerpen dompel ik me helemaal onder en ben ik een tijdlang veel mee bezig. Zoals nu, met mijn opleiding tot personal trainer. Mega interessant en ik houd ervan. Of ik er echt qua werk iets mee ga doen weet ik helemaal niet, dat is ook het doel niet, ik vind het gewoon ontzettend leuk en ik heb er plezier van. Vorig jaar en het jaar daarvoor had ik een fase waarin ik heel veel creatief bezig was en veel schilderde. Daar blogde ik ook over en ik maakte er een instagramkanaal over. Nu doe ik dat even niet, en ik weiger daar een schuldgevoel over te hebben. ‘Zonde zeg, van al die waterverfspullen,’ hoor ik dan. Nee, dat is niet zonde, want het is niet alsof ik het heb afgeschreven. Op het moment van schrijven ben ik mijn spullen aan het pakken voor een vakantie, en daar zitten mijn schilderspullen bij. Het is niet weg of gestopt, ik doe het nu gewoon even niet.
Kan maar zo een nieuwe interesse de hoek om scheuren
Ik vind het juist zo leuk dat ik altijd iets heb waar ik plezier uit haal. Of dat nu wijnproeven, wielrennen, sporten, voeding of waterverven is. En dat ik altijd weer iets kan oppakken als ik dat wil. Ik hou van mijn enthousiasme en (soms tijdelijke) obsessies met een onderwerp of hobby. Sommige dingen blijven lang hangen (zoals plannen, structuur, schrijven), andere vervliegen wat sneller (zoals wielrennen), maar echt weg gaat het nooit, voor mijn gevoel. Ergens blijft het hangen, en kan ik het weer gaan doen, als ik dat wil. Op dit moment ben ik bezig met het ontwikkelen van een online cursus over dingen alleen doen, omdat ik daar altijd ontzettend veel vragen over krijg. Dan word ik helemaal enthousiast – laat ik het idee eerst twee maanden liggen weken, omdat ik niet impulsief wil zijn -, ga ik er boeken over lezen, onderzoek doen, en dan ga ik die cursus dus maken. Omdat ik er gewoon superblij van word en denk dat mensen er iets aan zullen hebben.
Ik weet ook dat er altijd weer een nieuwe interesse de hoek om kan scheuren. En dat ik daar dan een tijdje helemaal in op ga. Of dat nu koffie is, of taart, of wandelen, of, tja, zeg het maar, tuinieren? Je weet het nooit met Cynthia, ze kan ineens weer een hobby hebben. AND I FREAKING LOVE IT!
Schoenmaker, blijf bij je leest. Maar wat nou als ik meerdere leesten heb?