Op deze momenten baal ik van mezelf

Je hebt van die dagen dat je gewoon maar door duwt en dat je jezelf totaal niet prioriteert. Super dom maar het overkomt mij wel. Ik krijg dan hoofdpijn en dan is het natuurlijk al te laat. Dan baal ik écht van mezelf want genoeg water drinken is toch echt wel één van de makkelijkste dingen die je kan doen voor je lijf om er goed voor te zorgen.

Om even in het drinkstraatje te blijven; ik ben gek op koffie maar ga eigenlijk helemaal niet zo goed op cafeïne haha. Sinds onze nieuwe espressomachine neem ik ook niet echt de moeite om cafeïnevrije koffie te drinken omdat ik dan gewoon wil genieten van de bonen die we op dat moment in de machine hebben zitten. Ik ontbijt ook heel vaak niet, en dan sta ik aan het begin van de middag gewoon te tollen van de cafeïne (en dan drink ik er maar twee hoor). Dan denk ik: ‘EMMY, vriendin, in vredesnaam drink gewoon even een glas water en bewaar die tweede koffie voor de middag’ haha.
Als ik dan in de middag ook nog een derde kopje drink, dan kan ik er echt wakker van liggen. Dan is het balen uiteraard helemaal compleet. Cafeïne blijft gewoon best lang in je bloed en sommige mensen zijn er helemaal niet gevoelig voor en drinken gerust om 20:00 nog koffie, maar ik moet eigenlijk gewoon tussen 10 en 14, twee kopjes koffie verdeeld drinken en KLAAR. Maar… maar… het is zo lekker :).

Grappig, tot nu toe is het toch allemaal wel een beetje in het self care straatje. Daar heb ik dus nog best wat werk te doen haha.

En met teveel bedoel ik echt niet dat ik me rot voel als ik iets ‘ongezonds’ heb gegeten. Dat vind ik gewoon kunnen en ik denk dat ik daar best een gezonde balans in heb. Maar er zijn van die momenten dat je jezelf gewoon voorbij eet. Althans, dat heb ik. Bij een all you can eat restaurant bijvoorbeeld, of als je teveel eten hebt besteld en je maar door blijft duwen, als je een geweldige kaasplank hebt maar gewoon al vol zit. Name it!

Dat gevoel van te vol zitten is ZO zonde. Ik heb dan EN teveel vreten op, EN ik geniet er niet eens meer van. Ik leer dit steeds beter hoor, toen de eerste all you can eat sushi restaurants hier in de regio kwamen at ik me wel eens zo rond dat ik naderhand plat op de grond moest liggen om me een beetje normaal te voelen HAHA. Erg hè? Dat overkomt me niet meer, maar teveel eten zeker wel.

Kijk, roddelen vind ik een heel menselijk iets. Het is niet chique, maar het schept ook een band en als je je ergens aan ergert kan het ook zó lekker zijn om een medestander te vinden en je even helemaal te ventileren.

Maar… hoewel ik me besef dat er genoeg mensen zijn die over mij roddelen, is het gewoon negatieve energie en vind ik dat je met mensen om moet gaan zoals ik ook wil dat mensen met mij om gaan. En gezien ik het liefst heb dat de hele wereld mij leuk vindt (ja, don’t we all), moet ik ook geen vuile dingen over anderen zeggen.

Ik ben best diplomatiek als ik het moet zijn, maar soms komt er gewoon even wat los.

‘Zorgen voor morgen, Emmy!’ Dat moet Luuk vaak naar me roepen. Soms ook irritant want dan denk ik ‘DUDE alsof ik het zo even uit kan zetten’. Maar ja, feitelijk natuurlijk wel. Je hoeft niet alle gedachtes van jezelf te accepteren. Je hoeft niet te denken ‘zo ben ik gewoon’. Daar kun je wel actief wat mee.
Ik denk soms iets te ver vooruit en kan in maart al beginnen aan een ‘dit moet ik niet vergeten op die vakantie in oktober lijstje’. Ik kan me druk maken over ziek worden voorafgaand aan een vakantie terwijl het niet aan de orde is. Ik praat mezelf dan gewoon oorpijn aan haha.
Ik moet me ‘gewoon’ niet druk maken over dingen waar ik geen controle over heb en al helemaal niet als ze ook nog eens ver in de toekomst zijn. Soms makkelijker gezegd dan gedaan, helemaal in de avond. Maar, dan maak ik met mezelf de afspraak dat wanneer ik me er in de ochtend nog zo over voel, ik er dan verder over mag denken. Gek genoeg helpt dat wel.

Daar hoef ik denk ik niet veel woorden aan vuil te maken. Ik heb een maximaal aantal minuten op Instagram, daarin moet ik ook het werk doen dat ik doe, maar ik overschrijd die regelmatig. Zonde. Gewoon doodzonde van de tijd.

‘Was ik wel leuk genoeg’, ‘Praatte ik niet teveel over mezelf’, ‘was die opmerking wel gepast’, ‘ ik wel genoeg gevraagd naar x of y’, ‘lachte ik te hard’, ‘vond diegene het net zo leuk als ik’, ‘was ik te geopinieerd over onderwerp x’.
Dit zijn gedachtes die ik kan hebben, als ik in de auto zit na bijvoorbeeld een heel gezellig etentje. Dus zelfs bij mijn beste vriendinnen en zelf bij familie, kan ik dit denken.

Vind ik gewoon stom van mezelf. Ik ben soms zo analytisch op mijn eigen presteren, handelen, communiceren, dat ik te ver ga in dat gedachtenproces.

Mijn analytische manier van denken helpt mij op heel veel vlakken wél, zo denk ik dat het mijn werk echt bevorderd en ik denk zelfs mijn relatie. Ik ben nooit bang om naar mezelf te kijken en te zien wat er anders had gekund. Maar, bij elke kracht ligt een valkuil. En dit is er daar één van denk ik.