Onze gouden ‘gong’tafel werd verkocht en na een miskoop online vond ik deze vintage tafel van travertin, een natuursteen. Prachtig, en lekker jaren 70 waar ik zo van houd. Een nieuwe bank volgt nog, maar de muur blijft voorlopig nog maar even roze.
Met de oudste dochters van vriendin Diana die net bevallen is van haar vierde (!) dochter deed ik een beautyavondje. Make-uppen, maskertjes (met komkommer op de ogen die ze bleven opeten haha), en nagellak. Zo kregen zij ook even wat extra aandacht met zo’n nieuwe baby.
Dit is wel een hele kansloze foto, maar ik kon op dat moment op de een of andere manier niet bedenken hoe ik een foto maakte van mijn telefoonhoesje zonder de telefoon uit de hoes te halen. Ja, via de spiegel. Ik weet het nu haha. Ik ben nog steeds erg blij met dit Ateljé hoesje met een parelkoord. Handig om om te hangen als je geen zakken hebt.
Na die koude periode voelde elke zonnestraal al lekker aan. Ik ging na een training dan ook even dankbaar in de zon zitten met een kopje cappuccino. Die eerste zonnestralen in het nieuwe jaar, die voelen het allerfijnst.
Om genoeg beweging te krijgen blijven we maar rondjes lopen en op een gegeven moment heb je elke route in de buurt ook wel gezien. Des te leuk als er ineens iets nieuws te zien is op de route, zoals dit varkentje/zwijntje! Hij keek me heel uitdagend aan maar toen ik dichterbij kwam voor een foto dook hij gauw weg.
Even een random selfie bij mijn make-up spiegel. Het blijft frustrerend dat ik soms in de spiegel kijk en denk; ‘goh lekker gelukt vandaag kind’. En vervolgens maak ik een selfie en zie ik eruit alsof ik twee nachten niet heb geslapen. Hebben jullie dat ook?!
Voor de geboorte van Liya, de vierde dochter van Diana waar ik net over vertelde, maakte ik een taart. Eigenlijk heel simpel; ik gooide twee brownie mixen door elkaar en gebruikte een grotere ronde springvorm. Deze mega brownie halveerde ik en op de tussenlaag smeerde ik frambozenjam en witte chocolade. Over dit geheel stortte ik gesmolten ruby chocolade en ik decoreerde het een beetje. Het wint geen Heel Holland bakt, maar lekker is het zeker wel.
Mijn zwager Ronald was jaloers dat hij niet kon mee genieten dus ik maakte voor hem een kleinere variant. En oké ook nog eentje voor onszelf want het was te lekker.
Nu heb ik er al zoveel over verteld, dan moet ik haar ook even showen. Dit is Liya! Een onwijs klein lief poppetje. Ik kan me voorstellen dat je je afvraagt of dat confronterend voor ons was, om zo’n jonge baby vast te houden van mensen die zo dichtbij staan. Het was wel een beetje confronterend, vooral omdat je voor je ziet wat had kunnen zijn. Hoe het hoort, hoe lief en mooi het is om een baby te krijgen. Maar, boven alles voelde ik heel erg veel liefde voor Liya en haar ouders. En daarmee was het ook goed. Ik ben gewoon heel erg blij dat zij op de wereld is. Ik voelde voor onszelf de hoop heel erg, en dat voelde als heel positief. Daardoor werd ik er echt gelukkiger van om haar vast te houden. Soms moet je even moedig zijn om door zo’n ‘eerste keer’ heen te stappen. En als je het dan eenmaal hebt gedaan, ben je weer een stukje geheeld. Zo was het voor mij.
Voor het team in Hengelo organiseerde ik met mijn assistent Stacey een high tea om even weer elkaars gezichten te zien en bij te praten. Voor iedereen ook een doosje Tony paaseitjes en een kaartje met bemoedigende woorden. Het is in de horecabranche lastig om nog positief te blijven maar we blijven het toch. Coffee-Star leeft nog, en ik hoop op een snelle verbetering van de omstandigheden. Het kan immers niet eeuwig zo door gaan.
Zo blij met deze leuke jumpsuit van Monki en deze toffe laarsjes van Shein! Echt een eerste voorjaarsaankoop en ik werd er helemaal vrolijk van.
Ik maakte in het begin van het jaar, naast het jaarlijkse fotoboek, ook deze leuke kalender. Naast mijn StructuurJunkie planner waar ik alles goed in bijhoud hebben we deze kalender voor gezamenlijke dingen. Ja, dat kan allemaal online maar we houden gewoon van dit soort dingen op papier! Zo gezellig, elke maand weer een andere foto :).
Dit is wel een heel Nederlands plaatje hè? Als ik zin heb om te fietsen, dan laat ik me niet tegenhouden door een groot pakket haha.
Het sporten moest ik echt weer helemaal opbouwen, maar ik ben goed bezig. Het lukt me goed om drie keer in de week een uurtje te trainen in onze homegym en elke dag even te wandelen voor minimaal 30 minuten. Vaak wordt dit wel een uur of langer, omdat Luuk en ik beide gewoon graag buiten willen zijn in deze tijd. We doen gewoon zoveel mogelijk lopend.
De ellendige taak van een bouwpakket. Maar, ik was al lang blij dat Ikea wel bezorgde. We kozen een heel simpel bed met lattenbodem, want ik wil geen stoffen hoofdbord. Dit kan ik schoonmaken en dat vind ik fijner. Ik heb er normaal nog een leuk rieten krukje staan en wat deco maar dat stond nog niet terug op de plek toen ik deze foto maakte dus het oogt wat kaal zo. Het is een kleine slaapkamer, maar ik voel me er altijd heel erg prettig. Een knusse kamer met fijne rustige kleuren.
Oh dit klusje is het aller aller aller ergst. Ik neem ook nooit geen zwarte jaloezieën weer. Witte zijn ook niet beter, daar zie je alle vliegenpoepjes op haha. Op Instagram liet ik al weten dat ik werkelijk álle tips en tricks al uit heb geprobeerd om het klusjes gemakkelijker te maken, maar een iets vochtige theedoek werkt toch het best. Ik kreeg veel DM’s van mensen die toch nog een tip wilden geven maar ik had ze echt allemaal al geprobeerd. Het enige wat nog open staat is zo’n geweldige Dyson stofzuiger die een speciaal opzetstuk heeft, maar die krengen zijn zo onwijs duur. Daar ga ik nog even over nadenken haha.
Tot slot een kiekje van dit lekkere vintage hoekje. Ik wil de stoel net als de bank wel graag vervangen op ten duur, maar dan moeten we eerst weer eens rond kunnen kijken in de woonwinkels. Dat soort dingen kun je niet goed van een plaatje shoppen, die moet je even in het echt proberen!
Dit was het weer, op naar maart en het begin van de lente!