Laat ik beginnen met uitleggen hoe mijn situatie in elkaar steekt. Als je al mijn artikelen leest dan weet je denk ik al heel veel, maar laat ik daar niet vanuit gaan haha. Ik spreek trouwens over het met verlof gaan alsof dat op het moment van publicatie is, maar als je dit leest ben ik inmiddels al met verlof :).
De situatie: Ik werk gedeeltelijk in loondienst, voor twee dagen in de week, en de overige tijd werk ik als zzp’er. Ik ben doorgaans elke dag wel even aan het werk, maar qua uren zit ik in totaal rond de 32 uur gemiddeld.
Als je in loondienst werkt, ga je 6 of 4 weken voor je uitgerekende datum met zwangerschapsverlof, en wanneer de baby geboren is heb je 10 of 12 weken geboorteverlof. Minimaal 16 weken in totaal. Als de baby later komt dan de uitgerekende datum, tellen die dagen daar nog bij op. Je salaris krijg je doorbetaald, je werkgever krijgt dit van het UWV vergoed. Dit betaald de werkgever dus niet uit eigen zak. Overigens geldt dat ook voor ziekte door zwangerschap, in loondienstverband.
Na het zwangerschaps- en geboorteverlof heb je in loondienst ook recht op ouderschapsverlof. Dit geldt ook voor de partner. Dit is 9 weken waarbij je voor 70% betaald krijgt. Dit kun je gelijk gebruiken, of verdelen over een dag extra vrij in de week bijvoorbeeld.
Voor mijn werk wat ik in loondienst doe, heb ik dus bovenstaande rechten. Ik heb met de werkgever besloten dat ik 6 weken voor de uitgerekende datum stopte. Als zzp’er wilde ik langer doorwerken, en ben ik uiteindelijk vier weken voor de uitgerekende datum gestopt. Hierdoor had ik zes weken voor de uitgerekende datum al de helft minder werk, en kon ik het langzaam afbouwen.
Ik heb er goed over nagedacht, en ik besloot samen met Luuk dat ik wel echt de ‘standaard’ zestien weken verlof wilde hebben. Ook al ben ik gedeeltelijk zzp’er. Ook al kost dat geld. Ook al geeft dat risico’s. Ik wilde moeder worden, en ik wil deze periode echt in me op kunnen nemen. Ik wil rust voor mijn lijf en hoofd rondom de bevalling en ik wil alle focus op de baby. Dat gun ik mezelf gewoon. En het kan, want ik kan gelukkig goed plannen :).
Als zzp’er/ondernemer zit het anders in elkaar dan de loondienstsituatie. Er bestaat zoiets als een ZEZ uitkering, dat voor zwangere ondernemers is. Voldoe je aan de ondernemerscriteria (o.a. dat je minimaal, aantoonbaar 1225 uur aan je onderneming per jaar besteedt), dan kom je in aanmerking voor deze uitkering die gebaseerd is op het minimumloon. Maximaal zul je dan ook het minimumloon uitgekeerd krijgen.
Ja, fijn dat dit bestaat, maar er is wel een grote maar.
De meeste ondernemende vrouwen baseren hun uitgavenpatroon en vaste lasten niet op een minimumloon. Deze is gebaseerd op wat je gewend bent te verdienen en dat is over het algemeen hoger dan het minimumloon.
Dat betekent dat het behoorlijk wat planning vergt om met verlof te gaan, als je (gedeeltelijk) ondernemer bent. Je zult hier wellicht voor moeten sparen.
Bovendien loop je tegen een hoop onzekerheden aan, want wie runt je bedrijf als jij met verlof bent? Kun je dingen overdragen? Moet je zaken vooruitwerken? Heb je überhaupt nog werk als je terug komt? Hoe reageren opdrachtgevers/klanten op het feit dat je weg zult zijn voor een tijdje? Dat zijn best spannende dingen.
Je kunt in ieder geval niet zomaar de deur achter je dicht trekken en vier maanden later weer open gooien.
Dat maakt dat veel ondernemende vrouwen niet aan 16 weken verlof komen, maar langer doorwerken en eerder beginnen. Wel als voordeel hebbende, dat je je eigen planning maakt.
Als ondernemende partner van een zwangere, heb je dit recht van een ZEZ uitkering overigens niet. Waarbij je in loondienst het ouderschapsverlof in kan zetten, zul je als ondernemende partner volledig zelf moeten sparen om vrij te nemen rondom de geboorte.
Ja, ondernemers hebben het goed in Nederland. Maar, dit vind ik toch ook wel een ding. Het stimuleert en ondersteunt het volledig ondernemerschap onder vrouwen in een bepaalde leeftijdscategorie in ieder geval niet. Tegelijkertijd moeten we dankbaar zijn dat dit in Nederland in ieder geval zo opgezet is, want in de meeste andere landen is het op alle vlakken veel en veel slechter geregeld.
In mijn geval weet ik natuurlijk al heel erg lang dat ik een kinderwens heb. Hierdoor heb ik veel tijd gehad om hier ook al over na te denken en me er op voor te bereiden. Onder andere door een flinke buffer aan te leggen voor deze periode specifiek, naast andere buffers voor andere doeleinden. Ook heb ik het voordeel dat ik de combinatie nog heb van werken in loondienst én werken als zzp’er. Daardoor is de financiële druk bij mij lang niet zo groot als bij andere ondernemers. Toch zal ik ook in moeten leveren.
Ik heb tijdens mijn zwangerschap zowel voor- als nadelen ondervonden van het gedeeltelijk ondernemerschap.
Het grote voordeel was dat ik mijn eigen tijd in kon plannen. In het begin hebben wij veel onderzoeken gehad waar we ook wel voor moesten reizen, hier kon ik tijd voor maken zonder verantwoording af te hoeven leggen tegen iemand. Als ik te misselijk of te moe was, kon ik besluiten om even te gaan liggen.
Het grote nadeel was dat ik in mijn zwangerschap eigenlijk stappen bijzette, waar normaliter iemand eigenlijk een stapje terug zet. Dit zat vooral in het vooruitwerken, regelen en plannen voor het verlof. Eigenlijk meer doen, met minder energie. Dit gold ook wel voor de functie die ik in loondienst heb, gezien deze ook een heel ondernemend karakter heeft.
Ook heb ik wat zakelijke kansen af moeten buigen, waarvan ik niet weet of deze er nog zijn als ik weer begin met werken. Er komen altijd wel weer nieuwe mogelijkheden, maar ik zit ook in een fase van mijn leven waarin ik eigenlijk wil bouwen aan dit netwerk van klanten en opdrachtgevers. Je kan echter niet alles hebben, dus ik besloot echt dat de focus op de baby moest liggen. Dit is immers mijn grote wens, en dat zij het goed maakt is het allerbelangrijkste.
Uiteindelijk heb ik voor mijn werk in loondienst ook besloten mijn mega hoeveelheid opgebouwde vakantieuren in te zetten én het ouderschapsverlof. Dit betekent dat ik pas in het nieuwe jaar weer start voor mijn werkgever, en in totaal meer dan een half jaar afwezig kan zijn. Hier moet een werkgever mee akkoord gaan, maar je hebt er ook recht op. Desondanks kun je natuurlijk wel weerstand krijgen als dit een werkgever niet zint. Bij mij werd er gelukkig niet moeilijk om gedaan en werd het me juist gegund, dat voelt heel fijn. Het maakt ook dat we onze dochter iets later naar de opvang kunnen sturen, iets wat we zelf ook wel heel fijn vinden.
Als zzp’er heb ik een harde datum afgesproken, en dit is drie maanden na de uitgerekende datum. Ongeacht waneer ze geboren wordt. Een flexibele datum werkt niet voor klanten/opdrachtgevers, in mijn optiek.
Door deze combinatie, kan ik na drie maanden rustig weer beginnen met een halve werkweek als zzp’er en kan ik deze maanden gebruiken om energie te steken in het herbouwen van het netwerk en opdrachten. Dit vind ik een hele fijne gedachte. Het voelt heel ruim, luxe en vrij om zo mijn verlof en de periode hieromheen in te kunnen steken. Echter mag ik daar natuurlijk hand voor in eigen boezem steken, want ik heb het zelf zo ingeregeld haha. Ik vind het ook wel spannend. Heb ik nog wel werk als ik terug kom?
Luuk heeft ook goede afspraken gemaakt met zijn werkgever en is na de geboorte zes weken samen met ons thuis. Hierdoor kunnen we echt goed als team starten, iets wat ik voor de gelijkwaardigheid heel belangrijk vind. Hij werkt normaliter fulltime maar na deze zes weken verdeeld hij nog het ouderschapsverlof en is hij een dag in de week bij onze dochter, een dag waarop ik aan het werk kan.
Mijn werk als zzp’er heb ik gedeeltelijk overgedragen aan collega zzp’ers en gedeeltelijk heb ik dit vooruitgewerkt. Bijvoorbeeld de artikelen die ik schrijf voor Cynthia.nl. Ik heb m’n kont eraf getypt en gezorgd dat er elke week minimaal 1 en om de week 2 artikelen van mij online komen. Dit soort dingen maken dat je nog facturen kan sturen in je verlofperiode (weer een stukje extra inkomen naast dat minimum), maar ook dat je je opdrachtgever blij maakt. Cynthia komt nu niet in de problemen qua blogplanning. Hierdoor stel je je plekje als zzp’er bij een opdrachtgever natuurlijk ook iets veiliger. Zo heb ik dit met een aantal andere opdrachten ook gedaan, maar dit kan natuurlijk niet met alles. Een opdracht waar je fysiek bij aanwezig moet zijn of waarbij actualiteit speelt maakt dit onmogelijk.
Dit hele verhaal verteld je in ieder geval hoe ik er in sta, hoe ik het geregeld heb en hoe ik mij erbij voel. Ik hoop dat je dit leuk en nuttig vond om te lezen, mocht je er vragen over hebben dan mag je me altijd een dm sturen op mijn Instagram @emmystudiomint.
Ik hoop dat jullie genieten van alle artikelen die ik vooruit heb gewerkt, in het najaar weer actualiteit van mijn hand. Bedankt voor jullie trouwe support en het lezen van mijn hersenspinsels, dat voelt na alle jaren bloggen nog steeds heel bijzonder <3!