Hoe ik een beter zelfbeeld heb gekregen #selflove

Jaren geleden, voor, tijdens en na een aantal diëten waarmee ik veel afviel (waarna ik al het gewicht dubbel en dwars weer aankwam, want diëten werken niet), had ik een heel slecht zelfbeeld. Ik vond mezelf sowieso altijd te dik, en daar was ik niet blij mee. Mezelf terugzien op foto’s vond ik vreselijk, ik verstopte mezelf het liefst in zwarte wijde kleding en keek al helemaal niet graag in een spiegel waarop ik mezelf van top tot teen kon zien.

Als ik weer een poging tot gewichtsverlies deed of het overwoog, deed ik dat vanuit een walging. Ik walgde van mijn lijf. Het teveel ervan, vooral.
Sporten en bewegen deed ik als compensatie of straf. Teveel gegeten? Een lang stuk wandelen om de calorieën te verbranden. De focus was altijd calorieën verbranden.
Als ik nu terugkijk naar foto’s waarop ik op mijn dunst was, weet ik nog dat ik mezelf toen nog veel te dik vond. Ik was constant bezig met slanker worden, slanker lijken of me slanker voelen. 

Het was obsessief, het was negatief en mentaal heel ongezond.

Tegenwoordig is dat heel anders. 

Ik sta niet elke dag juichend voor de spiegel omdat ik mezelf zo’n lekker wijf vind, maar de keuzes die ik nu maak op gebied van voeding en sporten, zijn vanuit liefde voor mijn lijf.

Je hoort veel over bodypositivity, ik heb het hier meer over bodyneutrality. Ik kijk veel neutraler naar mijn lijf, er hangt niet meer een intense emotie aan. Meestal kijk ik in de spiegel en denk ik niet zoveel. Soms kijk ik in de spiegel en denk ik: HALLO ZEG, wat zie jij er geweldig uit! 

Hey, natuurlijk heb ik soms mindere dagen. Voel ik me een vaatdoek en dan vind ik ook dat ik er zo uitzie. Helemaal niet erg. Ik weet ook dat dat de dag erna weer over is. Strafte ik mezelf vroeger op deze momenten door te moeten sporten of bewegen, of door juist ongezond te gaan eten, ga ik nu op deze momenten juist beter voor mezelf zorgen. Voel ik beter aan wat ik echt nodig heb en ga ik dát doen. Of dat nu een wandeling maken is of juist een avond Sex and the City kijken met chips.

Het begon jaren geleden op Instagram voor mij. Ik ging instagrammers volgen die op mij leken. Instagrammers die net als ik dik waren en er heel relaxed mee waren. Die er geen nadruk op legden, maar gewoon ‘waren’ en toffe foto’s van zichzelf deelden. Ik kon me met ze identificeren en ik vond het fijn om lichamen te zien die leken op die van mij.

Als je me op Instagram volgt, weet je dat ik sinds begin 2020 weer aan het sporten ben en veel gezonder ben gaan leven. Een positiever zelfbeeld is ook zeker daarvan het resultaat geweest.
Ik ben begin 2020 naar de sportschool gegaan voor een intakegesprek uit liefde voor mijn lichaam. Ik heb scoliose en endometriose die je beide kan zien als een chronische ziekte. Vooral van de scoliose had ik veel last (rugpijn). Daarnaast voelde ik me niet altijd energiek en wilde ik graag wat fitter worden, een betere conditie krijgen, sterker worden. Dat jaar werd ik 30 en ik dacht: als ik vrolijk, energiek en gezond richting de 50, 70, 80 wil, doe ik mezelf een cadeau als ik mezelf nu langzaamaan een nieuwe levensstijl ga aanleren.

Dus dat ben ik gaan doen, samen met een personal trainer.

Het sporten heeft daarna juist ook bijgedragen aan een nog positiever zelfbeeld. Doordat ik meer kan nu met mijn lijf, doordat ik een betere balans heb gekregen (letterlijk, dus dat ik minder wankel werd als ik op 1 been stond bijvoorbeeld), sterker ben geworden, meer kan met mijn lichaam dan ik dacht, krijg ik steeds meer respect voor mijn lichaam en wat het allemaal kan. Ook het telkens weer opnieuw doorzetten als het fysiek zwaar is, heeft me mentaal sterker gemaakt. Sporten heeft me dus een veel beter zelfbeeld gegeven. Niet alleen omdat mijn lijf er strakker van is geworden, maar doordat het me meer zelfvertrouwen heeft gegeven.

Wat me ook – heel praktisch – heeft geholpen en nog steeds helpt:

• Als ik in de spiegel kijk, niet de negatieve dingen ‘bekijken’ of benadrukken. Niet zo kritisch kijken. Daar schiet ik niets mee op. Ik kijk nu neutraler, en soms ook veel positiever. Dan bedenk ik drie dingen die ik mooi vind aan mezelf.
• Niet meegaan in negatieve self talk. Vroeger kon ik best negatief denken over mezelf en mijn lichaam, ik merk het nu eerder op en parkeer het dan mentaal. ‘Nu even niet’ zeg ik dan tegen mezelf. Door met iets anders.
• Geen mensen online volgen die negativiteit bij me oproepen.
• Boeken lezen over dit onderwerp, zoals Self Love Talk van Merel Teunis, Body Positive Power van Megan Jayne Crabbe, The Middlefinger Project en Beyond Beautiful van Anuschka Rees.
• Mezelf de tijd geven. Het hoeft niet perfect. Ik baal ook nog weleens van mijn lijf en ben ook soms wel onzeker. Ik ben niet 100% van de tijd positief over mezelf en/of mijn lijf. Dat hoeft ook helemaal niet.
• Het heeft me erg geholpen intuïtief te eten en te stoppen met diëten (jaren geleden). Een boek dat ik je hierover kan aanraden is Just Eat It van Laura Thomas. Door het intuïtieve eten voel ik bijna geen negatieve emoties meer rondom eten. Dat ik van mijn eetproblemen ben afgekomen heeft me ook erg geholpen bij mijn zelfbeeld.

Het is niet van de een op de andere dag veranderd. Het is een proces van jaren geweest. Heb dus wat geduld met jezelf als je hiermee worstelt.

Ik zal later ook nog eens een blog schrijven over self love/zelfliefde, goed voor jezelf zorgen en vaker voor jezelf kiezen 🙂