Favorieten van mei 2020

Dat is zonder enige twijfel Het glazen hotel van Emily St. John Mandel.

‘Het glazen hotel’ van Emily St. John Mandel, een troostrijk en revolutionair roman aldus ‘the Atlantic’, verschijnt nu, na het prijswinnende ‘Station Elf’ uit 2014. Er wordt een doodsbedreiging gegrift in de glazen muur van een vijfsterrenhotel op een eiland voor de kust van British Columbia. In Amerika stort een gigantisch ponzifraudesysteem in, met verstrekkende gevolgen voor ontelbare mensen. Jaren later verdwijnt een vrouw op mysterieuze wijze van het dek van een vrachtschip. Terwijl deze ogenschijnlijk verschillende gebeurtenissen ingenieus met elkaar verweven worden, beweegt ‘Het glazen hotel’f zich moeiteloos tussen het schip, de wolkenkrabbers van Manhattan en de wildernis van Vancouver Island. Tegelijkertijd schetst Emily St. John Mandel een adembenemend beeld van hebzucht en schuld, liefde en wanen.

Vijf jaar geleden las ik mijn eerste boek van Emily St. John Mandel en toen ik zag dat dit boek van haar was uitgekomen, hoefde ik niet lang na te denken. En het was fantastisch. Dit is voor mij het beste boek van 2020 tot nu toe. Wat een waanzinnig verhaal en wat ingenieus geschreven. In het begin snap je nog totaal niet hoe de verschillende verhaallijnen verband met elkaar houden, maar dat wordt naarmate het verhaal vordert steeds duidelijker. Net een puzzel, heel knap gedaan en het leest heerlijk. Tof ook dat er twee karakters uit Station Elf in zitten.

We keken deze maand eindelijk de film Parasite en waaaa, wat vond ik die film vét. Het is een Koreaanse film (en de eerste Koreaanse film ooit die bij het filmfestival van Cannes een Gouden Palm won) over een vrij arm gezin. De zoon komt via een vriend aan een ideaal baantje: hij mag bij een heel rijk gezin (de familie Park) thuis de jongste dochter bijles geven. Dan ziet de familie een kans: ze kunnen van deze rijke familie profiteren… Als parasieten sluipen ze het leven van de familie Park in en daarbij wordt er moeiteloos gelogen en bedrogen. Lekker over de top, intens, heftig maar ook héél grappig. Ik heb van elke minuut van deze film genoten en vond vooral het begin tof, waarin in een gestaag tempo het arme gezin het leven van het rijke gezin binnensluipt.

De dag dat onze vakantie begon bestelden we een diner van Brass Boer Thuis, een van mijn favoriete restaurants in Zwolle. Dat was waanzinnig lekker én heel leuk: we moesten het zelf met behulp van een filmpje met een stappenplan nog even afmaken. Het smaakte fantastisch.

Dat was deze maand HAARVERF. Haha. Het is letterlijk meer dan vijftien jaar geleden dat ik voor het laatst mijn haar zelf thuis verfde dus ik vond het mega spannend, maar het ging heel goed. Ik had een setje bij de kapper gekocht met professionele haarverf en producten die ik nodig had. Veel werk (heerlijk dat de kapper dat normaal doet), maar het resultaat mocht er zijn. En ik was zo blij toen het eenmaal gedaan was! De uitgroei werd toch wel vrij serieus en wat is het dan heerlijk om weer vers geverfd, fris haar te hebben. De volgende keer laat ik het weer fijn door mijn kapper doen, maar dit was een prima tussen-oplossing.

Op mijn verjaardag koos ik voor een fles Chateau Musar en dat is zo’n waanzinnige wijn. Vorig jaar dronk ik deze Libanese wijn voor het eerst en nu trakteerde ik mezelf erop toen ik 30 werd. Chateau Musar is een bijzonder wijnhuis dat wijnen maakt in Bordeaux-stijl en ze pas lanceert zodra ze ervan overtuigd zijn dat de wijnen perfect op dronk zijn. Zo dronken wij op 18 mei een Musar uit 2012. Jonger kan je ze ook niet kopen. Waanzinnige smaak, vol fruit, maar ook heel complex met smaken van bosgrond, tabak en paddenstoelen. Heel intens, ik ben er gek op.

Dat was heel simpel, mijn verjaardag! Een gekke tijd om jarig te zijn, maar het was een fantastische dag. Ik heb zo genoten van alle berichten en kaartjes, het bezoek op afstand, het lekkere eten en alle gezelligheid.