Favorieten van augustus 2020

Simpel, dat was Hex.

Wie er wordt geboren is gedoemd er tot zijn dood te blijven. Wie er zich vestigt komt er nooit meer weg. Het ogenschijnlijk pittoreske dorpje Beek is in de greep van de Wylerheks, een vrouw uit de zeventiende eeuw met dichtgenaaide mond en ogen. Zwijgend loopt ze door de straten en dringt ze de huizen binnen, nachtenlang staat ze aan je bed. Iedereen weet dat haar ogen nooit mogen worden geopend.

Er wordt alles aan gedaan om haar aanwezigheid geheim te houden. Maar als een groep jongeren besluit viral te gaan met de heks, laat ze de moderne samenleving langzaam maar zeker afglijden naar middeleeuwse praktijken. En dan is de wraak van de Wylerheks nog niet eens begonnen…

Een vriendin raadde me dit boek aan en oh, wat is dit smúllen. Een echt horrorverhaal zoals je ze van Nederlandse schrijvers (helaas) niet zo vaak tegenkomt. Écht eng. Gory. Om rillingen van te krijgen. En het speelt zich af in een doodnormaal Nederland dorpje: Beek.
Het begint best schattig, kabbelend. Ach, ja, die Wylerheks is er, maar ze levert niet zoveel problemen op. Hoofdstuk na hoofdstuk wordt het naargeestiger. Komen er meer problemen. En wordt het verhaal steeds enger.
Soms denk ik: oef, vergezocht. Maar is dat niet inherent aan horrorverhalen? Dat het ongeloofwaardig is en toch in een verhaal wordt gestopt? Juist dat het zo onwaarschijnlijk is, is gaaf.
Heel goed geschreven, zonder opsmuk en poespas, leest fantastisch en dit leg je niet weg tot het uit is. Te gek.

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

Selling Sunset. Zonder twijfel. Ik keek ook gave films zoals The Meyerowitz Stories en Trainspotting maar ik heb echt het allermeeste genoten van het nieuwe seizoen van Selling Sunset. Deze realityserie gaat over een makelaarskantoor in LA: The Oppenheim Group. Je volgt de makelaars bij hun werk, maar ook in de rest van hun leven. Drama verzekerd. Ik vind het intens heerlijk om naar te kijken. Hoe die vrouwen eruit zien (altijd zó glamorous), de waanzinnige huizen en ja, de drama… Genieten.

In augustus at ik heel veel erg goede maaltijden, maar ik ga toch voor het diner bij Yamazato. Je kan hier mijn volledige review van die avond lezen.

Hmmm, even denken. Ik denk dat dat een geur is, Twilly van Hermes. Daar ben ik sinds een tijdje echt compleet door geobsedeerd, wát een goede geur. Topnoten zijn gember, bergamot en bittere sinaasappel. Hartnoten zijn tuberoos, jasmijn en oranjebloesem en de basisnoten bestaan uit sanedelhout en vanille. De geur is bloemig en poederig en toen ik hem voor het eerst rook was ik meteen om. Je kan ‘m hier bestellen voor €53 (30ml).

Dat was deze wijn die ik een paar jaar geleden meenam uit de Ahr (Duitsland). Inmiddels ligt ‘ie hier al eventjes in de kelder en dat heeft hem goed gedaan. Wat een heerlijke smaken! Al is het een Spätburgunder die vrij licht van smaak is, was hij vrij intens en had hij veel tertiaire smaken zoals leer en tabak. Heerlijk. Leuk ook om hem met Annemieke te drinken waarmee ik dat tripje toen deed.

Dit is zó lastig, augustus was echt een superleuke maand met veel leuke dingen. Zo was ik met Willem een weekendje in Amsterdam en in Twente, ging ik met John en Jeanet uit eten in Eindhoven (en bleven we daar ook slapen), ging ik met klant Kim twee dagen naar Zeist naar een mooi hotel (kasteel Kerckebosch) en had ik ook vakantie – al was dat maar één dag van augustus, haha. Maar ik ga dan toch voor het eerste weekend van augustus, die zaterdag, dat ik met Willem naar het Okura ging om ’s avonds bij Yamazato te eten.

Augustus was als ik terugkijk best wel een bijzondere maand. Ik heb zóveel leuke dingen gedaan en het was qua werk ook echt top. We hadden veel lekker weer, ik heb veel tijd doorgebracht met vrienden en ook veel kunnen genieten van de zon (of nou ja, van de schaduw, haha).

Op naar nog zo’n fantastische maand 🙂