Een andere focus

Even een stukje historie, lang verhaal kort: in 2006 begon ik met bloggen als ‘Miss Lipgloss’, in 2008/2009 werd het mijn fulltime baan en in 2017 gooide ik de boel om en blogde ik verder hier op Cynthia.nl. Om meer te kunnen doen waar mijn hart lag en waar ik veel meer over lifestyle zou kunnen schrijven, wat ik miste op Miss Lipgloss.

Fulltime bloggen heb ik in totaal bijna tien jaar gedaan, maar als ik terugkijk deed ik er altijd wel iets naast. Van een beauty boek tot een beauty event, schrijven voor magazines, televisie-optredens, workshops en lezingen: het bloggen alleen vond ik toch altijd wel wat ‘alleen’. Letterlijk alleen, thuis aan mijn keukentafel, maar ook alleen in de vorm dat ik er iets naast wilde doen. Ik heb een periode alleen geblogd zonder side projects en ik verveelde me dan nogal snel. Ik had te weinig uitdaging, was te weinig onder de mensen en daardoor kwam ik in een soort negatieve spiraal.

Zoals je misschien weet bracht ik in januari 2018 mijn eerste Structuurjunkie boek uit: Werkboek voor een Structuurjunkie in Spe. Ook een side project dat ik deed, waarin ik mijn passie voor plannen, structuur en productiviteit kon delen.

Met het boek ging er een balletje rollen. Ook mentaal. Ik zag ineens allemaal toffe kansen. Ik ging Structuurjunkie Masterclasses geven en al snel ontwikkelde ik met mijn uitgever de Structuurjunkie Planner. En de deskplanner. En de scheurkalender. Ik ontdekte dat ik dit enórm leuk vond om te doen. En dat ik er ook nog eens goed in was. Ik ontdekte hoeveel ik eigenlijk wist over dit onderwerp en hoe goed ik er mensen mee kon helpen. Ik realiseer me dat dit arrogant kan klinken, maar ik bedoel te zeggen dat ik me nooit bewust was van hoeveel ik wist over planning, structuur en productiviteit. Pas toen ik er actief mee bezig ging, merkte ik dat dit voor heel veel mensen niet zo vanzelfsprekend is.

Fastforward naar begin zomer 2019. Ik ging naar een businessevent van Taco Oosterkamp, met wat issues en vragen onder mijn arm. Ik was op dat moment bezig met de ideeën voor mijn online academie en online trainingen, en de planners gingen als een tierelier. Ik voelde op dat moment zo’n enthousiasme, zo’n zin om nog meer mensen te helpen met Structuurjunkie. Maar ook een dilemma: ik verdien nu nog een deel van mijn geld met mijn blog. Moet ik kiezen? Moet er een moment zijn dat ik zeg: ‘Ik stop met bloggen en ik ga full focus voor Structuurjunkie?’ Ik twijfelde heel erg op dat moment. En dat legde ik ook voor tijdens het event. Ik mocht op de hot seat mijn vraag stellen, op het podium bij Taco. Voor heel veel andere ondernemers.
‘Op dit moment heb ik twee bedrijven. Mijn blog Cynthia.nl, wat ik al 13 jaar doe en waar ik altijd mijn geld mee heb verdiend, en nu nog steeds een aanzienlijke deel. En Structuurjunkie, wat heel hard groeit en waar ik veel kansen zie. Wat is het moment dat ik stop met bedrijf 1 en full focus ga op bedrijf 2?’

‘Hoeveel bezoekers heb je op je blog?’ vroeg Taco.

‘150.000 ongeveer, per maand.’

Ik hoorde veelstemming ‘wow’ uit het publiek. Veel bezoekers ja.

‘Hoeveel tijd ben je nu per week kwijt aan het bloggen?’

‘Het is nu ongeveer 50/50. 2,5 dag blog, 2,5 dag Structuurjunkie.’

Er volgde een kort gesprek over wat ik echt wilde en echt leuk vond.

‘Cynthia, ik denk dat je niet nu hoeft te kiezen. Je kan een dag per week minder gaan bloggen, toch? En af en toe je bereik daar voor Structuurjunkie gebruiken.’

Ik kreeg nog wat meer adviezen, ook van de aanwezige ondernemers. Een dag minder in de week bloggen voelde als een enorme stap: zou ik niet heel veel bezoekers verliezen? Het was nooit in me opgekomen dat iets minder bloggen een deel van de oplossing zou zijn. En dat het ‘kon’. Dat klinkt heel stom, maar soms doe je dingen al een hele tijd op een bepaalde manier en dan realiseer je je niet dat het heel simpel niet zo hoeft te zijn.
Goed, een dag niet updaten in de week zou me zo twee tot drie uur per week aan tijd opleveren. Tijd die ik aan Structuurjunkie zou kunnen besteden. Die avond op mijn hotelkamer ging ik meteen schuiven in mijn contentkalender. De weekenden maakte ik ‘vrij’, geen blogposts. Ik zei er niks over, hier. Ik wilde gewoon eens kijken wat er zou gebeuren. En er gebeurde eigenlijk niet zoveel. Ik begon hier in juni mee en ik ben 5% gedaald in bezoekers, maar: dat gebeurt meestal in de zomer. En als het wel permanent is, is het ook niet zo heel erg, eigenlijk, want qua inkomsten is mijn blog niet meer mijn hoofdmoot. Mijn inkomen komt voor meer dan 70% uit mijn Structuurjunkie activiteiten.

Het belangrijkste voor mij is namelijk dat het bloggen leuk blijft. Dat ik met plezier blog en jullie reacties lees. Als ik het niks meer aan vind, doordat het ‘moet’, weet ik dat ik uiteindelijk ga stoppen. Dus ik moest een manier vinden die past in wat ik wil qua werk, en ik denk dat ik het nu best wel gevonden heb.

Vooralsnog kies ik dus niet. En dat wil ik met je delen. Want ik heb hier zoveel leuke, lieve, trouwe bezoekers, sommigen komen al jaren dagelijks, en ik wil dat je weet wat er speelt en dat je weet hoe mijn focus ligt, waar ik mee bezig ben. Het bloggen is voor mij op deze manier heerlijk. Want ik houd van schrijven, ik houd van het contact met jullie, ik houd van het creatieve en mezelf af en toe gewoon even ventileren. Nog heel vaak heb ik echt zín om blogs te maken en dan is het zo fijn dat dat hier kan.

Ik had de afgelopen jaren nooit gedacht dat het zo zou gaan. Dat ik iets anders zou ‘vinden’ wat ik zo ongelooflijk leuk vind en waar ik zoveel voldoening uit haal, waar ik ook nog eens mijn geld mee kan verdienen. Dat had ik tien jaar geleden met bloggen en nu heb ik het met Structuurjunkie. En ik heb grote plannen, toffe ideeën, en het groeit als een gek. Dat is nog best onwerkelijk, er is dit jaar zo ontzettend veel veranderd. Qua werkweek, qua activiteiten, qua plezier en voldoening. Ik ben onwijs leergierig, volg veel trainingen en zit nu te kijken om een coachingopleiding te gaan volgen. Misschien al wel in 2020.

En van al deze veranderingen wil ik je deelgenoot maken. Dat je niet denkt ‘Waar is die Cynthia toch mee bezig?’ of ‘hoezo update ze minder? Vind ze het bloggen nog wel leuk?’ Ja, het bloggen vind ik nog steeds heel leuk. Maar niet meer zó leuk dat ik er 40 uur in de week mee wil of kan vullen. Het werk is ook veranderd. Dit is een prettige samenloop van omstandigheden, maar de laatste jaren is het steeds lastiger geworden een goed inkomen te verdienen met mijn blog. Dat ik op het juiste moment met het idee voor Structuurjunkie kwam en dat het zo goed gaat, is een groot geschenk. Want ik denk dat het heel lastig was geweest om op het moment dat het qua inkomen serieus onderuit ging on the spot vanuit schaarste iets nieuws te bedenken. Niet onmogelijk, maar wel veel moeilijker. En vanuit een veel moeilijkere situatie.

Hoe ik nu blog, vind ik leuk. Elke werkdag komt er een blogpost online, waarvan in de week een van Emmy’s hand is. Voor ons is het heel erg tof dat jullie Emmy’s bijdragen zo kunnen waarderen! De onderwerpen waarover ik blog zijn gewoon zoals je van mij verwacht en zoals het de laatste tijd is geweest. Af en toe een recept, af en toe wat over reizen, regelmatig iets persoonlijks, regelmatig iets over beauty. Video’s (op YouTube) doe ik al sinds januari niet meer, maar ik doe wel wat meer met video op mijn Instagram accounts. Soms ‘update’ ik een oude blogpost van jaren geleden die ik heel goed vind en waarvan ik weet dat veel mensen die nu mijn blog lezen hem nog niet gezien hebben. En soms komt er een sponsored artikel online, en dan staat dat er gewoon bij, zoals je van mij mag verwachten.

Van mij mag je ook verwachten dat als ik blog, dat ik dat met plezier en liefde doe. Het is me ook de eer te na om het op een andere manier te doen. Ik denk ook dat jij dat als lezer meteen merkt. Ik wil een toffe, fijne, leuke, kwalitatieve blog en anders niet. Dus het moment dat ik met gezucht, irritatie en gedoe mijn blog bijhoud, dan is het wat mij betreft tijd de stekker eruit te trekken. Maar vooralsnog is dat niet aan de orde.

De focus is veranderd. Structuurjunkie is mijn focus geworden, eerder dan ik vooraf had gedacht. Maar dit voelt heel erg goed en ik zie dat alles nog zoveel mooier wordt als ik er mijn energie en tijd in stop. En daarvoor moet ik keuzes maken. Maar volgens mij is het op deze manier een keuze waar we allemaal best wel tevreden mee kunnen zijn. 🙂 Niet dat het niet spannend is. Dit (besluiten) is een proces van bijna een jaar geweest. En ja, het is eng en ja, alles kan misgaan en instorten en dan beland ik straks in de goot (ik zie dat weleens voor me, haha), maar dan heb ik het in ieder geval met volle overgave geprobeerd. Het kan namelijk ook totaal GOED gaan. En een waanzinnig nog veel groter succes worden! Daar besluit ik in te geloven. En voor te gaan.

Bedankt voor het lezen en je support.