Boeken van oktober 2022

Op zondag 13 oktober 2019 verliet ik de boerderij waar ik jarenlang vastzat en stapte een café in Ruinerwold binnen. Op dat moment maakte ik me definitief los uit de geloofswereld van mijn vader, die mij vijfentwintig jaar lang in zijn macht had. In ‘Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold’ beschrijf ik mijn leven. Mijn vaders geloof en overtuigingen waren mijn realiteit: naar school ging ik niet, ik bestond niet eens voor de buitenwereld, en ik had geen vrienden. Er waren alleen de geesten die om ons heen dwaalden en waarmee we praatten. Bidden was onze enige redding, God zat altijd in mijn hoofd. Dan komen de eerste scheurtjes in mijn geloof, en dat worden er geleidelijk steeds meer. Het internet is de sleutel voor mijn ontwikkeling. Ik zoek een weg naar de vrijheid voorbij schuld, angst, verdriet, onzekerheid. Maar wanneer mijn gedachten eindelijk vrij zijn, voel ik me meer opgesloten dan ooit. Ik wil weg uit de boerderij waar ik samen met mijn familie verborgen voor de buitenwereld leef. Maar wie gaat mij helpen? – Israel van Dorsten

Jemig, wat een verhaal. Ik kende de basis van het verhaal al door de documentaire De kinderen van Ruinerwold, maar dit gaat er nog even wat dieper in, omdat het helemaal verteld is door een van de kinderen, Israel. Wat een ontzettend verdrietig verhaal, van iemand die vastzit in een wereld die door zijn vader is gecreëerd en waar hij pas na zijn tienertijd uit weet te ontsnappen. Goed opgeschreven en heel meeslepend, ik ging helemaal mee in de angst van Israel, en ging samen met hem op ontdekkingstocht van een wereld buiten de denkbeelden van zijn vader. Indrukwekkend.

Een eerlijk, herkenbaar en hilarisch verslag van hoe Clare worstelde met de drank
Een glaasje bij het eten, een glaasje bij het koken, een glaasje bij het helpen van de kinderen met huiswerk… is het echt allemaal alleen voor de gezelligheid? Langzaam beseft Clare Pooley dat ze een probleem heeft, waarvoor matigen niet de oplossing is: ze is niet gemaakt voor één glas wijn. Maar hoe stop je met drinken in een wereld waarin elke sociale gelegenheid lijkt te worden aangedreven door liters drank?

Dit boek is het eerlijke verslag van het jaar waarin Clare besluit uit te zoeken of er leven na de wijn is. In hetzelfde jaar krijgt ze de diagnose borstkanker. Toch is Chardonnee een grappige en positieve kijk op hoe je het leven ten volle kunt leven zonder roes (en kater).

Dit boek is fantastisch. Claire Pooley heeft ontzettend veel humor en zelfinzicht en die combinatie maakt dit geweldig om te lezen. Omdat ik zelf (voorlopig) ben gestopt met drinken (lees er hier meer over) lees ik nu graag over mensen die dat ook hebben gedaan. Ik kan er veel van leren en het geeft mij ook inzichten over (niet) drinken. Claire doet dat dus met veel luchtigheid en humor en dat vind ik helemaal top. Daardoor is het geen zwaar geheel om te lezen (wat sommige andere boeken over stoppen met drinken wel zijn) en maakt het misschien daardoor juist extra indruk.

The founder of the first female-focused recovery program offers a groundbreaking look at alcohol and a radical new path to sobriety.

We live in a world obsessed with drinking. We drink at baby showers and work events, brunch and book club, graduations and funerals. Yet no one ever questions alcohol’s ubiquity—in fact, the only thing ever questioned is why someone doesn’t drink. It is a qualifier for belonging and if you don’t imbibe, you are considered an anomaly. As a society, we are obsessed with health and wellness, yet we uphold alcohol as some kind of magic elixir, though it is anything but.

When Holly Whitaker decided to seek help after one too many benders, she embarked on a journey that led not only to her own sobriety, but revealed the insidious role alcohol plays in our society and in the lives of women in particular. What’s more, she could not ignore the ways that alcohol companies were targeting women, just as the tobacco industry had successfully done generations before. Fueled by her own emerging feminism, she also realized that the predominant systems of recovery are archaic, patriarchal, and ineffective for the unique needs of women and other historically oppressed people—who don’t need to lose their egos and surrender to a male concept of God, as the tenets of Alcoholics Anonymous state, but who need to cultivate a deeper understanding of their own identities and take control of their lives. When Holly found an alternate way out of her own addiction, she felt a calling to create a sober community with resources for anyone questioning their relationship with drinking, so that they might find their way as well. Her resultant feminine-centric recovery program focuses on getting at the root causes that lead people to overindulge and provides the tools necessary to break the cycle of addiction, showing us what is possible when we remove alcohol and destroy our belief system around it.

Written in a relatable voice that is honest and witty, Quit Like a Woman is at once a groundbreaking look at drinking culture and a road map to cutting out alcohol in order to live our best lives without the crutch of intoxication. You will never look at drinking the same way again.

Dit is het eerste boek dat ik las over stoppen met drinken toen ik zelf besloten had om te stoppen. Deze is niet bepaald luchtig en grappig, maar wat zwaarder en vol met informatie over alcohol en de effecten die het heeft. Maar ook over de huidige maatschappij en de alcohol-industrie. Voor mij zit het vol met inzichten en eye openers en dit boek staat nu dan ook vol met markeringen en aantekeningen.