Klik hier voor 30 dagen toegang tot de beste structuur- en focusworkshops voor €10

Waarom ik de Girlboss serie stom vind

Ik schrijf graag over series, films en boeken die ik leuk vind. Vandaag wil ik graag mijn ergernis uiten over de Netflix serie Girlboss. Gebaseerd op het gelijknamige (en wat mij betreft toffe en inspirerende) boek van Sophia Amuroso. Maar de serie? Die vind ik echt ongelóóflijk stom. Ik ga je vertellen waarom.

Leestijd

Netflix's Girlboss

De serie is heel losjes gebaseerd op het boek ‘#GIRLBOSS’ van Sophie Amaruso. Zij startte Nasty Gal toen ze 28 was, een online shop met vintage kleding wat een wereldwijd succes werd: haar bedrijf was op het hoogtepunt $200 miljoen dollar waard.

Het is dus geen documentaire of precieze weergave van het verhaal van Sophia Amaruso, maar een serie die er inspiratie uit gehaald heeft. Sophia uit de serie is dus niet zoals de Sophia in het echte leven, al heb ik begrepen dat Sophia Amaruso ook niet door iedereen geliefd wordt.

Het begint tenenkrommend. In de eerste aflevering zie je Sophia in een auto een heuvel in San Francisco oprijden. Ineens is haar benzine op en komt ze stil te staan op de helling. Een tram achter haar toetert: ze staat natuurlijk in de weg. Het enige wat ze kan is schreeuwen, boos worden en iedereen behalve zichzelf de schuld geven dat ze middenin de stad op een helling staat zonder benzine. Zo gaat het constant door. Sophia is volwassen, maar heeft geen zin in volwassen zijn. Ze wil geen verantwoordelijkheden nemen, zoals werken of zorgen dat je benzine in je tank hebt zitten. Ze is lui. Ze wil eigenlijk gewoon niks, maar wel leven in haar grote loft in San Francisco. Wanneer ze ontdekt dat ze met het verkopen van vintage kleding op eBay veel geld kan verdienen, heeft ze het licht gezien. En blijft ze een verwende, luie volwassen vrouw die alles wil hebben en daar tegelijkertijd daar niks voor wil doen.

 

Wat ik allemaal stom vind aan Sophia

  1. Sophia is een dief. In elke aflevering steelt ze wel iets. Het begint in aflevering één met een Perzisch tapijt dat ze gewoon meeneemt bij een winkel. Maar ook (en niet alleen): drank, lunches van collega’s, tijd van haar baas (waarin ze niet werkt, maar dingen doet die ze zelf wil doen), boeken en ik kan nog wel even doorgaan.
  2. Ze is lui. Bij elk baantje dat ze (te makkelijk) krijgt, wil ze gewoon niet werken. Wat het ook is, ze is ongeïnteresseerd en ze belazert haar baas. Het liefst ligt ze gewoon thuis op bed te niksen.
  3. Ze heeft alleen interesse in haar vader als ze geld bij hem los kan peuteren of hem op een andere manier om hulp kan vragen. Het is niet nodig om te zeggen, maar vanzelfsprekend is haar vader nogal teleurgesteld in haar.
  4. Wanneer ze merkt dat ze met een jasje, dat ze te goedkoop in een vintage winkel kocht, makkelijk veel geld kan verdienen op eBay, krijgt ze dollartekens in haar ogen. ‘Met weinig werk veel geld verdienen: nice,’ moet ze gedacht hebben.
  5. Ze heeft geen passie of liefde voor iets. Ze denkt in geld. De rest interesseert haar maar weinig.
  6. Ze schreeuwt, ze praat lomp, ze zorgt niet goed voor zichzelf en wanneer ze een liesbreuk heeft, ‘laat’ ze het gewoon omdat ze geen geld heeft om naar de dokter te gaan. Tja, misschien moet je dan gewoon eens normaal je werk doen?

Is er dan níks leuk aan Sophia? Hmmm. Als ik even met een roze bril naar haar kijk, vind ik haar creatief en eigenwijs. Dat vind ik leuk aan haar. Ze heeft schijt aan hoe het allemaal hoort en ze doet alles lekker op haar manier. Dat is wel cool. Maar alles eromheen: not so much.

En waarom ik de serie Girlboss stom vind

Voortbordurend op het karakter van de hoofdrolspeler dat me totaal niet aanspreekt, vind ik het heel kwalijk dat dit karakter een ‘ inspirerend verhaal’ moet vertolken. Dit is blijkbaar hoe je succesvol kan worden: met liegen, bedriegen en lui zijn. Met mensen voor de gek houden, met dollartekens in je ogen anderen bestelen en ondertussen zelf langzaam maar zeker rijk worden. Hoe kan dat een mooie, leuke, toffe boodschap zijn? Volgens mij is de enige goede boodschap in de serie Girlboss dat je echt niet per se precies hoeft te weten wat je wilt om uiteindelijk toch succesvol en/of gelukkig te worden. Dat het niet raar is dat je een beetje aanrommelt om later toch echt wel te ontdekken waar je hart sneller van gaat kloppen – of waar je geld mee kan verdienen.

Verder vind ik het echt een rare serie, met rare karakters, rare boodschappen. Gelukkig komt er geen tweede seizoen.


Cynthia Schultz

Ik ben Cynthia Schultz en Cynthia.nl is mijn blog! Ik ben gek op eten, reizen, beauty, interieur, lezen, gadgets en daar blog ik over. Lees hier meer over mij.