Disclaimer: ik ben geen slaapcoach, sterker nog: mijn kind is geen perfecte slaper. Deze tips geef ik vanuit mijn eigen ervaring en vanuit de tips die ik zelf heb verzameld van websites, apps en accounts die hierover schrijven. Zoek je professioneel slaapadvies, neem dan een slaapcoach in de arm om jullie zo goed mogelijk te adviseren op een constructieve manier.
De term slaapregressie zegt het eigenlijk al; je kind gaat ineens een stuk minder stabiel slapen. Als het al stabiel was! Je merkt ineens een verschil in hoe je kindje de nacht door maakt. Een kindje kan ook iets minder goed gaan slapen ten tijde van een sprongetje. Sprongetjes zijn meestal mentale ontwikkelingen die je kind doormaakt. Slaapregressies gaan gepaard met vaardigheden. Sprongetjes en slaapregressies kunnen elkaar ook overlappen en daardoor weet je ook niet altijd waar je nou mee te maken hebt. Ik gebruik zelf de app Oei ik groei, die je een indicatie geeft wanneer je ‘lastiger’ gedrag kan verwachten ten aanzien van de sprongetjes.
Manieren waarop je een slaapregressie kan herkennen volgens ’the interwebz’:
- Je kindje wordt ineens wakker na elke slaapcyclus
- Je kindje wordt huilend wakker
- Je kindje wordt sneller wakker van geluid
- Je kindje heeft (meer) moeite met in slaap vallen
- Je kindje slaapt korter
- Je kindje doet kortere dutjes dan ‘normaal’
En hoewel dit allemaal heel vervelend is en we spreken van een regressie, gaat het hierna eigenlijk juist beter dan ervoor want je kindje maakt een mooie ontwikkeling door! Het is dus allemaal maar tijdelijk, en bij de één merk je niks, de ander een paar dagen en weer een ander een paar weken. Hoe dan ook, er zit een einde aan haha.
De slaapregressie bij vier maanden is het meest berucht, en ervaren veel ouders dan ook als het meest intens. Bij ons was het allemaal niet zo stipt en hadden wij een hele lastige slaapperiode rondom de vijf maanden. Waarschijnlijk waren er een aantal gecombineerde factoren bij ons. Maar goed nieuws: niet élk kind heeft last van élke regressie.
Wat kun je nou het beste doen als je denkt op te merken dat je kindje in een slaapregressie zit?
- Pas niet teveel aan. Ik snap dat je de neiging hebt om nieuwe dingen uit te gaan proberen, dat had ik ook. Uit wanhoop wil je van alles gaan testen om te zien of dat misschien helpt. Houd juist dingen bij hetzelfde, en houd je aan dezelfde (slaap)routine.
- Besef je dat je kindje dit niet expres doet en ook liever gewoon lekker doorslaapt. Het is voor hem/haar net zo zwaar, of misschien wel zwaarder. Ga daarom ook altijd het troosten of het weer in slaap helpen met een liefdevolle houding tegemoet, je kindje heeft je nu echt even nodig.
- Laat je partner (als je die hebt.. ) het overnemen als je merkt dat je frustratie de overhand krijgt. Die energie leek Novae wel echt te voelen, en het wisselen want de wacht hielp dan ook echt.
- White noise kan goed helpen met (door)slapen, en geeft een soort constant geluid die eventuele andere geluiden ook weer iets neutraliseert waardoor je kindje misschien minder snel wakker schrikt van iets. Je hebt apparaatjes hiervoor of je kan wat op Spotify of Youtube aanzetten.
- Probeer harde omgevingsgeluiden een beetje te voorkomen. Dit kan niet altijd, maar je kan er nu misschien wel extra rekening mee houden.
- Help je kindje met de nieuwe vaardigheden die ze dan doormaken. Dit kun je online wel vinden als je per leeftijd even zoekt. Is het rollen, zoek dan naar oefenspelletjes om het rollen te oefenen. Vaak als de vaardigheid onder de knie is, gaan ze weer wat beter slapen.
- Oververmoeidheid zorgt soms voor nóg slechtere slaap dus zoek soms naar alternatieven als het nodig is. Het is oké dat je kindje in de draagzak slaapt, als dat ervoor zorgt dat hij z’n dutje wél doet. Dan heb je er in ieder geval wat slaap in zitten!
Naast die praktische dingen is het ook belangrijk om bij jezelf aan wat mentale aspecten te denken. Ik vond het zelf het zwaarst dat Novae een periode na elke slaapcyclus wakker werd. Elk half uur tot drie kwartier moesten we erheen om haar te troosten en ook weer opnieuw in slaap te helpen. Dat gaf heel veel onrust, en dat haalde ook je eigen ‘down-time’ weg die je normaliter heel even kan ervaren als je kindje ’s avonds op bed ligt. Ik moest daarom ook echt wel mijn mindset in check hebben om er niet compleet gefrustreerd of radeloos van te raken.
- Herhaal tegen jezelf ‘dit is tijdelijk’. Ik zei steeds tegen Luuk: ‘als ze 10 is slaapt ze vast wel door’. Meer uit een gedachte dat we niet weten hoe lang het duurt, maar dat het echt niet voor altijd is dat we slecht sliepen.
- Stel jezelf al in op een nacht die niet top gaat zijn. Ga op tijd naar bed, spreek eventueel ‘shifts’ af met elkaar of ga afgesproken om en om erheen. Dit geeft mentaal wat rust.
- Plan ook wat tijd voor jezelf in waar dat kan, en geef je partner ook diezelfde ruimte. Zo kun je beide ook even opladen aan positieve energie van dingen die je leuk vindt.
Houd vol, dit wordt ECHT beter! 🙂