Simpele trucs die mij heel veel tijd besparen

Wat mij ooit heel veel tijd en energie kostte: de vraag ‘wat eten we vandaag’? Elke dag opnieuw weer nadenken over wat er die avond op tafel moet komen (en vervolgens boodschappen doen en het daadwerkelijk gaan maken). Dit is toch zoiets waar je dan pas over nadenkt op het moment dat de werkdag zijn einde nadert en de rust terugkeert in je dag. En dan moet je dán gaan bedenken wat er gegeten moet worden. Op een of andere manier kostte mij dit altijd veel tijd en vooral energie, het leverde een soort ‘ruis’ op dat ik nog niet wist wat er gemaakt moest gaan worden. En daardoor bestelden we ook vaak iets of werd het iets ongezonds, wat een vervelend bijproduct is van dit probleem. Ten minste, voor mij was het een probleem. Ik weet dat er ook genoeg mensen zijn die het heel leuk vinden om hier elke dag over na te denken.

Wat ik nu doe: elke zaterdag of zondag maak ik een planning voor wat we gaan eten. Soms pak ik er allemaal kookboeken bij, soms houd ik het simpel en kies ik wat dingen die we vaker maken. Ik kijk welke dagen we thuis eten en ik kies ook altijd een maaltijd die ‘variabel’ is. Want je kent het wel, zo’n dag dat de plannen veranderen en dat je toch bij vrienden gaat eten en dat die boodschappen staan te verpieteren. Die ‘variabele’ maaltijd is iets wat we makkelijk kunnen invriezen of iets wat je nog goed de week erna kan maken (met veel dingen uit blik of die lang houdbaar zijn).

Sinds ik dit zo doe, heb ik veel meer rust in mijn week. En het scheelt dus ook een boel tijd.

Ik vind boodschappen doen heel erg leuk als ik veel tijd heb. Op vakantie vind ik het heerlijk om te doen, ik kan uren door de supermarkt struinen en rustig bedenken waar ik zin in heb. In een gewone werkweek levert het me onrust op en het kost een heleboel tijd. Vroeger ging ik elke dag naar de supermarkt om elke dag opnieuw boodschappen te doen voor die dag. Hartstikke leuk, maar het kostte klauwen met geld (want je koopt dan toch elke keer dingen die niet nodig zijn) en dus ook erg veel tijd.
Maar ik deed ook weleens een keer in de week voor de hele week boodschappen en dat was al efficiënter, maar kostte ook veel tijd. Alles bij elkaar ben je daar toch zo twee uur mee bezig inclusief reistijd en de boodschappen opbergen.

Nu bestel ik een keer in de week online boodschappen, die laat ik thuisbezorgen en dat is het. Soms ga ik nog een keertje, maar ik kom bijna niet meer in de fysieke supermarkt. Het online bestellen vind ik prettig: ik kan rustig mijn eetplanning erbij pakken en bestellen wat we nodig hebben zonder dat ik voor een enorm schap sta met honderd soorten yoghurt waar ik dan weer niet uit kan kiezen. Het wordt tot in de keuken bezorgd, even opbergen en klaar.

Dit vind ik zó fijn. Je moet er wel een beetje voor kunnen plannen, en als je heel flexibel wilt zijn in wat je wanneer eet, dan is het niet top voor je. Maar mij levert het instant tijdwinst op. En het idee dat we voor de hele week eten in huis hebben vind ik dus heel relaxed. Het kost wel wat, dat bezorgen (meestal ben ik €7,95 kwijt) maar dat vind ik die tijdswinst dubbel en dwars waard.

Ik laat Kees elke dag 1,5 tot 2 uur uit en dat vind ik heerlijk. Ik moet voor mijn werk regelmatig telefoongesprekken voeren en vaak hoef ik daarvoor niet achter mijn computer te zitten, of mee te schrijven. Dit soort gesprekken doe ik regelmatig als ik met Kees ga lopen. Twee vliegen in één klap.

Ik doe dit natuurlijk niet altijd, want ik vind het veel te relaxed om zonder geklets te wandelen, maar zeker een keer in de week plan ik een telefoongesprek tijdens een wandeling met Kees.

Thuiswerken: instant tijdwinst, want ik heb geen reistijd. Niet iedereen kan thuiswerken, maar misschien kan je eens met je baas overleggen of je dit een dag in de week (of vaker) zou kunnen doen.

Daarnaast plan ik zo min mogelijk zakelijke afspraken. En als ik ze plan, probeer ik ze zo dicht mogelijk bij huis te plannen. Kan niet altijd, natuurlijk, en als het niet kan probeer ik met de trein te reizen zodat ik door kan werken in de trein en dus ‘geen reistijd’ heb. Of nou ja, zo ervaar ik het dan niet.
Vroeger plande ik erg veel zakelijke afspraken, meestal onder het mom ‘even elkaar bijpraten’ en vervolgens zaten we anderhalf uur over koetjes en kalfjes te ouwehoeren en hadden we niks nuttigs of productiefs gedaan. Dat is prima, maar dat doe ik dan graag met een vriendin en niet met een zakelijke relatie. Dus nu plan ik alleen afspraken in als het echt nodig is en als er een helder doel is. En ik spreek een start- en eindtijd af. Beter voor iedereen.
Ook handig: via Skype afspreken in plaats van in real life.

‘Vroeger’ zat ik zo’n vijf uur per dag op mijn telefoon. Dit klinkt als een hele simpele truc, ‘gewoon minder op je telefoon zitten’, maar ik weet wel dat het niet zó makkelijk is. Je kan hier mijn blogpost lezen over hoe ik van mijn smartphoneverslaving af kwam. De beste truc is om je telefoon buiten zicht te leggen of tijdens het werken op vliegtuigstand te zetten. Gebruikte ik mijn smartphone eerder zo’n vijf uur per dag, nu is dat meestal niet meer dan twee uur per dag. En ik mag van mezelf niet langer dan een kwartier per dag random scrollen op insta. Helpt enorm.

Als ik al deze dingen niet deed, zou me dat letterlijk uren per dag kosten. Misschien wel drie tot vier uur per dag. Het zijn allemaal vrij simpele dingen die mij dus heel veel profijt opleveren. Sommige dingen kan je vast ook wel gaan toepassen.