Onspannen en ontsnappen
In drukke tijden kan ik echt even mijn gedachten verzetten door in een serie te duiken. Ik maak dan ook echt tijd om even te ontspannen en eigenlijk ook even te ontsnappen aan de werkelijkheid. Helemaal zo aan het einde van het jaar, wanneer het koud en guur buiten is, gaat er weinig boven een fijne serie een kopje thee en wat pepernoten. Ik heb er echt niet elke dag tijd voor, maar voor een drukke dag vind ik ook fijn om een rustig ontbijt moment in te lassen en een half uurtje even een serie te kijken terwijl ik rustig eet. Ik sta daar dan ook echt een half uur eerder voor op, en ik begin de dag ontspannen. Ik heb een voorliefde voor series die mijn vader ‘tienerseries’ zou noemen. Echte chickflicks waarbij het verstand op NUL gaat.
Let’s dive into it! Ik noem heel veel titels, dus ga er even voor zitten. Er zijn wel meer series die ik zag, maar ik vond niet alles leuk. Een paar bekende die anderen wél leuk vonden: 13 reasons why vond ik bijvoorbeeld niet zo leuk als iedereen het vond. Girlboss vond ik niet echt heel entertaining. Breaking Bad ben ik ooit aan begonnen maar ik vond het te traag eigenlijk. House of Cards vond ik in het begin wel leuk, maar op een gegeven moment vond ik het te saai. Oh, en The Walking Dead vond ik echt te neppig. Dat zijn alle series natuurlijk wel, maar dat er weer zo’n zombie aan kwam kruipen zoals ik naar sushi kruip. Nee daar ben ik gewoon niet zo van. Zombies dan, sushi overduidelijk dus wel.
Dit zijn dus series die ik écht leuk vond!
Homeland is naar mijn mening een van de beste series die er is. Ik vind het zo spannend, en de acteurs zorgen dat ik me kan inleven in situaties waar ik me normaal gesproken niet kan inleven. Het gaat over een jonge CIA agente die in het geheim worstelt met een bipolaire stoornis. Een door een terroristische beweging gegijzelde soldaat weet te ontsnappen en zij verdenkt hem van het overlopen en het plannen van een terroristische aanval. Je gaat als kijker echt mee in haar twijfels, vooroordelen en je leeft mee met haar onbegrip en worstelingen. Uiteraard is er af en toe ook een beetje sexytime.
Sinner staat nog maar kort op Netflix, maar ik joeg hem er snel doorheen. Een hele spannende serie waarbij je constant benieuwd blijft naar wat er nou echt gebeurd is. In de serie steekt een jonge vrouw een man heel bruut dood op het strand, zonder dat daar een oorzaak voor lijkt te zijn. De vrouw weet het zelf ook niet, maar duikt in de hoeken van haar geest om zich te herinneren wat er met haar gebeurt is en wat hiertoe heeft geleid. Ze krijgt hierbij hulp van een detective die als enige haar welzijn voorop stelt. Met tijden is de serie echt heel luguber, maar dat geeft het net dat randje waardoor je als kijker ook geïntrigeerd blijft.
Dit waargebeurde verhaal is natuurlijk gebaseerd op de beroemde rechtszaak waarin O.J. Simpson, een beroemde sportman terecht stond voor de moord op zijn ex en haar vriend. De rechtzaak verdeelde Amerika destijds in twee kampen, en dan vooral in zwart en wit. Dit veroorzaakte veel haat en verdeeldheid. Ik was erg nieuwsgierig naar het hele verhaal en tijdens het kijken bleef ik ook twijfelen of hij het nou gedaan zou hebben of niet. Nu die pannenkoek nog eens vast is gezet voor een ander misdrijf (beroven van een bank of all things), denk ik dat hij gewoon niet helemaal spoort en het echt wel gedaan kon hebben. Er gingen immers ook al geruchten van huiselijk geweld.
Interessant feitje; O.J. Simpson was goed bevriend met de vader (Rob) van de Kardashian girls, en was ook onderdeel van zijn verdedigingsteam. Ook mams Chris was goed bevriend met hem, alhoewel ze zich snel achter de aanklagers plaatste. De laatste tijd gaat het gerucht dat O.J. de werkelijke biologische vader van Khloe is, en Chris misschien een scheef schaatsje heeft gereden toen alles nog koek en ei was. Oeps.
The OA Ben ik gaan kijken doordat Cynthia hem ooit aanraadde. Ik vond het een hele bijzondere serie met een uitzonderlijk verhaal. Het gaat over een blind meisje die jaren geleden verdween, en ineens weer opduikt. Maar dan niet meer blind! Iedereen om haar heen wil natuurlijk weten wat er is gebeurt, en langzaam aan wordt steeds duidelijker dat er hele mysterieuze zaken zijn gebeurt tijdens haar verdwijning.
Een comedyserie waarvan ik eigenlijk alleen seizoen 1 leuk vond. Een hele luchtige feel good serie met afleveringen van maar 22 minuten. Lekker voor zo even tussen door. Het gaat over een vrouw die in een hiernamaalse Hemel terecht komt, maar eigenlijk niet in de Hemel hoort omdat ze een bitch was op aarde. Ze probeert dit geheim te houden waardoor er van alles mis gaat en langzamerhand wordt ze, voorspelbaar genoeg, steeds een beter mens.
Stel je voor, je leeft in een ruimteschip omdat er een kernramp op aarde is gebeurt en deze onbewoonbaar is voor zeker 100 jaar. Een kleine groep heeft dus mogen overleven in het ruimteschip, plantte zich voort en leerde door. Op een gegeven moment raakt de voorraad zuurstof op en zal er iemand naar aarde moeten om te checken of het alweer bewoonbaar is. The 100 is een groep jonge mensen die opgeofferd wordt. Ze blijken te kunnen overleven, maar blijken ook niet de enige op aarde te zijn. Verschillende volkeren, uiteraard allemaal in oorlog met elkaar, maken elkaar het leven moeilijker. Moord, liefde, oorlog, onverwacht leiderschap, leugens en bedrog. Het zit er allemaal in. Ik vond het heel lekker wegkijken!
Oh ik heb zo genoten van Suits, van alle seizoenen evenveel! Het gaat over een jongen, Mike, met een fotografisch geheugen. Hij lult zichzelf in een baan in een advocatenkantoor als rechterhand van de oh zo prachtige Harvey Spector. Een genot voor het oog, je gaat sowieso crushen, dat is niet eens een vraag. Uiteraard zijn ze een soort dreamteam, maar door het geheim wat Mike met zich meedraagt komen ze in allerlei problemen. De karakters zijn zo goed uitgekozen, en het verhaal is elke keer precies ellendig genoeg om zich vervolgens op te volgen met precies genoeg happiness om er niet moedeloos van te worden.
Interessant feitje: een van de hoofdrolspeelsters is Meghan Markle, vriendinnetje van Prins Harry van Engeland.
Ook zo’n serie waar iedereen lyrisch over was. Dit moest en zou ik zien. Ik vond het best een goede serie, heel spannend en soms ook een beetje eng. Het is namelijk mijn grootste nachtmerrie dat zoiets bestaat en dat je er terecht kunt komen. Waar heb ik het over? Nou, de serie gaat over een groepje kids waarvan een jongen in een andere dimensie terecht komt. Een vreemd meisje die niet praat leidt ze steeds verder naar de waarheid, en dat vond ik een hele nare waarheid. In die andere dimensie is namelijk vooral duisternis, ellende en een soort eng monster. Seizoen 2 moet ik nog gaan zien!
Ook heel crushwaardig: Sons of Anarchy. Hoewel het karakter van hoofdrolspeler Charlie Hunnam, Jax, niet zo heel aantrekkelijk is, zou ik toch de beste man eens gaan googelen. You are very welcome. De serie gaat over een motorbende die op allerlei, vooral illegale, manieren geld verdient. Rivaliserende bendes vormen een groot gevaar, maar buiten de regels van de club treden brengt ook het gevaar met zich mee dat de club zich tegen je keert. De mannen zijn naar tegen vrouwen, lelijk tegen politie, akelig tegen zichzelf. Maar ook zie je hun betere zachtere kanten. De serie kijkt lekker weg en is met tijden best even spannend.
Riverdale is een klein plaatsje in Canada waar alles perfect lijkt te zijn, maar waar hele duistere geheimen door een groepje tieners steeds meer aan het licht worden gebracht. De serie is gebaseerd op een stripverhaal en verwijzingen daarnaar zie je ook terug. In seizoen 1 wordt er een moord gepleegd op een jonge jongen, wiens familie zich in mysterie hult. Seizoen twee ben ik nu aan het kijken en daar worden zelfs meerdere moorden gepleegd die de tieners, ja sure, zelf moeten gaan oplossen.
Deze serie toont acht individuen overal ter wereld die één gave hebben en dat is met elkaar op telepathisch niveau communiceren, en zo ook in elkaars lijf treden. Uiteraard is er wel weer een evil mastermind die ze op probeert te sporen en te doden maar natuurlijk overwint het goede steeds weer. Waarschijnlijk, want ik kom er net achter dat ik de laatste aflevering helemaal nog niet gezien heb.
Alweer een hottie in the lead! Ik vond vooral het eerste seizoen van Prison Break leuk, daarna betrapte ik me erop dat ik dacht ‘Ah COME ON, nu moet het toch een keer goed gaan’. Ik gaf het verhaal gewoon een beetje op als het ware. In het eerste seizoen wordt een man onterecht vastgezet voor moord, en zijn broer bedenkt een geniaal plan om hem te helpen ontsnappen aan de doodstraf. De broer, de hottie in kwestie, heeft de blauwdrukken en allerlei hints op zijn lijf laten tatoeëren zodat hij die info altijd bij zich zou hebben. Je snapt dat er ook nog weer een onmogelijke liefde bij komt kijken, en je zit echt wel op het randje van je stoel om te zien of het ze nou lukt ja of nee.
Oh, als ik dit kijk voel ik me echt een tiener! Het gaat over een groepje van vier highschool studenten die worden gestalkt via sms’jes. Hun vijfde vriendin is vermist en vermoedelijk dood. Het vermoeden rijst dat deze vermiste chick eigenlijk de stalker is. Zo gaat het seizoen na seizoen door, elke keer met een nieuwe stalker eigenlijk. Op het laatst zijn ze ondertussen allemaal volwassen en aan het werk en nog steeds worden ze gestalkt. Maar niemand heeft verder psychische issues ofzo neuh, dat handle je gewoon efkes. De actrices zijn leuk, de outfits zijn leuk, er zijn constant lekker luchtige romantisch achterliggende verhalen en het kijkt gewoon lekker weg. Bovendien wil je blijven kijken want je moet en zal weten wie de stalker is.
In Orphan Black komt de hoofdrolspeelster erachter dat ze onderdeel is van een groep klonen en dat ze dus een hele boel ‘zussen’ heeft. Het is niet de bedoeling dat ze van elkaars bestaan afweten dus het bedrijf dat ze gekloond heeft jaagt op ze en niet elke kloon overleeft dit. Het is een hele spannende serie waarbij je echt verder wilt kijken. Bovendien speelt de hoofdrolspeelster tig verschillende rollen wat ze heel erg knap doet. Je ziet echt steeds een ander mens.
Ook deze serie is er eentje waarvan ik het eerste seizoen echt het leukst vond. Je zal nu denken, wat heeft dat kind veel nachtmerries, maar het is ook echt een angst van me om ooit in de gevangenis te komen. Ik geef de popo’s er ook geen reden voor om me vast te zetten hoor, weest niet bang. Maar het lijkt me toch zo verschrikkelijk! Daardoor leefde ik heel goed mee met hoofdrolspeelster Piper die een jaar de gevangenis in moet. Er zit naast drama ook echt veel humor in de serie en dat maakt het dat je blijft kijken.
New Girl is een van de leukste comedy series van de afgelopen jaren naar mijn mening. Er zit zo’n goede humor in en vooral Schmidt, een van de karakters in de serie, vind ik echt briljant neergezet. Ik word vooral heel vrolijk van de serie. Het gaat over een meisje dat in een huis gaat wonen met alleen maar mannelijke huisgenoten. Samen wandelen ze elke aflevering door een ander thema. De korte afleveringen maken het een fijne serie voor tussendoor, maar je bent helaas ook zo door de seizoenen heen.
Dit is echt mijn aller aller lievelings. Naast Friends en New Girl één van de weinige series waar ik echt hardop om kan lachen. De show won ook een Golden Globe en 22 (!) Emmy’s! Emmy’s ja. Hehe. Seizoen acht is onlangs toegevoegd en ik raas dan ook door die korte afleveringen. Het gaat over drie gezinnen die familie van elkaar zijn. Een vader die getrouwd met een veel jongere Colombiaanse vrouw, een dochter die getrouwd is met een man en drie bijzondere kinderen heeft en een zoon die getrouwd is met een man en die samen een dochtertje hebben geadopteerd. Iedereen loopt tegen vooroordelen aan, ook met elkaar, maar uiteindelijk hebben ze het altijd fijn. Geweldige acteurs, iedereen met echt een heel eigen soort humor en stuk voor stuk briljant bedachte en gecaste personages.
Gypsy gaat over een psychologe die veel te diep in de issues van haar clienten duikt. Ze probeert ze op te lossen door zich voor te doen als iemand anders en gaat relaties aan met de mensen waar haar clienten over praten in hun sessies. Zonder dat die client dat weet uiteraard. Jean, de hoofdrolspeelster, is een hele intrigerende vrouw en je blijft je de gehele serie afvragen wat haar hier nou eigenlijk toe zet. Daar kwam ik zelf niet helemaal achter, maar desondanks vond ik het een prettige serie om weg te kijken.
Oh ik ben echt gaan houden van Jane. Jane gaat naar de gynaecoloog voor een simpel testje maar wordt per ongeluk geïnsemineerd met het sperma van een rijke hotelerfgenaam. Ze houdt de baby, wat natuurlijk een heel gedoe met zich meebrengt met haar huidige relatie, de vader van de baby, haar werk en haar familie. Vooral de acteur die op een bepaald punt de serie in komt als haar vader brengt denk ik een lach op iedereens gezicht. Er zit een hele leuke humor in de serie die de traditionele Latijns Amerikaanse Tele Novella’s op de hak neemt. Bovendien is de serie ook wel weer goed voor wat man-candy.
Ik vond het bijzonder dat deze serie echt anders in elkaar zit dan andere series. Je vliegt als kijker tussen verleden, heden en de toekomst en soms als je denkt dat je snapt hoe het zit, blijkt het toch weer anders te zijn. Een groep rechtenstudenten komen te werken bij een van hun docenten, en gaan van rechtzaak naar rechtszaak terwijl ze hun eigen gezamelijke moord proberen te verdoezelen. En de docent helpt ook nog even een handje mee.
Deze serie wordt onder andere geproduceerd door Oprah Winfrey (die ook een rol in de serie heeft) en Nederlander Gerrit van der Meer. Het gaat over familie in Memphis die een zwarte kerk runt en daar heel veel geld mee verdient. Ook wordt er misbruik in de doofpot gestopt, worden de worstelingen met homoseksualiteit aan de kaak gesteld en zie je mensen die beter worden van religie, maar ook hoe het het leven moeilijker kan maken. Een mooi voorbeeld van hoe gesloten gemeenschappen maar voortzetten omdat ze bang zijn voor het oordeel van een ander. Ik vind seizoen twee nog leuker dan de eerste, en ik vind het een heel prettig geloofwaardig verhaal.
Een golden oldie, maar als je het nog niet hebt gezien dan is het een geode om aan te beginnen. Het gaat over een groep rijke tieners in de Upper East Side in New York. Uiteraard zijn er veel romances, onmogelijke liefdes, familiedrama’s en heel veel mooie outfits. Zelfs tien jaar later zijn ze nog leuk. Er wordt zelfs gesproken over een remake!
Gilmore Girls is eigenlijk ook wel echt een lievelings. Ik keek dit vroeger toen ik jong was op televisie waar ik geen aflevering wilde missen. Toen hij op Netflix verscheen ben ik meteen aan de seizoenen begonnen, waar je gelukkig lekker lang over doet. Daarna werd er ook nog een remake gemaakt, A Year In A Life. Deze vond ik echter wel heel onafgemaakt eindigen en ik vond het bijna frustrerend dat ik nu niet wist wat er verder ging gebeuren. De serie gaat over een vrouw die haar dochter op haar zestiende kreeg, nadat ze weggelopen is bij haar rijke controlerende ouders. Ze voedt haar alleen op, en werkt zich op bij een hotel in een klein dorpje. Het hele dorp is een grote familie en samen gaan ze door liefdes, verdriet, gedoe met ouders, en heel veel blije momenten heen. Een echte feel good serie waarbij je echt van de karakters gaat houden en ze bijna denkt te kennen als mensen in je eigen leven. Heerlijk!
Oh lord wat lekker fout. Ook deze serie staat nog niet lang op Netflix, en ook nog niet alle afleveringen zijn online terwijl ik dit schrijf. Het is een typisch verhaal van een rijke energiemagnaat die met een jongere vrouw trouwt. Zijn dochter is het hier niet mee eens en ze maken elkaar het leven zuur. Ondertussen worstelt de zoon van de familie met morele beslissingen die in het bedrijf genomen worden terwijl vaderlief zicht hult in mysterie wanneer er een moord wordt gepleegd. Nu ik het zo typ klinkt het nog fouter dan dat ik me al besefte, maar ik houd er gewoon van.
Bloodline draait om een familie die in de Florida Keys een hotel hebben, waarvan een zoon het zwarte schaap is. Bij zijn terugkeer wordt het mooie leven steeds iets verder ontrafelt en elke keer wordt er een drama toegevoegd aan de verhaallijn. Iedereen worstelt met schuldgevoel, manipulatie en geheimen. Vooral de rol van Danny vind ik zo goed geacteerd. Je gelooft hem helemaal, echt een compleet personage.
Bijzonder feitje: De serie werd gesubsidieerd door de staat Florida als promotie, want als je de omgeving daar ziet dan wil je gelijk een ticket boeken. Florida trok de subsidie in, waardoor de serie heel duur werd om te maken. Hierdoor stopt het derde seizoen vrij abrupt heb ik me laten vertellen. Ik ben nog niet helemaal door het laatste seizoen heen.
Broadchurch werd eerst op RTL4 uitgezonden voordat het op Netflix stond en hier bleef ik dan ook echt voor thuis. Het is een hele spannende Engelse serie die zich afspeelt in een klein kustplaatsje. Een jonge jongen wordt dood aangetroffen op het strand en je volgt twee politieagenten in hun zoektocht naar de moordenaar. Je wordt steeds op een ander been gezet en op een gegeven moment verdenk je iedereen. Het tweede seizoen is een vervolg op het eerste, en in het derde seizoen volg je dezelfde agenten maar dan met een ander misdrijf.
Elk seizoen van American Horror Story heeft een andere verhaallijn, maar er worden wel dezelfde acteurs gebruikt. De seizoenen volgen elkaar niet op, maar zijn een soort hele langgerekte films. Je kunt dus ook eerst seizoen drie kijken en daarna pas seizoen een bijvoorbeeld. Sommige seizoenen zijn écht eng en sommige zijn meer spannend. De serie en verhalen vind ik in ieder geval heel interessant en intrigerend, maar als ik alleen thuis ben zet ik toch maar wat anders op, haha!
Dat waren ze dan, de meest memorabele series van de afgelopen jaren die ik heb gezien. Ik heb heel lang nagedacht of ik niet wat vergat, maar daar kom ik dan nu in ieder geval niet op. Een behoorlijke lijst hè! Ik hoop dat er wat series tussenstaan die jij nog niet gezien hebt, en je nu weer wat nieuwe inspiratie op hebt gedaan om dit dekentjes-thee-koekjes-seizoen door te komen.
Weet jij ook nog een leuke serie die hier niet genoemd wordt? Deel ze dan vooral in de comments!