Gelijk een inkijkje in mijn telefoon; op het eerste scherm mijn meest gebruikte apps.
Je ziet onderin, tussen de Ring deurbel en Instagram, Nerva staan.
Nerva is een app die je met begeleide meditaties/hypnotherapie helpt om de connectie tussen je darmen en je hersenen te herstellen.
Ik zag er een add van voorbij komen op Instagram en eigenlijk sprak het mij meteen aan.
Ik heb namelijk al veel geprobeerd. Mijn klachten waren voorheen een stuk erger dan dat het was toen ik de app startte, ik kreeg namelijk een hele zware infectie toen ik reisde door Colombia in 2019. Het gebeurt vaak dat men daarna een prikkelbare darm overhoudt. De MDL arts noemde het ook PBS (prikkelbaar darm sydroom) of de Engelse term IBS (irritable bowl syndrom). Een eerdere arts heeft me op langdurige antibiotica kuren gezet en later op een anti allergie medicijn. Beide hebben denk ik de situatie erger gemaakt. De tweede MDL onderschreef dat en gaf aan dat PDS niet een erge aandoening is, het doet niks met je wat kwaad kan, het is alleen vervelend. Omdat ik er ook angstig van werd, angstig dat het mijn lichaam kapot zou maken, gaf dat al wel een stukje rust.
Ik ben zelf ook met voeding aan de slag gegaan. Ik heb een allergie (overgevoeligheid/borderline allergie) voor salicylaat wat bijvoorbeeld ook zit in NSAID’s (groep medicijnen waar aspirine en ibuprofen ook onder valt) en ik merk ook dat salicylzuur of salicylaat in huidverzorging een heftige reactie opwekt. Salicylaat komt ook van nature voor in voeding, en voeding die hier heel rijk aan is heb ik een tijd lang vermeden. En dat is echt LASTIG. Er zijn niet van alle voedingsmiddelen accurate gegevens over de hoeveelheden salicylaat en het is soms heel random.
Dat hielp wel iets, maar je kan het niet helemaal vermijden want het zit bijna overal in. Je wordt er paranoia door.
Ook vermijd je belangrijke voedselgroepen zoals bessen, die je weer van belangrijke anti oxidanten voorzien.
Daarna heb ik ook een test gedaan waarbij ik drie maanden geen gluten, zuivel en soja at. Ik at al geen vlees, wat ik toen maar wel een beetje weer biologisch ben gaan doen. Gewoon omdat ik het zó lastig vond en toch mezelf bepaalde voedingswaarden wilde geven. Ook dat hielp wel iets, maar vind ik ook niet houdbaar voor de lange termijn. Één van die groepen ja, maar alle drie was pittig.
Door deze twee acties te ondernemen voor strikte periodes, heb ik mijn darmen wel rustiger gekregen. Heftige buikpijn-aanvallen had ik niet meer, maar mijn ontlasting was nog altijd niet goed en mijn buik was altijd opgeblazen. Maar goed, en nu? Stel je voor dat ik alle drie én salicylaat moet vermijden… waar brengt dat me dan? Deze gedachte maakte me best wel radeloos. En toen vond ik Nerva.
Deze blogpost ziet er natuurlijk behoorlijk uit als een groot reclame festijn maar ik schrijf dit echt uit eigen wil haha. Geen gratis gekregen apps en geen betaling om dit te schrijven. Ik kocht zelf Nerva, een app die door bovenstaande dokter is ontwikkelt. Zij deed onderzoek naar prikkelbaar darm syndroom in relatie met stress, hoe je dit kan verlichten en ook naar hoe de resultaten hiervan zich dan weer weerhielden tot de resultaten van voedselrestrictie.
Triggers bij pbs zijn cafeïne, alcohol, bonen, knoflook, ui, koolsoorten, maar ook dus gluten, zuivel en soja. Kauwgom kan zelfs een trigger zijn, bij iedereen liggen deze ook anders. Veel mensen volgen dan een FODMAP dieet om erachter te komen waar ze precies op reageren en om grote triggers te vermijden. Een ongezonde levensstijl maakt het ook niet beter. Gefrituurd eten, suikers, veel kunstmatige zoetstoffen. Maar als je het allemaal bij elkaar opnoemt denk je; hoe ga ik dat allemaal vermijden?
Deze dokter ontdekte dat je uiteraard een gezonde levensstijl moet hanteren en ongezonde dingen met mate moet eten, maar dat het gebruik van meditatie/hypnose je de connectie tussen je brein en je darmen ook kon verbeteren en daarmee de klachten van pbs. Dat stress een grote factor speelt. Dat laatste herken ik enorm. Ik ben erg stress gevoelig. Niet in de zin dat ik niet met stress om kan gaan, in tegendeel. Ik kan er extreem goed mee werken zelfs, maar ik sla het toch onbewust ook op in mijn lijf. Dit uit zich ook in buikpijn en onder andere slijmvlies problemen zoals oorpijn.
Dit is informatie uit de app. Ik heb de website (klik hier) destijds goed bekeken en vond het legit overkomen. Er zijn naast deze dokter ook drie andere doktoren bij betrokken, waarvan ook onderzoekers bij grote universiteiten als Harvard. Ook is de app genoemd in grote kranten als The NewYork Times, The Wall Street Journal en The Guardian.
Ik besloot het te gaan proberen. Ik had niks te verliezen, van meditatie wordt niemand slechter. Bovendien was ik voedselgroepen aan het uitsluiten die ik aan de andere kant ook weer nodig had. Ik was aan het stressen over alles wat ik at, en vervolgens had ik stress over dat ik stress had. Ik besloot dat ik alles weer ging eten, maar uiteraard wel op een fatsoenlijke manier. Met alles eten bedoel ik dus niet elke dag naar de MacDonalds, maar wel gebruik maken van HelloFresh bijvoorbeeld. Dat durfde ik eerst niet omdat ik dan niet kon bepalen wat er in zat. Elke hap stak ik twijfelend in mijn mond; ‘moet ik dit nu wel eten?’ Dat maakt ook dat je niet meer geniet van een lekkere bak koffie, een fijn wijntje of een stuk knoflookbrood. Ik at me daar heus niet elke dag suf in, ik ben best gematigd juist met zulke dingen maar ik wil het af en toe wel kunnen doen. En dan zonder stress.
De methode vergt wel discipline. Dat heb ik wel, maar ik heb gemerkt dat sommige dagen aan je voorbij gaan alsof het niks is. Ik kan me voorstellen dat wanneer je kinderen hebt, dit nog lastiger is. De app vraagt namelijk van je, om gedurende een periode van zes weken elke dag een hypnotherapie sessie te volgen. Je begint met een stukje lezen, van 2 tot 4 minuten. Daarin staat informatie over pds en ook over hoe de app precies helpt in de klachten. Ook over onderzoeken die er zijn geweest en waar de app op gebaseerd is. Daarna luister je de sessie en in de laatste weken komen daar ademhalingsoefeningen bij. In totaal was ik er meestal een 20 tot 25 min zoet mee. Al met al een prettige 25 minuten hoor, want je voelt je wel echt opgefrist naderhand. En het mooiste is; je zit of ligt stil dus het voelt als een fijne verplichte pauze.
Bij elke sessie begint het hetzelfde. Je krijgt een ontspanningsoefening, en daarna visualiseer je je een scenario. Je ziet hierboven de hoeveelheid verschillende scenario’s, maar na zes weken kun je ze allemaal wel dromen hoor haha. Bijvoorbeeld; dat je op de veranda zit van een oud huis, voor je ligt een prachtig park. Je loopt langzaam de veranda af en loopt naar de rivier in de verte. Daar stroomt de rivier, net zoals je spijsverteringssysteem. Je ziet dat er wat rommel in de rivier ligt. Je ruimt het op en legt de stenen zo neer dat de rivier niet de hard en niet te zacht loopt.
Dit is suggestief en refereert naar je eigen gestel. Je hersenen pikken dat op en verbeteren zo je interne communicatie. Dat is wat ze zeggen althans, en wat ik nu herhaal, omdat ik denk dat dit werkt.
Als ik overdag écht geen tijd had gehad (je kan altijd eerder op staan natuurlijk), deed ik het voor het slapen gaan. Het nadeel daarvan is dat je zo moe bent dat je in slaap valt, maar je onbewuste pikt dan toch nog iets op. Beter dan niks in ieder geval. Ook helpt het wellicht om dan te gaan zitten op een stoel, en het niet liggend te doen.
Ik volgde dit, zes weken lang. Het duurde ongeveer vier weken toen ik verschil begon te merken. Sorry voor deze informatie waar je totaal niet op zit te wachten, maar in een artikel als deze kan ik het niet weglaten. Mijn ontlasting was beter. En, ik reageerde minder heftig op bepaalde voedsel triggers. Waar ik voorheen geen knoflook kon eten, anders lag ik misselijk voor de toilet, kon ik het nu wel. Daarbij, ALS ik dan knoflook at, had ik er geen stress meer over. Wat ik voorheen wel had. Een vicieuze cirkel dus. Ik was ZO blij! Ik ben nog steeds wel voorzichtig, want je moet de beer ook niet porren zeg maar haha. Maar, van niks naar iets is voor mij HUGE. Vooral mentaal.
Na zes weken ga je over op een onderhoudsprogramma. Dat wil zeggen dat je niet elke dag meer luistert, maar dat je dat een paar keer per week doet. Je luistert naar een sessie, iets beknopter dan eerst, en daarna doe je een ademhalingsoefening. Er zijn zoals ik net ook al zei verschillende therapiesessies, die komen in een random volgorde. Er zijn drie verschillende soorten ademhalingsoefeningen. Je volgt altijd deze witte bol, terwijl deze groot en klein wordt. Daar focus je je op terwijl je mee ademt op dat ritme. Een favoriet moment voor mij is direct na de lunch op een thuiswerk dag, of aan het einde van de middag.
Het mooie vind ik, je neemt niks vreemds tot je en je sluit niks uit. Het is natuurlijk en al zou je er lichamelijk niks aan hebben dan heb je er mentaal nog steeds wat aan. Je wordt er namelijk rustiger door en het dwingt je tot een meditatief moment elke dag. Bovendien hoeft dat niet uit jezelf te komen maar wordt je door een stem begeleid waardoor het minder vaag voelt en je je niet hoeft af te vragen ‘of je het wel goed doet’.
De app is niet goedkoop. Duur zelfs. Ik moest hier ook wel even voor slikken, dit geld voor een app, maar anderzijds heb ik in het alternatieve circuit inmiddels veel en veel meer geld uitgegeven. Bovendien is het me echt alles waard, als het maar werkt.
Volgens Nerva heeft het bij 90% van de mensen EEN effect. Dat is natuurlijk een hele brede claim, maar ik denk dat heel veel mensen met dezelfde klachten al blij zijn met EEN effect en geen wonderen meer verwachten.
Ik kan ook niet zeggen dat al mijn klachten weg zijn hoor, na die zes weken wordt je ook lakser en moet je jezelf ook wel in het gareel houden om de sessies te blijven volgen. Ook heb je in stressvolle periodes meer last dan anders.
Na de periode van zes weken en bij regelmatig gebruik van de app heb ik minder last van buikpijn, minder last van brainfogg, voel me energieker, rustiger, heb een betere ontlasting en mijn algehele relatie met voeding is sterk verbetert. Ik raak nog steeds opgeblazen, maar de meeste mensen reageren wel iets en ik heb ook een hyperfocus erdoor gekregen. Mijn opgeblazen buik is in ieder geval niet pijnlijk (meer). Bovendien kan ik meer genieten van dingen die me voorheen angstig maakten, zoals een kopje cappuccino. Het voelt niet meer alsof ik mijn lichaam wat aan doe door dat tot me te nemen. Bovendien is mijn dieet nu weer een stuk gevarieerder wat gek genoeg het pds ook ten goede komt. Ik krijg niks ten overvloede binnen omdat ik niet meer geforceerd een alternatief zoek. Ik eet alle groentes (behalve warme spinazie en spruitjes, kots) en al het fruit en ik denk ook minder suiker.
Ik wilde deze informatie met je delen, wellicht heeft iemand anders er ook weer wat aan!