Films & series voorjaar 2021

Als je de serie Undercover seizoen 1 hebt gekeken, dan is dit verplichte kost. In de film Ferry ontdek je hoe het belangrijkste karakter uit de serie een grote drugsbaron geworden is. Het dus een prequel voor Undercover en het is heerlijk. Weer even terug naar de Brabantse camping, terug naar Daniëlle, terug naar Ferry, terug naar ordinaire afknalsessies, héérlijk. Vond het enorm leuk om te kijken, wel alleen leuk voor Undercover fans, of als je hierná Undercover gaat kijken. Dat kan natuurlijk ook.

Na een tijdje terug de eerste Zombieland gezien te hebben, moesten we deel 2 uiteraard ook kijken. Als je ’t mij vraagt een vrij dun verhaal, maar ik heb wel veel hard moeten lachen en eerlijk is eerlijk, zombiefilms en -series krijgen bij mij meteen twee streepjes voor.

Buladó is een film die zich op Curacao afspeelt, maar dan niet het mooie idyllische Curacao waar het eiland bekend om staat, maar het arme Curacao waar de kleine Kenza opgroeit met haar vader en opa Weljo. Het verhaal gaat over het contrast tussen haar rationale vader Ouira, die Kenza aanspoort goed Nederlands te leren en haar best te doen op school, en haar spirituele opa, die juist veel meer gelooft in de hogere krachten, geesten en het lot.
Ik vind het prachtig neergezet, op een langzame, bedachtzame manier, waar ik erg van heb genoten.

Dit was heel vet. Als je één ding uit deze blogpost gaat kijken, laat het dan Temple zijn. We waren meteen hooked en keken de acht afleveringen in hoog tempo uit. Geweldig idee, fantastisch uitgevoerd en met een hele indrukwekkende rol voor Carice van Houten.

Temple gaat over Daniel, een chirurg die een illegaal ‘ziekenhuis’ heeft waar hij patiënten opereert die om wat voor reden dan ook niet het systeem van een ziekenhuis in willen.

Meer hoef ik niet te zeggen. Behalve dat ik nog even ga zeggen: ga dit kijken.

Yes, The Handmaid’s Tale is weer begonnen! Een van mijn favoriete series van de laatste jaren. Ik zal niet teveel verklappen van vorige seizoenen voor als je nog moet beginnen – maar wat is dit weer heerlijk spannend, rauw en emotioneel. Soms word ik een tikkeltje moe van de constante close shots van June haar bange/boze/emotionele gezicht, maar dat is blijkbaar een stijlding wat ze niet gaan loslaten, haha.

Een paar maanden geleden was dit echt een hype op social media, dus nieuwsgierig als ik ben, besloot ik te gaan kijken. En het beviel zeker niet slecht. Rare serie met rare wendingen en vooral dus dat bizarre einde wat je de hele tijd overal leest. Het lag er wat mij betreft een beetje dik bovenop, het was me soms wat te raar, maar ik heb er wel met plezier naar gekeken. Was op zich ook wel blij toen het klaar was. Dat zegt dus ook wel veel over dat ik het niet helemaal geweldig vond.

Samen met Willem ben ik begonnen met de serie Dexter. Hij heeft het ooit al helemaal gekeken en ik was wel nieuwsgierig. De serie gaat over Dexter, een seriemoordenaar. En niet zomaar een seriemoordenaar, maar een góede seriemoordenaar. Eentje die schurken, pedofielen en criminelen vermoord. En ondertussen heeft ‘ie een vriendin, twee stiefkinderen, een zus waar hij heel close mee is en oh ja, hij werkt bij de Miami Metro Police Department als blood spatter analist. Niemand weet van zijn grote geheim.
Ik vind het heerlijk om te kijken omdat Dexter eigenlijk een enorme lieve good guy is (of lijkt?) en het is naast heel donker en zwaar ook grappig en luchtig.

Oooo, wat HEERLIJK! Ik ben alle afleveringen van Sex and the City opnieuw aan het kijken. Ik heb ze uiteraard al een keer of twee gezien en nu is alles weer nieuw en geweldig. Oké, Carrie is soms ongelooflijk irritant en een trut, ik kan Big echt niet uitstaan (hoezo blijft ze voor hem vallen als hij echt alleen moeite voor haar doet als het hem uitkomt?!), maar ik beleef hier ZOVEEL plezier aan. Ik kijk nu al uit naar Aiden.

Wat een beklemmende serie is dit. Het gaat over de kernramp in Tsjernobyl in 1986. HBO heeft een miniserie gemaakt met vijf afleveringen van een uur. Het is net alsof je naar sci fi kijkt, zo bizar is het, en bijna ongeloofwaardig. Het is een serie vol vreselijke gebeurtenissen, het geeft je niet echt een lekker warm gevoel van binnen of zo, maar dat maakt het juist zo goed. Het is zo intens neergezet en het wordt zó duidelijk wat voor enorme fouten er zijn gemaakt en hoeveel mensen daar de dupe van zijn, en zijn geweest.

Enorme aanrader.

Ik ben verzot op reality televisie dus toen ik zag dat deze serie er kwam, kon ik niet anders kan kijken. Rachel van De Huismuts koopt samen met haar man Willem en vriend Martijn een vakantiepark van 1,2 miljoen in Friesland. Daar gaan ze een groot succes van maken en dat volg je in deze realityshow.
Elke week kijk ik er weer naar uit, want naast dat ik het gewoon onwijs leuk vind om te zien hoe ze dit aanpakken (en er ongetwijfeld dus een groot succes van gaan maken) moet ik heel erg lachen om Willem en Martijn én vind ik hun chaotische aanpak leuk vermaak. Ook omdat je als kijker weet: dit gaat gewoon helemaal goedkomen. Kan niet wachten om er een huisje te boeken!

Inmiddels is het nieuwste seizoen van Chateau Meiland alweer afgelopen, maar och, wat heb ik er weer een lol aan beleefd. Alles wat deze mensen doen is gewoon een avontuur om te bekijken. Of ze nou het gras maaien, een lamp ophangen, een compleet chateau verbouwen of erwtensoep maken. Ik houd van deze familie en wil gewoon alles zien wat ze doen. Meid, mij niet bellen.

Dit kon ik niet niet kijken. Temptation Island USA staat erom bekend dat het net eventjes wat heftiger is dan onze Nederlandse variant, dus dat is ook extra leuk om naar te kijken. Dit seizoen vond ik wat tegenvallen, de enige grote klapper was uiteraard Kendall maar dat was ook al snel saai omdat hij gewoon totaal niet in orde lijkt. Dus ja, op zich wel vermakelijk, maar toch een beetje jammer.

Dit jaar keek ik voor het eerst op aanraden van velen De Mol België en aaaah, het was fantastisch. Het idee is exact hetzelfde als bij Wie Is De Mol Nederland: een groep mensen speelt een spel en probeert een zo groot mogelijke pot bij elkaar te spelen, maar er is een mol die de boel saboteert. Op het eind is er een winnaar, een mol en een verliezer.
Wat leuk is aan de Mol België is dat de groep bestaat uit ‘onbekende’ mensen. Ik heb het idee dat ze er meer onbevangen ingaan, waardoor je een andere groepsdynamiek krijgt die veel hechter is, maar ook reacties en situaties die echter (en intenser) zijn. Ik vond iedereen heerlijk fanatiek en de mol vond ik gewoon helemaal het einde. Echt een aanrader om te gaan kijken, ik heb er dik van genoten.