Boeken van maart 2021 – deel 2

Een man krijgt bij een brand een hond in zijn schoot geworpen. Een hond die een andere wereld voor hem opent: die van vluchtelingen, illegalen en zwervers. Het verandert Parijs, het verandert de man: hij wil helpen, goed doen. Maar alles wat hij doet pakt anders uit. Mulder wandelde met zijn hond en stond stil onder het lichtgroene dak van een tot parasol gesnoeide plataan. Wat met de mensen niet lukte, leefde de stad uit op haar parken. De voorstad mocht branden, op het gazon werd niet gelopen. Niets werd er beter bewaakt, omheind en verzorgd dan dat. Mulder zag alleen de netheid. En zijn hond? Die sprong op de heuphoge muur die het park omringt om zijn baas recht in de ogen te kunnen kijken. Ze liepen even hoog met elkaar op. Wang tegen wang. Het leek of de hond hem iets wou zeggen. Maar Mulder keerde zich van hem af. En ook s avonds op bed ontweek hij die sprekende ogen aan het voeteneind en gooide hij een deken over zijn kop. De hond schudde zijn blinddoek telkens af en bleef kijken. Mulder kon er niet van slapen. Hij verborg zich achter een boek, maar kon geen letter lezen door het gehijg achter de kaft; hij trok een fles wijn open, smeerde toastjes, dacht aan zijn cholesterol en voerde de helft op aan zijn hond. Daar werden ze allebei zo wakker van, dat er een tweede fles aan moest geloven, een loodzware bordeaux. En de nacht bleef maar duren. Wat wil je van me ? riep hij ten einde raad. De hond zweeg.

De Wandelaar van Adriaan van Dis nam ik mee uit zo’n ‘minibibliotheek’ op straat. Een boek over een wandelaar, dat leek me wel wat. Maar oef, ik heb me hier echt doorheen moeten worstelen. Ik vond het saai en traag. Niks voor mij.

ALLES WAT GEBEURT MOET OPENBAAR ZIJN

WELKOM IN DE CIRKEL

Jaren geleden was De Cirkel een van mijn favoriete boeken. Ik besloot hem opnieuw te lezen, ik was een deel van het verhaal alweer vergeten en ik was benieuwd of ik het nu net zo tof zou vinden als al die jaren terug.
En helaas is het antwoord nee.
Kijk, ik vond het wél weer heel erg leuk om het boek te lezen. Tof om weer in die wereld te duiken van De Cirkel waarin alle privacy wordt opgegeven voor het ‘grotere goed’.
Maar.
MAE.
Wat is er met Mae? Hoezo is zij zo ongelóóflijk naïef?
Wel vind ik het heel tof dat er tegengeluid is in de vorm van de familie van Mae en haar ex-vriend, maar het is dan weer tenenkrommend hoe kwaad zij daarom wordt.
Nog steeds wel een tof boek om te lezen, maar de irritaties over Mae moet je dan maar een beetje aan de kant zetten.
En misschien is het juist wel zo bedoeld door Dave Eggers. Om te laten zien hoe naïef heel veel mensen ook nu zijn met het opgeven van hun privacy…

De mens is een beest, zeiden de koningen. Een zondaar, zeiden de priesters. Een egoïst, zeiden de boekhouders. Al eeuwen is de westerse cultuur doordrongen van het geloof in de verdorvenheid van de mens.
Maar wat als we het al die tijd mis hadden?
In dit boek verweeft Rutger Bregman de jongste inzichten uit de psychologie, de economie, de biologie en de archeologie. Hij neemt ons mee op een reis door de geschiedenis en geeft nieuwe antwoorden op oude vragen. Waarom veroverde juist onze soort de aarde? Hoe verklaren we onze grootste misdaden? En zijn we diep vanbinnen geneigd tot het kwade of het goede?
Adembenemend, weids en revolutionair – De meeste mensen deugen herschrijft niet alleen de geschiedenis, maar werpt ook nieuw licht op onze toekomst.

Geweldig.
Beste boek van 2021 so far.
Op een hele luchtige, vlotte, vrolijke manier vertelt Rutger Bregman over de mensheid. En waarom we deugen. En hoe we deugen.
Hij haalt vele onderzoeken en experimenteren neer door research en dat legt hij op een hele pakkende manier uit.
De conclusie: de meeste mensen deugen. We zijn niet zo slecht als we denken. Als een land gebombardeerd wordt, ontstaat er geen anarchie, maar saamhorigheid. We kiezen instinctief meestal voor het goede.
Vol met interessante lessen en ook gewoon onwijs leuk om te lezen.

Ilja Gort raakte in de ban van zijn eigen hoofdpersoon: Abel, de warhoofdige held uit zijn bestseller Godendrank. In Bed en Breakfast begint Abel met zijn vrouw Angela een B&B op hun Zuid-­Franse wijndomein. Maar natuurlijk gaat dat niet van een leien dakje. Een televisie­ploeg met een dubbele agenda wil daar een reality soap van maken, waarna Abel en Angela worden over­rompeld door gasten die het bloed onder hun nagels vandaan halen. Als Abels heimelijke verzet de spuigaten uitloopt, is er geen weg terug: om hun wijndomein van de ondergang te redden moet hij in zee met een onvoorspelbare Franse klusjesman en een Brabantse drugsbaron. Bed en Breakfast is het hilarische vervolg op Godendrank, maar uitstekend zonder enige voorkennis te lezen.

Genieten, weer een nieuwe Ilja Gort.
Luchtig. Vrolijk. Grappig. En het draait weer om wijn. Gewoon fantastische boeken om lekker op vakantie van te genieten.

In dit onthullende, gezaghebbende portret van Donald J. Trump schetst zijn nicht de duistere geschiedenis van haar familie. Mary Trump bracht haar jeugd grotendeels door in het imposante huis van haar grootouders, waar Donald met zijn broers en zussen opgroeide in een nachtmerrie vol trauma’s, destructieve relaties, verwaarlozing en psychische mishandeling. Ze was persoonlijk aanwezig bij talloze etentjes en de soms grimmige en verwarrende familiebijeenkomsten. Mary vertelt alles: van Donalds plek in de schijnwerpers van de familie tot de verschrikkelijke manier waarop hij zijn vader afdankte toen hij alzheimer kreeg. Mary’s inzicht en haar familieband zijn cruciaal in deze onthullende biografie, die blootlegt hoe familiepatronen en de schadelijke relatie met zijn vader de beschadigde man hebben gecreëerd die Trump nu is. Alleen een insider kan deze zenuwslopende saga vertellen – en Mary is de enige die bereid is openheid te geven over een van de machtigste en disfunctionele families ter wereld.

Fascinerend. Indrukwekkend. Donald Trump wordt in dit boek compleet neergesabeld. Hij is volgens Mary een levensgevaarlijke, psychopathische en ook hele domme man. Haar haat jegens hem druipt van de pagina’s af. En laten we wel wezen, dat is echt lekker om te lezen. Want ik ken Donald Trump niet, maar zij wel.
Interessant ook, om te lezen uit wat voor familie ze komen. Die is nogal, eh, disfunctioneel.