Boeken van februari 2019

Vreemde dromen lokken de held uit ‘De jacht op het verloren schaap’ terug naar het Dolfijnenhotel. Een weerzien met de mysterieuze Schaapman leidt tot bizarre ontmoetingen met een aantrekkelijke maar nerveuze receptioniste, een eenarmige Amerikaanse dichter, een nukkig tienermeisje, een gefrustreerde acteur, een betoverende callgirl en een zelfvoldane schrijver (Hiraku Makimura). Dan is er nog Michael Jackson als Abessijnse prins en Boy George die uit de hemel neerdaalt. Hoe zijn ze allemaal met elkaar verbonden? En waarom vallen er steeds meer dodelijke slachtoffers?

Flirten met de grens tussen droom en werkelijkheid, de zoektocht naar menselijk contact in de hyperkapitalistische maatschappij en vlijmscherpe muzikale analyses vormen de ingrediënten van deze roman, die Haruki Murakami naar eigen zeggen de leukste vond om te schrijven.

Ik had zin om meer te lezen van Murakami en ik kwam erachter dat ik dit boek nog had liggen. Verslinden maar! Dans Dans Dans is weer een typische Murakami-verhaal: raar. Maar: heerlijk. Wat ik zo fijn vind aan de boeken van hem is dat ik er totaal in zit. Ik zat telkens echt ín dat Dolfijnenhotel, en nu ik er aan terugdenk, zit ik er weer. Het eindigt met vraagtekens, zoals altijd, en eigenlijk kan ik dat alleen bij Murakami’s verhalen goed hebben.

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

Heb je ooit afscheid genomen van iemand om daarna allebei in dezelfde richting weg te lopen? Een niet zo briljante gedachte geopperd tijdens een belangrijke vergadering? Of per ongeluk een oude foto op iemands Instagram of Facebook geliket?

Melissa Dahl, wetenschapsjournalist voor New York Magazine, heeft het allemaal meegemaakt. In Iedereen kijkt naar me geeft ze een doordachte en originele kijk op wat het betekent om je ongemakkelijk te voelen. Als het je lukt om deze situaties de baas te worden – netwerkborrels, moeilijke gesprekken, het horen van je eigen stem – kan sociale onhandigheid je geheime wapen zijn voor persoonlijke groei.

Ten eerste: dit boek is fantastisch omdat het zo herkenbaar is. Omdat het awkwardness omarmt en tips geeft om sociale onhandigheid te zien als a) iets wat erbij hoort en b) iets waar je van kan leren. Het is iets wat je ook niet altijd uit de weg hoeft te gaan. Het is tof dat Melissa Dahl hier onderzoek naar doet en het heel leesbaar maakt. Maar. Er is een hele grote maar bij dit boek en dat is het zo Amerikaans volgepropt zit met anekdotes. Elk hoofdstuk begint met een ellenlange anekdote en bij anekdote zes ben ik dat wel een beetje zat. Een beetje verhaal voor de context is goed en het helpt, maar dit is gewoon vertragend en gewoon irritant. Na een paar hoofdstukken ben ik de anekdotes gewoon gaan skippen. Het voelt bijna alsof Melissa een boek had geschreven waarop de redacteur zei: het is te dun. Vul het op met anekdotes.

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

‘1q84’ is het ijzingwekkend spannende verhaal van Aomame en Tengo. Op het eerste gezicht hebben zij niets met elkaar te maken, maar gaandeweg wordt duidelijk dat hun paden elkaar heel vroeger ooit gekruist moeten hebben, en het zit er even duidelijk in dat dit weer gaat gebeuren. Maar hoe? Met een duizelingwekkende vaart voert Haruki Murakami de lezer mee door parallelle werelden, langs hotelkamers in Tokyo, gewelddadige sekten, nachtclubs en een geheimzinnige jonge vrouw met een wel heel bijzondere afwijking.

Na Dans Dans Dans had ik nog steeds niet genoeg en besloot ik mijn eerste Murakami opnieuw te lezen. 1q84 was mijn eerste kennismaking en de reden dat ik gek werd op zijn boeken. Het is inmiddels heel wat jaren geleden dat ik het las, en tot mijn verbazing ben ik veel vergeten. Nu ik het herlees, ontdek ik zoveel nieuwe dingen, dat ik er op die manier ook weer heel veel plezier aan beleef. In deel 1 blijft alles nog vrij vaag: wat hebben Aomame en Tengo precies met elkaar te maken? Waarom doet Aomame wat zij doet? Wat is de ‘pop van lucht’ en wat voor rol gaat deze spelen? Deel 1 voelt als een inleiding voor de andere twee boeken, die ik zeker ook binnenkort ga lezen. Klik hier voor de complete trilogie.

Het is best gek dat we nooit écht hebben leren werken. Hoe houden we ons staande in deze tijd van voortdurende bereikbaarheid? Hoe bewaren we overzicht, met die uitpuilende mailbox, overvolle agenda en eindeloze takenlijst? En nog veel belangrijker: hoe zorgen we ervoor dat we eindelijk toekomen aan de plannen die we wel hebben maar niet uitvoeren? Sommige mensen lijken altijd grip op de zaak te hebben. Een van hen is Blendle-man Rick Pastoor. In dit boek deelt hij zijn razendslimme werkmethode GRIP, die hij door de jaren heen ontwikkelde. Zijn no-nonsenseaanpak leert je hoe je rust, ruimte en richting in je werkweek krijgt. En hoe je jezelf kunt uitdagen, ook al heb je het druk. Het resultaat? Je gaat niet alleen effi ciënter aan de slag, maar vooral effectiever. En zodra je grip hebt, ontstaat er ruimte voor grotere plannen en levensdromen. GRIP toont hoe je die kunt realiseren. In dit boek geen eindeloze theorieën, maar eenvoudige, concrete stappen. En je begint gewoon vandaag.

GRIP is het beste boek op gebied van planning en productiviteit. Oké, op Structuurjunkie na, dan 😉 Wat zo goed is aan dit boek, is dat het heel praktisch is. Rick geeft je onwijs handige tips uit eigen ervaring en helpt je deze zelf toe te passen. Hij begint klein, bij je werkdag en je werkweek, en gaat van daaruit steeds groter, naar je maand en je jaar. Zonder op te scheppen: ik weet natuurlijk vrij veel over planning en productiviteit, maar GRIP heeft mij ook op veel vlakken nog weer aan het denken gezet. Echt een aanrader. Klik hier voor het fysieke boek. Ik heb dit boek van Rick gekregen.

‘Een meesterverteller.’ – VPRO Gids
‘Hoe doet King dat toch?’ vroeg Joost Zwagerman zich al af in de Volkskrant; hoe slaagt King er toch telkens weer in zijn lezers aan zich te binden en ze te verrassen?
Hierover gaat Over leven en schrijven. Stephen King verhaalt over zijn jeugd, zijn puberjaren en zijn studietijd. Over de jaren na zijn doorbraak als schrijver – met Carrie – waarin succes en stress hem achtervolgen en de drank een uitvlucht biedt. Over het ongeluk dat hem in 1999 bijna het leven kost en hoe hij er weer bovenop komt door zijn onweerstaanbare drang tot schrijven. Over wat hem inspireert en hoe hij te werk gaat.
En natuurlijk laat King zijn licht schijnen over het belangrijkste wapen van elke schrijver: de pen die de auteur altijd in de aanslag moet hebben.
Over leven en schrijven is een bron van inspiratie, voor zowel lezers als (aspirant-)schrijvers.
Stephen King (1947) heeft meer dan tweehonderd verhalen op zijn naam staan, waaronder vijftig thriller- en fantasy-titels, alle wereldwijde bestsellers. Zijn recentste boeken zijn Under the Dome, 22-11-1963, De wind door het sleutelgat, Joyland en Dr. Sleep.

De laatste tijd lees ik vaker boeken over schrijven en deze maand is Stephen King aan de beurt. Het is niet zozeer een handleiding, iets meer een autobiografie, maar de mix bevalt me wel. Er staan een aantal heel praktische en bruikbare tips in, en het is een mooie kijk in hoe Stephen zijn werk uitvoert. Het is kwetsbaar, je leest over zijn jeugd en ook over het verschrikkelijke ongeluk waarbij hij werd geschept door een auto tijdens een wandeling. Hier en daar heb ik wel wat geskipt, soms is het geheel wat lang van stof. Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

Janty is een anti-held. Zijn bestaan wordt gevuld door zijn eenzame werk in de wijngaard. Met een beschouwende blik vertaalt hij alles wat hij ziet, naar het leven tussen de druiven. Dankzij zijn bijzondere gave sluit hij vriendschap met een truffelvarken en redt dat van de slager. Dit vormt het startschot voor een roadtrip waarin Janty en zijn varken Bellefleur, op de vlucht in een oude eend door Frankrijk en Italië, verzeild raken in bizarre situaties. De ontdekking van een grootschalige fraude met valse truffels leidt uiteindelijk tot een verrassende confrontatie met de Italiaanse maffia.

Ik houd zo van de verhalen van Ilja Gort. Altijd is er een link naar de wijn en het wijnmaken, maar zijn verhalen zijn altijd fantasierijke, luchtige romans. In De Druivenfluisteraar lees je het verhaal van Janty, een op het oog eenvoudige vent die in de wijngaard werkt. Hij maakt nogal wat avonturen mee, nogal van de hak op de tak en ook hier en daar best opmerkelijk, maar dat is júist zo leuk aan dit boek. Het springt van romantisch verhaal naar thriller en weer terug, en dat kan ik in dit boek heel goed hebben. Smaakt wat mij betreft naar meer, gelukkig heb ik nog niet alle boeken van Ilja gelezen, dus de rest ga ik ook nog verslinden.

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book. Ik heb dit boek van de uitgever gekregen.