
Ik schreef eerder dus al drie artikelen over het stoppen met de pil, die vind je hier, hier en hier. Ook op die volgorde van publicatie.
Als je ze niet hebt gelezen, ik zal even kort vertellen waarom ik ben gestopt met de pil. Ik slikte de Diane35 pil. Een pil die best wel onder vuur heeft gelegen de afgelopen jaren omdat er vrouwen aan zouden zijn overleden. Nu brengt het slikken van de anticonceptiepil altijd een verhoogt risico op trombose met zich mee, maar met deze pil zou dat risico nog iets groter zijn. Echter is mij door artsen uitgelegd dat het risico zich vooral in het eerste jaar voordoet, dus dat ik na veertien jaar slikken wel veilig zou zijn. Toen ik stopte waren we inmiddels zestien jaar verder, en bij mij begon het ook steeds meer te knagen dat ik mijn hele volwassen leven al leefde met kunstmatige hormonen. Hormonen kunnen veel met je doen, en zo las ik veel verhalen over vrouwen die zich beter voelden na het stoppen met de pil. Nu voelde ik me sowieso wel goed, ik heb nooit last gehad van neerslachtigheid, maar ik kende ook letterlijk alleen dat natuurlijk.
Nadat mijn gynaecoloog mij adviseerde toch over te stappen naar een andere pil ging ik een gesprek met mijn huisarts aan. Zij vroeg mij of ik last had van de pil. Een vraag waar ik onmogelijk antwoord op kon geven want ik wist niet hoe het was om als volwassene hem niet te slikken. Samen met haar besloot ik dus te stoppen. Wellicht voor een tijdje, maar sowieso met de Diane35 want na eenmaal gestopt te zijn zou ik die nooit meer mogen slikken.
Uiteraard heb ik dit goed met Luuk besproken maar gezien hij sowieso een man is die liever nog geen paracetemolletje neemt, stond hij er gelijk volledig achter en was hij juist voorstander van stoppen. De alternatieven in anticonceptie schrokken ons ook niet af. Op 3 november 2019 nam ik mijn laatste pil, toen ik met Cynthia op cruise was.

Ik heb eigenlijk vooral die eerste periode heel erg bijgehouden hoe ik me voelde en wat ik kon merken. Ik ben blij dat ik notities heb gemaakt want op een gegeven moment vervagen je herinneringen aan hoe het eerst was en sta je in je nieuwe werkelijkheid.
Toen ik stopte vond ik het echt onwijs spannend. Ik was me er namelijk ook van bewust dat de pil wellicht lichamelijke problemen onderdrukt had die nu aan het licht konden komen. Ook had ik in de pubertijd best last van acné, de reden dat ik op mijn veertiende al op de pil werd gezet. Wellicht zou dat terug komen, zou ik dan heel graag weer willen beginnen omdat ik met mijn handen in het haar zou zitten? Misschien zou ik heel erg last hebben van PMS, van extreme pijn of gewichtschommelingen. Maar, misschien zou ik me op alle fronten wel heel erg goed voelen. Die mogelijkheid was er ook.
Toen ik stopte werd ik natuurlijk voor het laatst ‘nep-ongesteld’. Een ongesteldheid van een stopweek tijdens pilgebruik is namelijk geen echte menstruatie. Daarna was het afwachten. Wanneer zou het komen, die eerste menstruatie. Een gemiddelde cyclus duurt 28 dagen, maar sommige vrouwen wachten maanden tot zelfs een jaar op hun eerste menstruatie als ze gestopt zijn met de pil. Ik was daar dus mentaal wel op voorbereid.
De eerste weken voelde ik me echt beroerd. Ik was onwijs vaak misselijk, kreeg buikgriepjes en werd verkouden. Ik had het gevoel dat mijn hele lichaam aan het regelen of ontregelen was tot ik na vijf weken, 36 dagen, ineens die bekende kramp voelde. Ongesteld, op mijn verjaardag. Ik vond het een geweldig cadeau, ik ben nog nooit zo blij geweest om ongesteld te worden want ik was echt in verbazing dat mijn lichaam het voor elkaar had gebokst om na 16 jaar pil gebruik gewoon na vijf weken weer in een soort van ritme terecht te komen. Briljant!
Mentaal dwaalde ik soms een beetje door de dagen. Gek genoeg vaak emotioneel gezien juist vlakker. Alsof dat ook weer ‘opgestart’ moest worden. Ook mijn tweede menstruatie kwam na 33 dagen ongeveer en ik had verder weinig klachten. Geen extreme buikpijn, alleen wel wat hormonaal gedrag in de week voor mijn menstruatie. Typische PMS, maar gelukkig niet heel erg emotioneel.

Na iets meer dan twee maanden, in ieder geval na twee volledige cyclussen, begon ik het te merken aan mijn huid. Deze werd vetter en iets onrustiger. Mijn haar moest ik ineens twee keer per week wassen in plaats van één keer en ook op mijn rug kwam wat onrustigheid. Nu, na zes maanden is dat nog steeds zo. Ik heb wat vaker pukkeltjes en mee-etentjes en op mijn rug vind ik het lastig om alles goed in de gaten te houden. Mijn huid is echter wel weer minder vet inmiddels, en mijn haar kan ik weer één keer in de week wassen. Ik hoop dat mijn huid daarmee ook nog iets rustiger wordt, alhoewel het de mensen om mij heen niet echt opvalt, het is meer dat ik het zelf zie. Iedereen heeft natuurlijk wel eens een pukkeltje, who cares really.
Na drie maanden ging dat vlakke weg en probeerde ik te analyseren hoe ik nu in mijn vel zat. Zat ik überhaupt wel anders in mijn velletje?
Mijn conclusie was dat ik niet persé gelukkiger of blijer was, maar dat ik alles wel iets intenser ervaar nu. Alsof ik iets dichter op de emotie zit, of deze nou positief of negatief is. Alsof de pil zorgde voor een waasje tussen mij en mijn echte kern in hing.
Na vierde maanden had ik het gevoel een soort sterkere algehele blijheid voor het leven te voelen. Lichtvoetig en met een soort hervonden verliefdheid voor het leven en verliefdheidskriebels voelen van plezier aan dingen. Dit klinkt magisch, maar het zijn maar kleine momenten waarin je het merkt. Het is niet dat ik de hele dag op een soort roze wolk rondhang, maar toch kan ik het zo het beste omschrijven. Het helpt me ook in mijn dankbaarheid en de mogelijkheid om in het ‘nu’ te kunnen verkeren.

Dit is geen afbeelding van Femometer, maar van een algemene thermometer
Klik hier voor de link naar Femometer
Wat ik ook vanaf het begin heb gedaan is mijn temperatuur bijhouden. Ik ben van nature best een control freak, niet mijn meest charmante eigenschap, maar ik vond het onwijs lastig om hierin de controle zo compleet los te laten. Mijn temperatuur bij houden was iets wat ik wél kon doen en in de gaten kon houden.
Voor het geval je hier niet in thuis bent, je natuurlijke cyclus brengt bepaalde lichaamstemperaturen met zich mee. De fase van menstruatie tot aan ovulatie is hij lager, en vanaf ovulatie tot aan menstruatie is hij iets hoger. Dit gaat om maar 0.2 tot 0.4 graad ongeveer maar dit is wel meetbaar als je elke dag op hetzelfde tijdstip je temperatuur opmeet voordat je uit bed stapt. Ik gebruik daar een femometer voor die is gekoppeld aan een app die via bluetooth deze gegevens upload en dit weergeeft op een chart. Ik meet elke ochtend om 07:00. Hier staat standaard een wekker voor, ook in het weekend. Daarna slaap ik gerust weer verder mocht dat mogelijk zijn haha. Hier log ik ook mijn menstruaties in zodat een kalender vervolgens voor mij uitrekent wanneer mijn volgende menstruatie is. Dit doet hij na een paar maand pas goed, omdat hij dan je cyclus leert kennen. Hierdoor ben ik voorbereid op wanneer de menstruatie komt en kan ik ook zien in welke fase ik zit. Als ik me ineens niet zo fijn in mijn vel voel en ik zie op mijn kalender dat ik in mijn laatste week voor menstruatie zit, weet ik dat ik het aan PMS kan wijten.
Sommige mensen gebruiken deze manier om zwanger te worden, en sommige ook als anticonceptie. Dit laatste is niet waterdicht omdat je temperatuur door heel veel factoren kan afwijken. Door alcohol, verkoudheid of doordat je niet goed meet. Ook kan je cyclus vertragen door een medische ingreep. Mijn cyclus deed er twee keer zo lang over na het trekken van een verstandskies bijvoorbeeld. Als anticonceptie raad ik dit dan ook niet aan, maar het is wel een mooie manier om veel inzicht te krijgen in je cyclus en je leert ook veel over je lichaam. Over hoe je je voelt in verschillende fases in je cyclus bijvoorbeeld.

Eindstand; ik ben blij dat ik gestopt ben. Ik ben blij dat ik nu weet dat mijn lichaam een normale cyclus aanhoudt en dat ik geen zware menstruaties heb of andere problemen die boven water hadden kunnen komen zoals PCOS of endometriose. Ik vind het ook helemaal niet vervelend meer om ongesteld te zijn. Ik ben elke maand weer dankbaar dat alles werkt, en ook vind ik het een heel vrouwelijk gevoel geven dat alles nu op de natuurlijke manier in zijn werk gaat. Ik vind het een magisch iets, zo’n cyclus. Andere anticonceptie gebruiken vind ik ook helemaal niet vervelend, en daar heb ik ook geen moment ergernis over gehad.
Ik weet dat sommige vrouwen ook baat hebben bij de pil. Dat wil ik nog wel even aanstippen. Mijn ervaring is een persoonlijke ervaring en je kunt het pas beoordelen als je het zelf probeert.
Mijn huid is slechter, dat is kut. Let’s face it, we willen allemaal zo’n poppenhuidje. Maar het is niet het belangrijkste. Ik voel me meer mezelf; echter en onbewerkt. Daarom zou ik niet terug willen op dit moment en ben ik blij met mijn keuze.
<3