Mijn tegengestelde eigenschappen

‘Noem eens vier eigenschappen van jezelf’ heb je vast wel eens gehoord in een sollicitatiegesprek of test. Goed, ik ben actief, houd van reizen, ben introvert en soms een beetje ‘saai’. Maar daar houdt het niet op! Ik ben óók lui, huismus, extravert en een avonturier. Ik vertel je graag wat meer over een paar van mijn tegengestelde eigenschappen.

Huismus vs reiziger

Thuis zijn vind ik heerlijk. Ik houd ervan om in en rondom huis te zijn, te werken, te koken, samen te zijn met mijn vriend en echt te genieten van mijn huis en woonplaats. Ik ben gek op Zwolle en mijn huis. Vroeger had ik vreselijke heimwee en wilde ik niet eens op schoolkamp, zo erg was ik gehecht aan thuis. En dat heb ik nog steeds wel een beetje.
Maar ik houd óók erg van reizen. Als ik een maand niet op pad ben geweest, word ik onrustig en wil ik dolgraag een vliegtuig of trein instappen om een nieuwe plek te ontdekken. Ik vind het zo leuk, inspirerend en leerzaam om in onbekende gebieden te zijn, nieuwe culturen te leren kennen of om gewoon in een voor mij nieuw stadje rond te struinen.
En dan is thuiskomen voor mij het allerfijnst. Genoten van een trip en weer even huismus mogen zijn.

Avonturier vs ‘saai’/rustig

In het verlengde van de eigenschappen die ik hierboven bespreek is dit ook wel een mooie. Ik houd van rust, reinheid, regelmaat. Van een bepaalde structuur, werken en leven volgens een planning, weten waar ik aan toe ben. Vooral op werkgebied ga ik daar lekker op, verzet ik het meeste werk. Daarnaast vermaak ik me uitermate goed met een boek op de bank of een goede serie. Een goed glas wijn of een lekkere kop koffie. Ik heb niet zoveel nodig om te genieten.
Maar om ook geïnspireerd te blijven en soms geprikkeld te worden zit er diep in mij wel een avonturiertje, die het leuk vindt om af en toe een stapje buiten de comfort zone te zetten. Doe ik dat niet, dan ga ik me vervelen, heb ik geen inspiratie en voel ik me opgesloten. Ik doe dat vooral op gebied van reizen, maar ook door iets nieuws te proberen en nieuwe mensen te ontmoeten. En de stap om iets nieuws te proberen is dan soms wel lastig.

Lui vs actief

Ik kan heel lui zijn. ’s Ochtends wakker worden en alleen maar willen blijven liggen, niet eens van de bank willen opstaan om een glas water te pakken en dat pakketje dat naar het postkantoor moet weken laten liggen. Lui is mijn natuurlijke staat. Vroeger was ik extreem lui en nam ik een taxi als ik ergens een kwartiertje heen moest lopen – dat doe ik nu niet meer, hoor.
Maar in mij zit een soort onrustig klein kind dat actief wíl zijn. Wandelen, fietsen, op pad, naar het bos, het land in. Ik móet gewoon bewegen, dat is een soort innerlijke drang. Soms best lastig, dat luie en actieve dat elkaar in de haren gaat. Dan doe ik maar gewoon waar ik het meeste zin in heb.

Introvert vs extravert

Bron

Vorig jaar heb ik geleerd dat ik een extraverte introvert ben. Ik ben introvert, dus dat houdt in dat ik graag alleen ben, vrij gevoelig, naar binnen gericht en niet altijd goed functioneer in groepen (onbekende) mensen. Dat betekent overigens niet dat ik verlegen ben, dat is niet synoniem voor introvert.
Maar binnen introversie heb je veel verschillende types en ik ben een extraverte introvert. Ik ben graag alleen, op mezelf, heb niet al teveel prikkels van buitenaf nodig en heb een kleine vriendenkring. Maar ik kan soms in een groep best de grappenmaker zijn, de leiding nemen en geanimeerde gesprekken voeren. Door een goed gesprek kan ik me compleet opladen en geïnspireerd raken. Ik kan ook doen alsóf ik extravert ben, maar wanneer ik thuis kom ben ik dan helemaal leeggezogen.
Alleen zijn vind ik erg fijn en ik kan ook prima functioneren zonder mensen om me heen, maar merk wel dat ik op ‘alleen-dagen’ wat sociaal contact, zij het gedoseerd, echt nodig kan hebben om op te laden.