Een MissLipgloss artikel
10 dingen waar ik goed en slecht in ben
Ik merk vaak dat mensen het lastig vinden om op te sommen waar ze goed en slecht in zijn. Ik vind dat leuke dingen om te vragen omdat er leuke gesprekken uit voortkomen. Ik ben er zelf ook eens over gaan nadenken. Waar ben ik nou echt slecht in, en wat kan ik supergoed?
Waar ik slecht in ben
Ik ben niet zo flexibel. Ik kán best flexibel zijn als ik dat wíl, maar ik houd er niet van als plannen veranderen. Dat kan heel algemeen zijn, bijvoorbeeld dat een afspraak wordt verplaatst, of iets zakelijks waarbij een campagne ineens wordt omgegooid. Ik kan er niet zo goed tegen en ik houd er niet van. Ik wil heel graag dat dingen op mijn manier gaan en vóóral dat ze gaan zoals ik ze in mijn hoofd heb. Dat dat niet altijd kan, is me wel duidelijk, en ik leer er steeds beter mee omgaan, maar het liefst gaat ALLES op MIJN MANIER.
Ik kan niet goed tegen onduidelijkheid. Als ik aan Willem vraag ‘hoe laat wil je weg?’ en hij zegt ‘einde van de middag’, dan wil ik een tijd horen. Einde van de middag kan drie uur zijn, maar ook half zes. Is het drie uur? Is het vier uur? Is het vijf uur? En dan hoef ik echt geen stipte tijd, maar wel ‘rond vier uur’.
Ik kan er ook niet tegen als ik op reis ga en als dingen niet duidelijk zijn. Ik wil weten waar we slapen, hoe laat we vliegen, met welke airline. Maar ook met werk. Als ik een briefing krijg voor een campagne die onvolledig of onduidelijk is, hang ik aan de lijn om precies uit te pluizen wat de klant wil en hoe. Dat voorkomt altijd gedoe achteraf en dat betekent: iedereen is blijer.
Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. En als dat niet zo is, schiet ik al snel in de stress.
Niets doen. Ik kan me de laatste keer dat ik een dag he-le-maal niks heb gedaan niet herinneren. En met niks bedoel ik gewoon in bed blijven liggen of de hele dag op de bank hangen. Áls ik een bankhangdag heb doe ik altijd nog wel wat. Of ik ga sporten, of wandelen, of ik werk nog een beetje… Dat heeft er ook mee te maken dat ik me zo waardeloos voel als ik niks doe, terwijl dat natuurlijk nergens op slaat.
Gewoon maar wat doen. Een vriend van me illustreerde dit laatst mooi. We moesten samen iets overleggen voor een gezamenlijk project en dat ging niet ‘op mijn manier’. Hij zei: ‘Kijk, we hebben allebei onze doelen en die halen we. Het verschil is dat ik daar een beetje heen lantefanter. Met een omweggetje, met een pauze, relaxed wandel ik erheen. Jij gaat zo – BAM! – in een rechte lijn keihard op je doel af.’ Dat klopt niet altijd, maar vaak wel. Gewoon maar wat doen zit niet zo in mijn karakter – ik houd ervan om gestructureerd en met een plan op mijn doel af te gaan.
Netwerken, small talk en simpele gezelligheid. Ik word niet blij van netwerkborrels, ik houd niet van de ‘heeeey hoe is het wat een lekker weer en hoe gaat het op de redactie?’ gesprekjes en ik voel me niet op mijn gemak als ik oppervlakkige gesprekjes voer. Ik kan het wel als het moet, met moeite, maar ik word er niet blij van. Ik vind het veel fijner en leuker om een écht gesprek te voeren, om energie van iemand te krijgen en opgeladen naar huis te gaan. Want van small talk ga ik leeggezogen naar huis en dat vind ik zó niet leuk.
Goh… Bottom line: ik mag wel wat meer loslaten. Iets meer lantefanteren. 😉 Met wat onduidelijkheid, flexibiliteit en small talk. Haha.
Waar ik goed in ben
Deze weet je al en is óók een slecht punt van mij zoals je hierboven al las: ik ben een goede planner. Ik kan enorm goed plannen en dat heb ik altijd al gekund – al ben ik er naarmate ik ouder word wel steeds beter in geworden. Ik kan goed realistisch inschatten wat ik wanneer kan doen en hoeveel werk ik op een dag verzet krijg. Als het puur aan mij zou liggen zou ik dus nooit stress hebben, want hoe druk ik ook ben, ik krijg alles altijd wel op een rijtje planningwise. En da’s fijn!
Laatst was ik met een vriendin koffie aan het drinken en taart aan het eten en we hadden het over wat we leuk aan elkaar vinden. ‘Wat ik nou zó leuk aan jou vind is dat jij echt van elk klein dingetje een feestje maakt waar je enorm van geniet.’ Ja! Daar ben ik goed in. Op een doodnormale dag kan ik ’s ochtends een feestontbijt maken waar ik echt lekker voor ga zitten. Of aan het einde van de middag een kop koffie drinken op een terras en daar dan zó blij van worden. Of als ik naar een feestje ga aan de andere kant van het land een hotel boeken om er een mini weekendje weg van te maken. Ik ben goed in heel bewust genieten en overal kleine feestjes van maken. Ik denk elke dag wel een keer: ‘Fuck it, het leven is te kort om dit niet te doen.’
Aandacht & focussen. Dit kan je zowel zakelijk zien als privé. Als ik met jou ben, ben ik met jou. Dan ben ik niet met mijn telefoon, dan ben ik niet met mijn instagram-followers of met mijn site. Nee, ik ben met jou, ik praat met jou en al mijn aandacht gaat naar jou. Ik vind het zelf namelijk onwijs vervelend als ik met iemand ben die constant met andere dingen bezig is.
Maar dat is ook met werk. Als ik aan het werk ben, kan ik helemaal opgaan in wat ik doe. Al lukt dat niet altijd, ik moet dan wel in een soort flow zitten. Maar ik grijp me in iets (of in jou) vast en ik laat het niet snel meer los.
Door de jaren heen heb ik goed geleerd naar mijn gevoel te luisteren. Lijkt iets een geweldig idee maar zegt íets in mij dat ik het niet moet doen? Voelt het niet goed? Dan luister ik daar zoveel mogelijk naar. Zegt mijn gevoel juist dat ik hier compleet voor moet gaan? Word ik ongelooflijk blij van iets of iemand? Dóen. Zo probeer ik te leven.
Ook leer ik steeds beter eerlijk (naar mezelf) te zijn. Als tiener was ik echt zo’n smoesjesmens. Had ik toch geen zin om met die vriendin af te spreken? Dan verzon ik dat ik me niet lekker voelde. Wilde ik niet samenwerken met dat bedrijf? Dan zei ik dat ik dat niet mocht van mijn agentschap. Inmiddels heb ik geleerd dat het zoveel fijner is om eerlijk te zijn, altijd. Als ik nu geen zin heb om die afspraak met een vriendin door te laten gaan, zeg ik gewoon dat ik meer zin heb om met een pizza op de bank te hangen. Als ik dat event wil skippen, zeg ik eerlijk dat ik even te druk ben, maar dat ik een volgende keer graag kom.
In (zakelijke) discussies kan het best lastig zijn om voet bij stuk te houden en altijd eerlijk te zeggen wat ik denk, maar ik merk dat alles veel makkelijker is als ik respectvol mijn mening en gevoelens uit. Een vriendin zei laatst: ‘Als je altijd jezelf bent, als je altijd eerlijk bent, heb je niets te verbergen.’
Waar ben jij goed in? En waar ben je slecht in?
