Tokio foto’s

Eva, de ‘persdame’ van Red Bull die mee was naar Tokio heeft prachtige foto’s gemaakt. Bij deze een aantal die ik zelf heel erg mooi/leuk vind. Credits gaan dus naar Eva de Vaan 🙂 Ook zitten er wat foto’s van mij bij, je zal het verschil wel zien! Tokio is inmiddels alweer een week geleden, en het was zo’n geweldige ervaring! Ik zit regelmatig de foto’s te bekijken en dan vind ik het zo gaaf dat ik daar geweest ben! Ik krijg hiervan echt kriebels om meer te gaan reizen… Maar goed, kijk vooral even verder naar de foto’s én een filmpje van de BC One.

Check eerst even dit filmpje! Dit is een samenvatting van de Red Bull BC One, de hoofdreden dat ik naar Tokio ging. Voor de mensen die nog niet precies weten hoe het zit: ik ben uitgenodigd door Red Bull om mee te gaan naar Tokio. Super-, supergaaf natuurlijk, iets waar ik geen seconde over na hoefde te denken! De BC One was ook echt superleuk, een onwijs toffe ervaring. In dit filmpje komt de sfeer van de avond heel goed naar voren, het publiek was uitzinnig en de B-Boys zo goed! Doordat Niek in de finale kwam zaten wij met z’n drietjes (Eva van Red Bull en twee andere journalisten) echt in spanning tot het laatste moment, wat het heel erg leuk maakte. Absoluut iets om nooit te vergeten! Heel jammer is het dat Niek niet gewonnen heeft, maar volgend jaar in Rusland (daar is de BC One dan) weet ik zeker dat ‘ie nummer één wordt! Als hij dan in ieder geval weer mee doet.

Goed, op naar de foto’s van de rest van mijn weekend daar.

Op zondag gingen we naar het Yoyogi Park, dit is een van de grootste parken in Tokio. Het Yoyogi park ligt in Shibuya, Harajuku Station grenst aan het park. Het was ontzettend lekker weer die dag en het was geweldig om een stukje door het park te wandelen. Niet alleen om het mooie weer, maar ook om de prachtige natuur en de vele meisjes en vrouwen in Kimono. Volgens mij is het hun ‘zondagse’ kleding, dat ze dan zich opdoffen en door het park lopen. Ze stopten om de paar meter voor foto’s. zo leuk. We hadden dit niet echt op de planning staan, maar vanuit Harajuku station liepen we zo hierin. Het is heel lekker om vanuit de drukke stad even dit prachtige park in te lopen, echt een must do als je ook een keer naar Tokio gaat.

Ook moet je echt met de metro reizen, dat is heel erg leuk, zeker als het heel druk is. Je staat dan echt packed in die trein, en iedereen staat gewoon rustig, glimlachend voor zich uit te kijken. Een heel bijzondere ervaring, want in Nederland zou iedereen al klagen, zuchten, boos worden (‘Zit niet zo aan me!’), maar daar was iedereen gewoon heel aardig omdat ze het gewend zijn. En: er wordt in de metro omgeroepen welke deur opengaat, de linker of de rechter! Zo handig! Dat moeten ze hier in Nederland ook doen, dan kan je je wanneer het druk is al manoeuvreren naar de deur. Kaartjes kopen is even een avontuur, er is wel een Engelse stand op de kaartjesmachines maar nog is het ingewikkeld als je niet weet hoe het zit. Wij hebben hulp gevraagd aan een Japanse man en het was zo simpel: op de kaart kijken waar je heen moet, en op het aantal Yens klikken dat op de kaart staat bij jouw bestemming. It’s as easy as that.

Ik werd verliefd op dit meisje, wat een schatje… De jonge meisjes in kimono waren veelal met ouders die ook heel netjes gekleed waren (zoals deze man), of met mama of oma in kimono. Ze waren daar echt om te poseren, want ze stonden om de paar meter stil en als ze iemand met een camera in hun hand zagen, gingen ze poseren en lachen.

Ik zag vooral kimono’s in felle kleuren, deze vrouw droeg er een in nude kleuren. Overal in het park waren bruggetjes zoals deze, en de bomen en planten waren zo mooi, qua kleur maar ook qua bladeren. En er floten de hele tijd vogeltjes, we wilden dit park bijna betrappen op speakers met vogelgeluiden, zo mooi was het. Maar nee, het waren echte vogels.

Deze twee zusjes (denk ik) zijn zo ontzettend schattig!

En natuurlijk moest ik met ze op de foto. Ik ging door mijn hurken zodat ik op dezelfde hoogte als zij waren, en toen gingen zij ook bukken! Ze waren zo lief! Kijk eens naar dat jongste meisje!

Dé Japan-pose moest ik natuurlijk eventjes doen. Echt alle meisjes doen hun vingers zo als ze op de foto gaan. Velen doen zelfs niet eens hun mondkapje af. Veel Japanners dragen deze in het openbaar, tegen de uitlaatgassen en virussen.

Dit was bij de Meiji Shrine, ook in het park. Dit is een speciaal ritueel dat je moet doen voor je gaat bidden.

En we hadden geluk, want bij de Shrine was een echte Japanse bruiloft! We kwamen net aanlopen toen de foto’s werden gemaakt. En wow, wat duurde dat lang, alle kleding moest perfect zitten, vooral van de kimono’s van het bruidspaar.

Schattige meisjes… Als je naar Tokio gaat en als je het Yoyogi park gaat bezoeken, ga dan echt op zondag. Dan heb je de meeste kans om ook een bruiloft te zien, en die geweldig mooie vrouwen en meisjes in kimono.

Vanuit het park kan je mooi doorlopen naar Omotesando, dit is de grootste winkelstraat van Tokio. Ook is het een echte ‘architectural showcase,’ de gebouwen hier zijn geweldig. Het was hier ook onvoorstelbaar druk. Hier zaten allerlei soorten winkels, van Chanel, Hermes en Dior tot H&M, Forever 21 en allerlei goedkope drogisten en mooie cosmeticawinkels. Ook er is een groot winkelcentrum, waar ik niet ben geweest, Omotesando Hills. Dat schijnt ook enorm en indrukwekkend te zijn. Er zijn nog veel dingen die ik had willen doen, zoals naar de Senso-Ji tempel en de Tsukiji Fish Market, maar er was gewoon niet genoeg tijd. Stiekem wil ik dus nog eens terug naar Tokio, ik vond het zo geweldig!

Veel Japanners dragen mondkapjes. Dit doen ze om geen uitlaatgassen in te ademen, maar het is ook tegen hooikoorts en ook als ze zelf ziek zijn dragen ze mondkapjes om anderen niet te besmetten. Zelfs binnen dragen ze de kapjes, ik denk dat het een gewoonte is.

Japanse meisjes. Het viel ons op dat er veel meer knappe Japanse meisjes/vrouwen zijn dan knappe Nederlandse vrouwen. Maar de mannen daarentegen vonden we juist weer minder knap. Ik heb een paar keer met open mond naar meisjes staan staren omdat ze zo’n prachtig gezicht hadden. Ook zijn ze bijna allemaal superslank en klein, ik heb maar een paar stevigere Japanse dames gezien.

Een kruising in Shinjuku, heel indrukwekkend met al die verlichting

We wilden gaan eten in dit mini (typisch Japanse?) restaurantje, maar hebben uiteindelijk alleen wat gedronken. Ze hadden namelijk gerechten als ‘stomach of pork’ and ‘kidnery’. Kidney dus, nieren.

Met Henk van Straten van de Revu en Erik Morsink van de Telegraaf. We gingen elke avond met z’n vieren uit eten en aan de bar zitten, op zaterdagavond gingen we naar de afterparty van de BC One. Het was echt heel gezellig elke keer, en ondanks dat we alle drie heel verschillend waren, ook qua leeftijd (ik ben 20, Eva 26, Henk 30 en Erik 35) hebben we enorm leuke gesprekken gehad, keihard gelachen en heel veel mooie dingen gezien in Tokio. Een leuke gezelschap had ik niet kunnen hebben tijdens mijn eerste persreis!!

In dit straatje zat het restaurantje. Het was heel leuk om hier doorheen te lopen, aan deze straat (er waren hier zo’n drie a vier van in een wijkje bij elkaar) zaten allemaal kleine, open restaurantjes, met grillplaten en barbecues.

En op de laatste avond: sushi!!!

 

Er komt nog meer over de beauty(winkels) in Tokio en wat ik daar nog meer geshopt heb natuurlijk!