Klik hier voor 30 dagen toegang tot de beste structuur- en focusworkshops voor €10

Maand van Emmy – december

In december was ik jarig, evenals de Sint. Ook kwam de Kerstman langs, en maakte ik zelf een stop in het ziekenhuis. Wat een uitersten, de maand voelde daarom ook wel een jaar geduurd te hebben. Op naar 2018!

Leestijd

Ik begin eens bij deze maffe schoenen die ik kocht. Ik vind ze zelf dus echt best wel awesome, maar de meningen zijn sterk verdeeld. Ze waren €3,00 bij Primark en ik kon ze niet laten liggen. Loopt ook nog best lekker.

Ook deed ik iets super doms. Ik bukte over een kast heen en was even een kaars vergeten. Ik hoorde een geknetter, ik rook een ongelofelijke stank, en ik zag ineens een vlam in m’n geliefde paardenstaartje. Daar ging die dan! Ik durfde na een hoop gegil en slaan op mijn eigen hoofd eigenlijk niet in de spiegel te kijken maar gelukkig zag ik niks. Ik denk dat er zeker wel wat af is maar gelukkig niet op 1 plek.

Lieve Jan.

Alles in mijn maandoverzichten plaats ik altijd random door elkaar. Maar deze maand merk je dat eigenlijk pas want ik zet lekker hier mijn kerstboomfoto neer. De dag na kerst ging hij ook alweer, ben er dan al wel zo klaar mee. Uiteraard had ik weer een streng lampjes in de boom gewikkeld die het helemaal niet bleek te doen. Een ander zal dat eerst even testen maar Emmy knalt eerst die lampjes erin. Heel knap.

Ik herkende een foto die ik had gemaakt in het Etos beautybloggers boek. Toch leuk die eeuwige roem.

Sint vieren met kindjes is toch het leukst. Sinterklaas is echt mijn favoriete feestdag. En kijk deze snoepschaal. Wij konden vroeger gewoon de pepernoten van de grond af vreten hoor. Werd hardhandig in de kamer gesmeten door (achteraf) de buurman, en zoek maar bij elkaar die buit. Moet kunnen, goed voor de weerstand haha.

Zonder arrogant te worden (nu volgt er altijd een arrogante opmerking) maar ik overtref mezelf toch wel elk jaar weer met een kerstspecial. Kijk nou wat een plaatje.

Ik heb vaak last van een heel beslagen achterruitje, en in mijn autootje heb ik al zo weinig zicht. Ik ging de eerste paar weken gewoon op de gok achteruit maar ik besloot die risicovolle dagen toch in 2017 te laten. Ik kocht een heel kek raamwissertje bij Action waar ik geen arm voor hoef te verrekken.

JARIG! Ik werd 29 volle jaren. Volgend jaar de big 3. 0. Ik ben maar gewoon dankbaar voor elk moment dat je ouder mag worden, maar stiekem vind ik het ook wel heel erg spannend om zo volwassen te moeten zijn. Ik zie mezelf heel vaak nog als meisje, (denk hierbij de Britney tune ‘not a girl not yet a woman’ even bij) maar bij 30 kun je toch echt niet meer ontkennen dat je een volwassen vrouw bent. Ik kan dus nog even een jaartje in de ontkenningsfase blijven zitten.

Ik werd heel erg leuk verrast door bijna alle vriendinnen, ik was eigenlijk heel ziek maar ik ben toch met ze mee gegaan en we hebben een paar uurtjes heel gezellig gegeten. Ik voelde me heel speciaal om zo m’n besties om me heen te hebben en te weten dat ze stiekem wat voor me geregeld hadden.

Oké ik geef het gelijk toe. Deze foto is niet van het moment suprême, maar van het ziekenhuis in Almelo waar ik met mijn vader heen moest voor onderzoeken. Dit dient even puur ter ondersteuning van mijn semi dramatische verhaal haha.
Ik werd namelijk best ziek. Ik kreeg een soort koortsaanval/paniekaanval combi (waarom ook eens iets kiezen wat vaker voorkomt) met 41 graden koorts waarbij mijn hele lichaam schudde, alles pijn deed, ik ijlde en ik eigenlijk niet kon lopen of praten. Na zo’n 45 min kwam er weer beweging in me maar de koorts zakte niet. Ik was gelukkig bij een vriendin, en uiteindelijk wilde de rest om mij heen dat ik even naar het ziekenhuis ging voor die koorts. Ik bleek een longontsteking te hebben en waarschijnlijk ook wel iets teveel stress en werkdruk. Ik besloot daarom december verder heel rustig aan te pakken, ik moest toch echt even beter worden. Nu, 31 december voel ik me redelijk fit weer. Je blijft er wel lang moe van, maar ik ben blij dat ik weer redelijk de oude ben.

Ik was het eigenlijk alweer vergeten maar ja in december sneeuwde het ook. Don’t worry deze foto maakte ik niet zelf tijdens het rijden, het perspectief vanaf de bestuurder was alleen beter haha. Ik ben nooit zo gek op sneeuw.

All gold kind of #girlboss.

Wat een walgelijke foto zo met die onderkind er ook nog op. In mijn verdediging, ik nam hem om vlekken te showen aan iedereen waarvan ik maar dacht dat die wisten wat het kon zijn. Ik kreeg deze prachtige Maison Skotch blouse voor mijn verjaardag maar kreeg er water in dat heel gek opdroogde. Gelukkig was het na het wassen weg, maar ik was echt even bang.

Ik zat in de trein een beetje nietsvermoedend uit het raampje te staren na een hele lange dag (check mega vermoeide kop) en ineens zag ik iets. Ik zag mijn eigen weerspiegeling en op de een of andere manier herkende ik er iets in. Na lang pijnzen kwam ik er ineens op. ‘Het meisje met de parel’ maar dan zonder parel what so ever. Ik kwam ook niet meer bij van het lachen natuurlijk om mijn eigen grap, zo kansloos ben ik dan ook wel weer. Vriendin en assistent Sev nam gauw een foto maar eigenlijk had ik iets langer moeten oefenen op mijn pose.

Ik en vriendin Jen gingen een dagje weg om te sale-shoppen en op de terugweg zaten we in de internationale trein. Omdat we ook eerste klas tickets hadden (hoorde bij de aanbieding, zo fancy ben ik niet) konden we in zo’n privé coupé zitten. Alle ruimte natuurlijk om onze geshopte dingen nog eens aan te trekken en ik maakte er een te foute belachelijke fotoshoot van.

Ik kreeg een heel mooi ingepakt kerstcadeautje.

Mega dikke vette ijstaart van Van der Poel. Lekkerste ijs van Nederland in mijn beleving. Ook in het buitenland eet ik het nergens zo lekker als bij hun in Hengelo en Enschede. Ik stel voor een soort ijs-toerisme op te starten zodat jullie het ook kunnen proeven.

Tot slot deze draak. Jack, de hond van mijn moeder die in Nederland is voor Kerst en Oud en Nieuw, valt altijd het liefst in slaap al kauwend op een mouw. Wat een cute eikeltje hè.

Ik hoop dat jullie een hele fijne jaarwisseling hebben gehad als je dit leest, of nou ja, ook wel als je dit niet leest haha. We gaan 2018 in, ik ben benieuwd wat het me allemaal brengt. Ik doe niet aan goede voornemens maar als ik er dan eentje moet bedenken dan zeg ik sport. Ik ben de meest a sportieve persoon die je ooit zult kennen en daar moet ik toch echt eens wat verandering in gaan brengen. Hopelijk zit er op z’n minst een hardloop fotootje in de maand van Emmy – januari.

<3!


Emmy ter Horst

Een beetje prettig gestoord en geobsedeerd door sushi en mijn mini-me Novae. Ik hoop dat je mijn schrijfsels leuk vindt, mocht je me ook op Instagram willen volgen dan kan dat via @emmystudiomint :)