Klik hier voor 30 dagen toegang tot de beste structuur- en focusworkshops voor €10
24 oktober 2013 door Cynthia Schultz Nog geen reacties
Een MissLipgloss artikel

Maand van de jonge vrouw tag

0000Door Mariet ben ik getagd om de vragen die horen bij ‘De maand van de jonge vrouw’ te beantwoorden. Over opgroeien, volwassen worden, dingen waar ik trots op ben, jeugdsentiment en mijn moeder.

 

1. Wat vind je leuk aan opgroeien? Zijn er ook dingen die je minder leuk vind?

Ik ben 23 en dus inmiddels vier jaar een ‘volwassen’ vrouw. Toch denk ik dat je nooit helemaal volwassen bent. Als klein meisje dacht ik altijd dat ‘grote mensen’ alles wisten, nooit onzeker waren en alles op een rijtje hadden. Nu ik zelf een ‘groot mens’ ben, weet ik dat niets minder waar is. Je kan 60 zijn en vreselijk met jezelf in de knoop zitten, of met het leven. Je kan 60 zijn en niks weten van de wereld om je heen, in je eigen wereldje leven. Ik ben 23, dus nog jong, maar vroeger dacht ik dat je dan ‘volwassen’ was. Is dat even jammer.

Wat ik leuk vind aan opgroeien is dat je iemand wordt. Vanaf het moment dat je niet meer bij je ouders woont, niet meer verantwoording hoeft af te leggen en je eigen keuzes kan maken, wordt je wie je echt bent. Ik vind het heerlijk dat ik nu mijn eigen weg kan volgen. In kleine, stomme dingen als hoe laat ik eet en wat ik eet. Maar ook in grote dingen. Ik kies waar ik woon en met wie. Ik kies welk werk ik doe. En hoe ik dat doe. Leuk aan opgroeien vind ik dat je blijft leren. Het stopt niet wanneer je van school af gaat. Elke dag leer ik nieuwe dingen. Wat ik ook bijzonder vind, is dat ik ervaar dat je ook leert hoe je naar het leven kijkt. En dat dat verandert. Vier jaar geleden stond ik heel anders in het leven dan nu. Naïever. Misschien wat luchtiger. Door dingen die je meemaakt, door te leven, ga je in andere dingen geloven, ga je anders leven.

Minder leuk is dat volwassen zijn echt niet altijd leuk is. Je hebt ineens verantwoordelijkheden. Simpele, kleine. Als afwassen en zorgen dat je eten in de koelkast hebt staan. Grotere. Rekeningen betalen. Een dak boven je hoofd hebben. Grote-mensen-afspraken, grote-mensen-verplichtingen. Dat valt me soms zwaar.

2. Op welke aspecten/successen in je leven ben jij het meest trots?

Ik ben trots op het feit dat ik leef zoals ik het wil. Mijn eigenwijze karakter werkt me soms ook flink tegen, maar het helpt me ook een hoop. Ik heb altijd mijn eigen weg gevolgd. Begonnen met een blog, waar echt heel veel mensen minachtend over deden zeven jaar geleden. Gestopt met school, wat echt door bijna niemand begrepen werd. Fulltime gaan bloggen was 3,5 jaar geleden vooral een hele domme keuze volgens velen. Nog steeds worden mijn keuzes niet altijd gewaardeerd, maar ik ga ervoor. Als ik had geluisterd naar anderen, deed ik nu waarschijnlijk iets heel anders. Mijn eigenwijze karakter, het feit dat ik doe wat ik wil, dat is iets waar ik wel trots op ben. Ik heb mijn dromen gevolgd en mijn angsten opzij gezet, nooit geluisterd naar de bangmakerij van anderen, van anderen die zich wel laten leiden door angst, die hun eigen beperkte gedachtegang op mij willen projecteren. Ik denk altijd: alles is mogelijk.
Ik ben ook wel trots op dat ik een ster ben in het open houden van deuren. Ik maak keuzes, maar niet vaak zijn ze definitief. Toen ik stopte met school, had ik nog allerlei wegen terug die ik kon nemen. Ik gooi niet snel een deur dicht. Ik zeg nooit nooit. Een paar jaar geleden zei ik dat ik tot mijn 70e wel fulltime zou willen bloggen, als dat kan. Nu weet ik dat niet zo goed meer. Misschien doe ik over vijf jaar wel iets anders, heb ik andere dromen. Ook dan zal ik mijn eigen weg volgen. Ik ben in ieder geval aan de weg aan het timmeren om nooit ‘vast’ te zitten in wat ik doe. Ik wil opties open hebben, kunnen doen wat ik wil.

3. Wat is voor jou ultiem jeugdsentiment?

De vakanties die we hadden als familie, en de weekenden toen mijn broer en ik nog klein waren (basisschool). De Donald Duck en de Tina die door de brievenbus vielen en die ik wilde bewaren tot de vrijdagavond. Vrijdag- en zaterdagavond waren onze ‘opblijfavonden’ en dan mochten we altijd ‘lekkers’. Mijn ouders hadden vroeger een snoepwinkel, maar het echte snoepen werd beperkt tot deze avonden. Mama maakte dan een bakje met snoepjes en chipjes. Mijn broer at dit enthousiast in een paar minuten leeg, ik ging er voor zitten. Met een Donald Duck. En deed een half uur over dat bakje.
De vakanties in Nederland (pas op mijn achttiende ging ik voor het eerst naar het buitenland), die wij altijd heerlijk vonden. Twee weken in een huisje of stacaravan. Ik nam tassen met boekjes mee, tekenspullen, zelfs mijn blokfluit ging een zomer mee (medelijden met de campingburen). Vakantievriendinnetjes, elke avond opblijven, alleen maar spelen, lezen, tekenen, televisie kijken, zwemmen. Ik zou nog wel eens terug willen naar die tijd. Die tijd dat je niks hoefde, niks moest, geen verantwoordelijkheden had, toen ik me nog niet schuldig voelde als ik een dag lekker helemaal niks deed. Toen de telefoon nog niet de hele dag rinkelde, rekeningen stonden te wachten en mensen op me rekenden. Zo zwaar is het allemaal niet hoor, tegenwoordig, want ik ben gelukkig en blij met wat ik doe, maar ik zou best eens terug willen.

4. Aan welke modegril heb jij je vroeger (helaas) overgegeven? (foto’s? ;))

Ik ben een tijdje als skater door het leven gegaan. Droeg van die extreem wijde Overzeas broeken. Band t-shirt erboven, zwart haar en héél veel kohlpotlood. Die periode duurde niet zo lang, en gelukkig heb ik er geen foto’s van. Ik vind het mijn minst flatteuze periode!

5. Hoe denk jij over feminisme?

Ik ben zelf niet bepaald een feminist, maar ik vind het wel goed dat er vrouwen zijn die hier wel mee bezig zijn. Waar ik me laatst nog hardop over verbaasde is het verschil in lonen tussen mannen en vrouwen. Omdat ik zelfstandig ben, ben ik daar totaal niet mee bezig, maar toen dat laatst ineens ter sprake kwam, vond ik dat toch weer zo bizar. Twee mensen, van dezelfde leeftijd, met dezelfde opleiding, en dan krijgt één persoon door haar geslácht minder betaald? Hoe raar is dat?!

Bij ‘ons’ worden de verschillen tussen man en vrouw steeds kleiner, maar dat is natuurlijk niet overal op de wereld zo. Er zijn ook plekken waar je gedoemd bent als je als vrouw geboren wordt; iets waar je niks aan kan doen. Dat is vreselijk en ik hoop dat geslacht ooit geen verschil meer maakt in wie je bent of wat je kan met je leven.

6. Heb jij weleens ervaren dat je anders (positief/negatief) werd behandeld vanwege je geslacht?

Ik ga er altijd van uit dat het niet gebeurt, maar natuurlijk is dat wel zo. Ik merk zelf dat mensen me wat ‘lager’ en ‘minder’ inschatten wanneer ze mij voor het eerst ontmoeten, omdat ik vrij klein ben en natuurlijk een meisje. Ze denken automatisch dat ik niet zoveel in mijn mars heb. Zeker wanneer ik ergens een lezing geef en vooraf in de pauze sta te kletsen, kijken (vooral mannen – in pak) verbaasd op als blijkt dat ik later die dag een lezing geef. Ik zie ze denken ‘Waarover gaat zíj ons nu iets vertellen?!’ Maar ik vind dat niet heel erg. Ik vind het leuk mensen te verrassen.

Verder merk ik dat vrouwelijke charmes soms werken. Als ik iets gedaan moet krijgen, en ik lach even extra lief, merk ik dat dat soms werkt. Maar ik gebruik het niet zo vaak, hoor. Meestal bij mijn eigen vriend en m’n vader 😉 Mijn vader zei vroeger altijd ‘Gooi je charmes in de strijd!’

7. Wat zou je tegen je moeder willen zeggen?

Mam, dankjewel. Dankjewel voor alles, voor vroeger, voor de fijne jeugd die wij hebben gehad met jou als moeder. Bedankt dat je er altijd was en dat je nog steeds altijd voor mij en Bas klaarstaat. Ik weet dat ik jou altijd kan bellen en dat je altijd alles zal doen om me te helpen, waar het ook om gaat.
En: het is oké om lief voor jezelf te zijn, mam. Om af en toe iets moois voor jezelf te kopen, jezelf te verwennen. Je doet altijd van alles voor anderen, bent constant in de weer om het anderen naar hun zin te maken (en ik weet dat dat je gelukkig maakt), maar maak jezelf het nou ook eens naar je zin. Koop die mooie tas die je zag. Ga eens languit op de bank liggen om een film te kijken. Kook eens een keertje niet. Tja, het blijkt wel: juist door deze dingen heb ik bewondering voor je. Je bent gewoon heel, heel erg lief, maar wees dat ook altijd voor jezelf.

 

Ik wil iedereen die dit leest en een blog heeft taggen 🙂 Neem hem over, als je dat leuk vindt. In het bijzonder wil ik DailyLin, Annemerel en Jiami taggen. Je kan naar Vierentwintig Lentes gaan voor meer informatie.


Cynthia Schultz

Ik ben Cynthia Schultz en Cynthia.nl is mijn blog! Ik ben gek op eten, reizen, beauty, interieur, lezen, gadgets en daar blog ik over. Lees hier meer over mij.