4 opties om je financiën te combineren met die van je partner

Als je gaat samenwonen ga je ook vaak dingen samen betalen. Dan zijn er een aantal opties hoe je dat dan aan kan pakken.

Voor dit artikel put ik uit eigen ervaring, maar ik vraag ook rond aan vrienden en vriendinnen hoe zij het doen, de financiën dan haha. Dat vond ik leuk om te horen want hierdoor heb ik zelf ook een keuze gemaakt om onze financiën nog iets verder te combineren.
Wij zijn afgelopen oktober getrouwd, hebben inmiddels een huis gekocht, dus wij kiezen voor de meest gecombineerde optie maar dan wel met een klein stukje eigen beschikking want dat vind ik wel heel prettig. Ik vertel hier later meer over.

Met alle opties is het wel belangrijk om eerst te weten hoe je financiën eruit zien. Wat komt erin, en wat gaat eruit? Maak dit eerst inzichtelijk door dit even op te schrijven. Daarnaast vind ik het zelf eigenlijk wel een must om een gezamenlijke rekening te hebben. Dit hoeft niet, maar zonder zou het voor mij echt niet prettig werken.

Voorop gesteld wil je natuurlijk een eerlijke verdeling, en wil je naar de ander helemaal niet spreken over eerlijk en niet eerlijk. Je bent immers een stel en als de één wat meer draagt dan de ander dan zou dit geen punt moeten zijn. Althans, je WIL dat dit geen punt is. Maar dat kan het wel worden. Als het structureel ‘oneerlijk’ verdeeld is en één van de twee daardoor minder geld heeft voor persoonlijke uitgaves zoals kleding en etentjes met vrienden bijvoorbeeld, dan is dat toch niet helemaal wat je wil. Je wil beide (ongeveer) evenveel ruimte daarin hebben.

Dit is volgens mij vaak hoe het begint. Je beslist een beetje kort door de bocht wie welke kosten voor zijn of haar rekening neemt, soms eerlijk verdeeld en soms op basis van inkomen, en kabbelt op die tour een beetje voort tot iemand aan de bel trekt dat er iets moet veranderen. Dit kan goed werken als je een vergelijkbaar inkomen hebt, en als je de kosten eerlijk verdeeld. Je zit dan nog wel met boodschappen, maar dat kun je dan ook wel een beetje sam sam verdelen. Het is dan wel een nadeel als één iemand steeds opdraait voor de extra dingen en daardoor een kleiner budget overhoudt voor zichzelf. Als ik naar Luuk en mij kijk bijvoorbeeld, ben ik vaak degene die cadeautjes voor mensen koopt en denkt aan de extraatjes in het huishouden. Een nieuwe kalender, verjaardagskaartjes of bijvoorbeeld decoratie voor in huis.

Dit is hoe mijn ouders het altijd deden en eigenlijk hoe voor mijn gevoel alle mensen van die generatie het doen. Alles komt binnen op één gezamenlijke rekening en daar wordt ook alles van uitgegeven. Er is geen ‘dit is van mij en dit is van jou’ maar ‘alles is van ons’.
Het voordeel aan deze methode is dat het het meeste overzicht geeft. Je kunt goed bijhouden hoeveel er naar welke post gaat en je hebt altijd een goed overzicht van de cashflow in het huishouden. Ook is het altijd duidelijk; elke uitgave is gezamenlijk. Of dat nou een nieuwe jurk is voor de één of een nieuwe laptop voor de ander.
Het nadeel van deze optie vind ik de mate van verantwoording die je hierbij kan voelen. Ik zie dit om mij heen namelijk wel gebeuren. ‘Nee, ik koop dit nu niet want ik heb dit en dit ook al gekocht en dat vind ik niet eerlijk voor mijn partner’. Het gevoel dat je iets niet mag aanschaffen omdat je voor je gevoel meer hebt uitgegeven dan je partner. Of, andersom, het gevoel dat je partner maar door blijft kopen en jij niet aan bod komt. Of het gevoel dat de spaarrekening meer gespekt zou moeten worden in plaats van een nieuwe X-Box te kopen. Natuurlijk kun je dit allemaal bespreekbaar maken maar ik denk dat er ook andere manieren zijn om het in te delen.

Optie 3 is de optie die wij tot nu toe altijd gebruikt hebben. Je hebt een gezamenlijke rekening, stort allebei daar elke maand een bedrag op en daar gaan alle vaste lasten vanaf. Daar worden ook de boodschappen van gehaald, deco voor in huis, cadeautjes voor anderen etc. Alles wat gezamenlijk is. Het is dan wel handig dat je van te voren even doorspreekt wat jullie beide vinden dat er onder gezamenlijke uitgaves valt. Je kunt hierbij er ook voor kiezen om beide een verschillend bedrag te storten, afhankelijk van het verschil in inkomens. Wij hadden tot nu toe eigenlijk altijd een gelijkwaardig inkomen dus wij stortten hetzelfde bedrag. Ook spaarden wij samen een vast bedrag op een gezamenlijke spaarrekening naast dat we op onze privérekening spaarden.

Het voordeel hiervan vind ik dat je nooit verantwoordelijkheid naar elkaar aflegt, het nadeel vind ik dat je soms toch een beetje heen en weer aan het schuiven bent. Bovendien heb je dan eigenlijk ook nooit een volledig overzicht tenzij je ook inzicht in elkaars rekeningen neemt. Ook gebeurt het op deze manier dat de één harder spaart wellicht dan de ander, en bij grote uitgaves krijg je dan eigenlijk nog steeds een ongelijke situatie. In ons geval werd dat bijvoorbeeld bij ons huis wel duidelijk, dan gooi je toch alle spaarcenten op één hoop en dan vraag je je af waarom je dit eigenlijk al die jaren apart hebt gehouden. Natuurlijk kan het zo zijn dat Luuk een keer een dure wielrenfiets koopt en ik een duur sierraad (bijvoorbeeld) maar eigenlijk zijn al onze écht grote uitgaves gewoon gezamenlijk.

Wij willen nu van optie drie naar optie vier. In deze optie kies je ervoor om alles op één hoop te gooien en hier alles vanaf te laten gaan. Wat je ook doet is beide je eigen rekening behouden en daar maak je elke maand een bedrag naar over. Een bedrag wat voor jullie comfortabel voelt, bijvoorbeeld een bedrag tussen de €300 en €500 euro. Van dit privépotje doe je echt wat alleen bij jou hoort. Nieuwe kleding, lunches met vrienden/vriendinnen, etentjes, sieraden etc. Hierdoor hoef je je nooit bezwaard te voelen als je een uitgave doet. Hierdoor weet je dat dit potje ook op mag want sparen is bij de gezamenlijke rekening al ingecalculeerd. Hierdoor kijk je elkaar nooit scheef aan en hoef je er ook nooit bang voor te zijn. Dit idee heb ik van een vriendin gestolen wiens man huisarts is. Haar redenatie was: ‘ik werk net zo hard als hij werkt, alleen bij zijn baan hoort meer inkomen. Ik vind het niet eerlijk dat ik dan minder te besteden heb’. Bovendien kun je dit ook toepassen als één van de twee ervoor kiest om meer thuis te zijn bij de kinderen. Een financieel offer aan één kant, maar wel eentje die je beide zou moeten dragen. Vindt denk ik iedereen.

Uiteindelijk is het belangrijk dat jij kiest waar jij je goed bij voelt. Geld is vaak een gevoelig onderwerp, en niemand wil gierig overkomen. Niemand wil zijn of haar partner op uitgaves aankijken maar onbedoeld kan dat wel gebeuren. Kies daarom ook wat bij jullie past en spreek goed door wat je ook bedoeld en hoe je interpreteert. Er zijn heel veel manieren om het eerlijk te maken, zonder dat je rotgesprekken hoeft te voeren!