Interview met mij @ Humedia.nl

Alweer een paar weken geleden kwam student journalistiek Martijn bij mij thuis om mij te interviewen over mijn site. Nu staat eindelijk het resultaat online en ik vind het zo mooi geworden dat ik het aan jullie wil laten lezen! Het interview laat een heel andere kant van mij en mijn site zien dan andere interviews, en dat vind ik erg mooi. Martijn heeft een mooie invalshoek gekozen en het is knap van hem dat hij zoveel uit mij heeft weten te krijgen. Complimenten dus voor Martijn en je kan het artikel HIER lezen.

Als klein meisje was Cynthia Schultz (1990), student aan de School voor Journalistiek in Zwolle, altijd al aan het schrijven. Daarom adviseerde haar vader om een weblog te beginnen. Na enige aarzeling begon ze in 2006 een weblog over make-up, haar grote passie. Vier jaar later leeft ze van het geld dat ze verdient met haar website misslipgloss.nl, die door gemiddeld 15.000 mensen per dag wordt bezocht. In haar appartement in het centrum van Zwolle vertelt ze haar verhaal. ‘Als er geen bezoekers meer op mijn website zouden komen, zou dat mijn einde zijn.’
________________________________________

‘Op de middelbare school ben ik gepest. Iedereen hoorde bij een groepje. Ik niet. Ik had nooit echt veel vriendinnen en voelde mij soms alleen. Eigenlijk had ik maar één vriendin, en samen hoorden we nergens bij. Ik was erg onzeker over mijn uiterlijk. Als ik meisjes op straat zag met mooie make-up op wilde ik dat ook.’

‘Het gevoel dat ik er niet bij hoor is minder geworden, maar op school heb ik dat nog steeds. Dat komt misschien omdat ik het altijd net even anders doe dan anderen. Ik zie er wat anders uit en ben altijd de vreemde eend in de bijt. Lang heb ik gezocht naar een plek waar ik mij thuis voel. Nu heb ik zo’n plek gevonden: in de wereld van de beautyblogs.’

Geen doorsnee meisje
‘Dat ik Miss Lipgloss heet op Twitter is geen bewuste keuze. Het zorgt ervoor dat ik makkelijk vindbaar ben omdat mijn website ook zo heet. Verder bén ik Miss Lipgloss: een meisje dat heel erg houdt van make-up én lipgloss. Ik draag make-up omdat ik mijzelf dan mooier vind. Misschien heeft dat wel te maken met al die reclames in films en foto’s in tijdschriften waarin vrouwen altijd make-up op hebben. Die meiden hebben nooit een plekje op hun gezicht en ze hebben altijd lange wimpers en volle lippen.’

‘Ik ben niet een doorsnee meisje volgens mij. Ik bedoel daarmee dat ik iets serieuzer ben dan het gemiddelde meisje van twintig. Ik heb bepaalde doelen voor ogen en ben erg gedreven. Ik wil de beste zijn in wat ik doe: schrijven voor mijn site over mode, beauty en make-up. Ik ben perfectionistisch en kan erg kritisch naar mezelf zijn. Ook naar anderen trouwens. Mensen worden niet blij van mij als ze met mij samenwerken. Het is mijn doel om ervoor te zorgen dat mijn website de nummer één wordt in haar categorie. Ik denk wel dat dat moment een keer gaat komen.’

‘Afgelopen tijd is het gelukkig wat minder, maar soms wordt er best negatief over mij gepraat op internet. Een tijdje geleden werd er op het forum gezegd dat ik arrogant ben. Elk twitterbericht van mij – ik twitter best veel – gingen ze analyseren. Er werden ontzettend stomme dingen over mij gezegd. Toen ik voor het eerst las dat mensen zo over mij praten op internet heb ik achter mijn computer zitten huilen. Ik was er echt een paar dagen kapot van.’

‘Als bezoekers van mijn site kritiek hebben wil ik er best naar luisteren. Misschien heb ik er nog wel wat aan. Zo zei iemand een keer: “Je moet je schamen voor al die spelfouten.” Dan denk ik: ja, dat is zo. Ik maak soms spelfouten en dat moet niet. Als de kritiek over mij als persoon gaat en ze iets zeggen als: “Wat een domme trut is die Cynthia,” dan vind ik dat niet leuk. Mijn ouders zeggen dat ik mij niks moet aantrekken van dat soort kritiek, maar dat is lastig. Ik heb wel een dikkere huid gekregen, de afgelopen jaren, maar nog niet zo dik dat het mij niks meer doet als er negatief over mij wordt gepraat.’

Stoppen met mijn studie
‘Afgelopen jaar ging het geleidelijk aan steeds beter met mijn site en kreeg ik het steeds drukker. Mijn prioriteit verschoof van mijn studie journalistiek naar mijn werk voor de site. In april kwam er een moment dat ik het allemaal niet meer aankon. Als ik thuis kwam na een lange schooldag moest ik nog de hele avond werken. Uiteindelijk ben ik een paar weken thuis gebleven. De docenten vonden het goed dat ik wat minder naar college ging, als ik maar mijn punten haalde. Klasgenoten begrepen het niet altijd. Die dachten: Cynthia gaat niet naar college, lekker makkelijk. Ik vind het nog steeds moeilijk dat zij dat niet begrepen.’

‘Er viel een last van mijn schouder toen ik besloot om te stoppen met mijn studie. Ik heb er veel met mijn ouders over gepraat en ze staan achter mijn besluit. Ik ga mij nu een jaar lang richten op de site. Daarnaast doe ik nu in deeltijd de opleiding visagie in Amsterdam. Volgend jaar wil ik mijn studie weer oppakken. Aan de ene kant mis ik het wel, maar met dit soort dingen volg ik altijd mijn gevoel. Als ik mij ergens slecht bij voel doe ik het niet. En nu voelt het goed dat ik ben gestopt.’

‘Een eigen tijdschrift maken, zoals Linda de Mol dat doet, dat zou ik ook wel willen. Ik weet alleen niet of ik dat qua druk en stress aan zou kunnen. Een programma als Memories kijk ik om te zien hoe Anita Witzier het doet, niet omdat ik het nou zo leuk vind. Zij is heel empathisch en kan zich goed in mensen inleven. Zoals zij dat doet, als een vriendin met mensen omgaan die je niet kent, dat kan ik niet.’

‘Elke dag publiceer ik twee of drie stukken. Je zou mijn werk een verslaving kunnen noemen. Ik ben er altijd mee bezig. Als ik een weekje op vakantie ga dan werk ik in de weken daarvoor extra hard zodat er in de vakantie gewoon stukken worden geplaatst. Ik neem mijn laptop niet mee op vakantie, maar als ik ergens een computer vind met internet, dan kijk ik wel even of ik nog mails heb en of alles goed gaat met de website. Toen de vakantie begon dacht ik dat ik meer vrije tijd zou hebben, maar dat was niet zo. Alle tijd die ik overhield omdat ik geen studie had stopte ik in de site. Ik ben nooit vrij, het gaat altijd door. Dat begrijpen mensen soms niet.’

De site is mijn leven
‘Het gaat hartstikke goed nu met mijn website en ik krijg er veel aandacht door in de media. Leon Verdonschot schreef een column over mij in de Revu en ik ben geïnterviewd voor een artikel in NRC Handelsblad. Daar ben ik best trots op. Ik houd ervan om in het middelpunt van de belangstelling te staan, dat de wereld om mij draait. Ik vind het leuk om over mijzelf te praten. Wat dat betreft lijk ik wel een beetje op Linda de Mol. Zij zet zichzelf op een tijdschrift, ik zet mijzelf op mijn website. Ik kan mij voorstellen dat mensen dan denken: moet je haar zien.’

‘Ik merk dat ik meer voldoening haal uit een artikel dat ik schrijf voor een tijdschrift dan voor mijn website. In een stuk dat je voor een tijdschrift schrijft gaat je ziel en zaligheid zitten, daar heb je veel meer herinneringen aan. Artikelen die je in opdracht maakt, voor tijdschriften bijvoorbeeld, worden nagekeken door een eindredacteur. Ik weet dat mijn artikelen daar beter van kunnen worden, maar… Ik heb een soort van faalangst en ben soms bang dat ze uiteindelijk zeggen dat ik niet goed genoeg ben. Als ik voor iemand anders moet werken word ik heel onzeker en raak ik mijn zelfvertrouwen kwijt. Daarom zal ik ook nooit stoppen met mijn website. Ook niet als ik genoeg geld verdien met mijn werk voor tijdschriften. De site doe ik voor mijzelf.’

‘Ik hoop niet dat het aantal bezoekers van mijn website ooit gaat dalen. Dat zou ook wel een beetje mijn ondergang zijn. De site is mijn leven. Het is iets waar mijn hart ligt, wat ik superleuk vind. Als het met de site minder gaat, gaat het met mij ook minder. Mijn geluk hangt deels af van het aantal bezoekers. Dat heb je als je een eigen bedrijf hebt zoals ik. Mijn site is mijn inkomstenbron (door reclame-inkomsten, QM). Soms denk ik: wat nou als de bezoekers wegblijven en er geen geld meer binnenkomt?’

‘Laatst heb ik een stukje geschreven over hoe internet mij de afgelopen jaren heeft veranderd. Ik was vroeger een heel klein, onzeker meisje die niks durfde en altijd heimwee had. Ik vond het al eng om met de trein te gaan. Toen ik voor girlscene.nl ging schrijven móest ik wel met de trein om te overleggen met de hoofdredacteur. Zo kwamen er steeds meer dingen. Dit jaar ben ik naar New York geweest en in de zomer heb ik een vriendin opgezocht in Spanje. Internet heeft mij een plek gegeven waar ik mij prettig voel. Zonder mijn site was ik misschien nog steeds dat meisje geweest dat onzeker was en niet zo goed wist waar ze bij hoorde. Daarom zeg ik aan het eind van dat stuk ook: hoe onzeker je ook bent en hoe rot je je ook voelt, er is altijd een manier om verder te komen. Als je het maar wilt.’
________________________________________

Binnenkort verschijnt er weer een nieuwe column van Cynthia in het Zwolse Uitmagazine. Op haar site misslipgloss.nlpubliceert Cynthia haar artikelen, foto’s en filmpjes.

Tekst: Quirinus Martijn