Ik wil iets persoonlijks met je delen

Nog nooit in de tijd dat ik mijn blog heb, heb ik tijdelijk minder updates geplaatst. Altijd wil ik er twee per dag, ook als ik op reis ben of op vakantie. Ik werk altijd vooruit zodat ik weg kan en jullie elke dag twee keer kunnen genieten van een blogpost. Nu gaat het echter niet zo goed met mij. Ik wil dit na lang twijfelen graag met je delen.

Ten eerste: ik wilde dit in een video vertellen, maar na zin één zit ik al te huilen. Dat werd dus niet echt wat. Dan maar zo:

wanneer ik op vakantie ga één update per dag

Het koste me ontzettend veel moeite om deze keuze te maken. Ik heb er dagen over nagedacht, getwijfeld, maar toen ontzettend veel mensen tegen me zeiden ‘Cynt, denk eens aan jezelf, de wereld draait wel door als jij eens wat minder blogt’ heb ik de knoop doorgehakt. Van 5 juni tot 21 juni zullen er in plaats van twee, één update per dag zijn hier op MissLipgloss.nl.

Dat ik deze knoop heb doorgehakt geeft me veel rust en misschien doet het wel zoiets goeds met me dat ik uiteindelijk toch nog hier en daar wat extra blogposts heb maar daar zou ik nog niet van uit gaan 😉

Waarom?

Waarom? Omdat het met mij gewoon niet zo goed gaat de afgelopen tijd. Dames die me goed volgen weten wel dat ik al een tijdje rustig aan aan het doen ben en dit ook moet van mijn arts, omdat ik anders een burnout krijg. De laatste maanden zijn te heftig voor me geweest en ik mag nu eigenlijk bijna niks. Ik heb het laatste half jaar bijna elke dag van half negen ’s ochtends tot elf uur ’s avonds (of later) gewerkt met pauzes tussendoor om te eten. Daarnaast voelde ik een hoge druk om te presteren, vanuit mezelf, maar ook door mijn omgeving. Die druk in combinatie met de lange dagen en de vele afspraken en alle hectiek rondom mijn boek heeft me gevloerd en ik ben een paar weken geleden ingestort. Ik wil daar niet teveel over uitweiden maar ik kon niks meer.

Ik wil niet zeggen dat ik overspannen ben of een burnout heb, dus wat voor ‘naam’ ik het moet geven weet ik niet. Ik denk dat ik tegen een burnout aan zit.

Ik probeer nu zoveel mogelijk ‘andere’ dingen te doen. Sporten, met vriendinnen afspreken, relaxen, films kijken, boeken lezen: dingen doen die niet zoveel met werk te maken hebben. De eerste weken vond ik dit vreselijk lastig. Ineens moet ik gewoontes die ik al jarenlang heb aanpassen. Hoe ik me voel is lastig uit te leggen. Ik voel me moe. Heb nergens zin in. Alles voelt als een enorme opgave: zelfs uit bed stappen, douchen, aankleden en me klaarmaken voor de dag. Alles kost ongelooflijk veel energie en als ik ergens ben voel ik mezelf soms alsof ik in een ‘bubbel’ zit en alsof ik er niet écht ben. Ik heb enorme ups en downs en voel me het ene moment geweldig goed, het andere moment kan ik voor me uit staren en dan wil ik niks en kan ik niks.
Ik ben heel positief ingesteld en kan soms best goed een knop omzetten maar ik heb ook het advies gekregen om niet al te veel mijn echte gevoel te negeren. Als ik moe ben, ben ik moe en ga ik slapen. Als ik geen zin heb in iets, dan probeer ik het zoveel mogelijk niet te doen. Zo heb ik de eerste weken gewoon geen make-up gedragen. Ik zag er ’s ochtends zó tegen op me op te maken, dat ik het maar niet deed. De make-up zit er nu wel weer op hoor, het gaat al beter, haha!

Ik geloof absoluut in dat je zelf bepaalt hoe je je voelt, maar ik zit nu gewoon even in een periode waar ik door heen moet en ik durf nu ook te zeggen dat het nog niet zo goed met mij gaat.

Het gaat wel steeds een stukje beter, ik doe zo min mogelijk qua werk, maar mijn blog gaat natuurlijk door. In mijn eigen tempo werk ik aan MissLipgloss. In alle rust maak ik de blogposts en video’s en houd ik alle reacties en social media bij. Waar ik vroeger op een goede extreem drukke dag – als ik om 6u op stond en om 23u stopte met werken – tien blogposts kon maken, heb ik nu moeite met een of twee artikelen. De ideeën zijn er op zich wel, maar het komt niet uit mijn vingers. Nog steeds niet. Ik zit voor me uit te staren naar een wit scherm met een knipperend streepje. Het is niet te omschrijven hoeveel ik daar van baal, want ik geniet er nog steeds van – wanneer het dus wel goed gaat, maar het lukt even niet. Dit is de eerste keer dat ik dit heb, en het voelt vreselijk. Ik snap dat het lastig te begrijpen is maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen.

Toch wil ik me er voor nu even bij neerleggen. Het is zo. Ik wil mezelf niet pushen om voor tweeënhalve week blogposts te maken. Je moet je voorstellen dat alles moeizaam gaat. Foto’s maken, informatie verzamelen, de stukken tikken. Alles kost zoveel moeite en energie. Ik ken mezelf niet op deze manier, maar het voelt nu eenmaal zo. Ik heb dus besloten om in de weken dat ik op vakantie ben één blogpost online te zetten in plaats van twee. Eerlijk? Ik vind het vreselijk. Maar het is niet anders. Ik heb liever één leuke en goede blogpost dan twee waaraan je merkt dat ik het met tegenzin heb gedaan. En ook kost het teveel negatieve energie er telkens tegen te vechten.

Dus, vooral: sorry. Ik heb zelf altijd gezegd dat ik me niet kan voorstellen minder te bloggen, en dat het ook doorgaat als ik ziek ben of als het niet zo goed met mij gaat. Dat heb ik altijd ook op die manier gedaan maar nu is het helaas niet anders.

On the bright side

Wat nu dus wel heel erg te gek is, is dat ik op vakantie ga! Yayyyyyyyy. Iets wat we al maanden geleden hebben gepland. Op 5 juni ga ik met mijn vriend naar Barcelona! We gaan er een week naartoe en drie dagen daarvan gaan we naar het OFFF festival. Dit is een ‘post digitale culture festival’ met veel lezingen en workshops op gebied van design en creativiteit. De andere vijf dagen hebben we niks gepland en zien we wel wat we gaan doen! We verblijven in drie verschillende hotels omdat we het leuk vinden om verschillende dingen te checken.

En daarna ga ik samen met Mascha vier dagen naar Ibiza! Dit idee ontstond heel spontaan. De 17e gaan we weg en we verblijven in een huis op het eiland. Daar hebben we ook geen plannen, vooral lekker van de zon genieten, relaxen, bij het zwembad hangen en natuurlijk feesten!

Ik houd jullie natuurlijk hier over de hoogte en moet zeggen dat ik er erg naar uit kijk.

Tot slot

Ik twijfelde of ik dit online zou zetten. Terwijl ik dit typ, twijfel ik zelfs nog. Ik wil je niet teveel lastig vallen met dat het privé niet zo goed gaat, maar misschien snap je dan wel beter waarom het op de site soms een beetje anders kan zijn. Ik wil mezelf vooral niet te pushen en probeer naar mijn gevoel te luisteren. Ik hoop op begrip, maar snap het ook wel als er geen begrip voor is. Ik ben de enige die precies weet hoe het afgelopen jaar voor mij was en wat er zich allemaal afspeelt. Alles is dus oké, maar het is natuurlijk fijner als jullie me een beetje snappen.

Qua herstel ben ik nu bezig met een soort schema om weer terug fulltime te gaan werken over 6 – 8 weken. Elke week een paar uurtjes meer per dag werken en dan komt het vanzelf weer helemaal goed. Ik heb om me heen veel advies gevraagd en dit is denk ik de beste methode.

Oh, en het is niet alsof ik de hele dag huilend in bed lig, hoor! Ik probeer te genieten van dingen die ik nooit gedaan heb (sporten!), lekker eten, afspreken met vriendinnen, samen met mijn vriend zijn en de momenten dat ik wél lekker aan mijn blog kan werken. Ik probeer de deur uit te gaan, een ritme te vinden en me vooral beter te voelen.

Ik probeer om mijn vakantie heen wel elke dag twee blogposts te maken maar als er een keer iets anders is dan normaal, dan weet je waar het door komt.

Sorry voor het lange verhaal, bedankt voor het begrip, ik doe mijn best 🙂

Ik kreeg net deze tweet en wilde die nog even toevoegen…

@misslipgloss En ik vind hierbij de quote ‘Don’t judge my path, if you haven’t walked my journey’ mooi passen 🙂 xx

— Laura(@StyleremainsNL) 24 mei 2013