IJsland dag 4: Þingvellir, Geysir, sneeuwscooter, Gullfoss

Vandaag zien we de meest bizar mooie plekken en gaan we op een sneeuwscooter de gletsjer verkennen. Wow.

Deze reis is een perstrip, ik werd uitgenodigd door WOW air om IJsland te ontdekken.

 

Met dit monster van de Mountaineers gaan we vandaag op pad! Met vier andere ‘gasten’ en de tourleider Skarphéðinn (we hebben de hele dag nodig gehad om dat goed uit te spreken) gaaan we op pad.

Oh, wist je trouwens dat IJslanders geen achternamen hebben zoals wij die kennen? De dochter van Skarphéðinn heeft als achternaam Skarphéðinnsdóttir en zijn zoon Skarphéðinnson. Je krijgt dus de voornaam van je vader als achternaam +dochter of +zoon er achter. Ik had geen idee!

Het is zó leuk dat de zon pas rond tienen opkomt: elke dag worden we getrakteerd op een geweldige zonsopkomt. Die bergen, die witte wolken (zou er nu sneeuw uitkomen?) en die roze lucht… Helemaal niet erg om met dit uitzicht uren in de auto te zittnen.

Hallo zeg.

We komen aan bij nationaal park Þingvellir. Dit is een van de drie nationale parken in het land en het is een verzakking van de aarde. Deze plek is de scheidingslijn tussen de Noord-Amerikaanse plaat en de Euraziatische plaat. Hier ontstaan diepe kloven (met ijskoud helder water) doordat de grond hier elk jaar met een tot twee centimeter uit elkaar drijft. Niet te lang hier blijven staan, dus 😉

We lopen hier naar beneden. 

Niet te doen dit.

Ook qua kou, overigens 😉 Skarphéðinn vertelt ons net dat het op de gletsjer waar we met de sneeuwscooters aan de slag gaan vanmiddag waarschijnlijk -15 tot -20 wordt. Oh boy.

Dat is nog eens wakker worden.

Ik zou hier best kunnen gaan zitten met een boek en hier de komende paar uur niet meer vandaan komen. Met een elektrische deken, dan.

Maar we gaan dóór, er is meer moois te zien. Zoals de Geysir! Op deze foto zie je de geiser Strokkur, want de Geysir die spuit bijna nooit meer. In 2000 nog acht keer per dag, in 2003 zo’n drie keer en nu kan je wachten tot je een ons weegt. De Strokkur daarentegen, die spuit zo om de drie minuten ongeveer 30 meter hoog.

Enne, het woord ‘geiser’ komt uit IJsland! De Geysir heet zo omdat að gjósa ‘spuiten’ of ‘(op)borrelen’ betekent. Daarna werd het woordt ‘geiser’ dus gebruikt voor spuitende warmwaterbronnen.

Wachten tot de Strokkur iets doet.

De eerste keer schrok ik zo dat ik vergat een foto te maken, gelukkig gebeurde het gewoon nog een keer. En nog een keer! Vet, zeg. Zo’n geiser is gewoon kokend water dat de aarde uit spuit. Héél gaaf om te zien.

Bij een complex bij de geisers kunnen we even wat eten en drinken. In IJsland natuurlijk… skyr.

 

 

Ik koop hier deze door IJslandse dames gebreide muts! Yes. Ik vind hem leuk.

We gaan verder. Op naar de Langjökull gletsjer! Wij onthouden dat omdat we steeds denken ‘wat een lange joekel!’. Ja ja, lastig hoor, dat IJslands.

Er zat een IJslands meisje bij ons in de auto en zij vertelde over de vulkaan die in 2010 aswolken uitspuugde waardoor heel veel vliegverkeerd werd platgelegd: de Eyjafjallajökull. Zo lastig! Maar: ze vertelde dat het eigenlijk heel simpel is. Eyja = IJsland, fjalla = berg, jökull = gletsjer. Joh. Makkelijk! Eyjafjallajökull. Zeg: ee-ja-fjatla-jeu-kutl. Zoiets. Nu jij!

Het wordt al iets witter.

En we zijn op de gletsjer! Dezelfde als waar we dinsdag waren, maar dan op een andere plek.

Kijk, die auto is best groot.

 WE ZIJN DUS MET SNEEUWSCOOTERS DE GLETSJER AAN HET VERKENNEN! Het is echt zo ziek! Kilometers en kilometers sneeuw en ijs zonder teken van leven te zien. Behalve dan de drie sneeuwscootertjes voor ons. Bizar! Zó gaaf. Niet normaal. Wel koud.

Ik had de hele tijd dit liedje in mijn hoofd, maar dan met de tekst ‘I can’t feel my fingers, I can’t feel my toes/nose’, Willem vertelde later dat hij dit neuriede. Het was echt zó koud, ook omdat het zo hard waaide, en ik was na een half uur serieus bang dat mijn neus zou bevriezen. Toen we draaiden en de zon erbij kwam, ging dat gevoel gelukkig wel weg.

 Te gek dit.

 Die uitstekende stukken zijn lavarotsen!

 Niet normaal dit.

Na dit koudste avontuur óóit ga ik bibberend in de auto zitten en zeg ik tot de volgende stop niks en wiebel ik mijn tenen heen en weer in de hoop dat ze weer gaan leven.

Dat doen ze. Gelukkig want ik wil best even de auto uit om de Gollfuss waterval te zien. Gollfuss betekent gouden waterval, en dat is omdat er heel veel water van de waterval afstuift wat kan zorgen voor prachtige regenbogen.

We lachen als boeren met kiespijn (of beter gezegd, met neus- en teenpijn) dus we maken een foto, staan even van dit belachelijke uitzicht te genieten en vluchten dan snel naar binnen. Het waait hier zo hard! Echt dat je denkt: hoeveel lagen kleding beschermen me hier tegen?!

Mooi hoor.

Maar nu wil ik alleen nog maar warme chocolademelk met veel slagroom. Het liefst dip ik mijn voeten erin. Haha, gatver.

Dan ineens zijn er koeien! Een stuk verderop stoppen we bij Efstidalur, een boederij in Blaskogabyggd. Het is een veeboerderij: ze hebben koeien, en met die melk maken ze zelf ijs, melk, skyr en kaas. Ze verhuren paarden voor tochten, er is een restaurant en zelfs een klein hotel. Skarphéðinn vertelde ons vanochtend al dat ze hier het lekkerste ijs van IJsland hebben, dus dat wekte mijn interesse (al dacht ik ook: waarom eten ze hier ijs?).

Vanuit de plek waar je ijs kan eten en koffie kan drinken kijk je op de stal waar een aantal volwassen koeien, maar ook kalfjes staan. Kijk. Dan. Hoe. Lief.

Ik mag met ze knuffelen. Dat is fijn.

We moeten dat ijs natuurlijk even proeven.

Nou, ik zei het je toch!

We gaan voor salted caramel en passievrucht. Niet te doen. Zó lekker. Inderdaad, het lekkerste ijs van IJsland. We hebben het ook nergens anders geproefd. Maar het was heerlijk.

We gaan.

Op de hotelkamer kleden we ons snel om en we gaan meteen de deur uit om te eten. We willen niet uitgebreid uit eten omdat ik me nog niet helemaal 100% voel, maar ook omdat we er morgen om 2:30u uit moeten om onze vlucht te halen. We gaan dus naar Tacobarinn, een tacobar in de stad!

Nachos met guacamole…

En taco’s! Links met lam, midden met garlic shrimp, rechts met pompoen. Wat een leuk tentje, met alleen taco’s! En wat enchilada’s ook.

We gaan slapen. Morgen om 2:30 eruit. Morgen komt er nog een laatste plog!