Hoe belangrijk is cosmetica voor jou?

MissLipgloss.nl gaat over cosmetica en uiterlijke verzorging, bijna elke dag. Maar als ik ga relativeren, hoe belangrijk is cosmetica nu eigenlijk? Is het een van mijn grote levensbehoeftes, of zou ik eigenlijk wel zonder kunnen? Stof om over na te denken… en dat heb ik dus gedaan.

Make-up, en eigenlijk alle soorten cosmetica, boeien mij al mateloos zolang ik me kan herinneren. Als klein meisje vond ik het heerlijk om met mama’s make-up te spelen. Ik voelde me ongelooflijk volwassen als ik van haar met haar lipstick mocht spelen en als ik met mijn spiegeltje aan een klein kindertafeltje zat te make-uppen. Waar andere kleine kinderen het over hun hele gezicht sme(e)r(d)en, deed ik het precies waar het hoorde: op mijn lippen. Ik pikte soms mama’s parfum (Dior Dune was haar favoriet vroeger) om deze stiekem één keer op te doen. Mijn zakgeld spaarde ik voor lipgloss en oogschaduw van Miss Sporty of Hema en waar meisjes uit mijn klas dolgelukkig waren met nieuwe schoenen of nieuwe kleren, was ik in de zevende hemel met een nieuw make-upje van een paar gulden.

Mijn eerste ‘dure’ beautyproduct kan ik me als de dag van gisteren herinneren. Mijn papa werkt altijd de hele week, behalve op maandag. Na schooltijd gingen we dan altijd in de zomer een ijsje eten in het dorp waar we woonden, en liepen we soms een winkel in. Ik was denk ik een jaar of tien, elf, toen ik met hem de plaatselijke parfumerie in liep (natuurlijk was dat mijn idee) Papa verwende mij spaarzaam maar graag met spulletjes waar mijn ogen van gingen glinsteren. Hij maakte een praatje met de verkoopsters, ik stond met grote ogen naar de make-up schappen te kijken. Ik keek naar een doosje met drie oogschaduws. Van Bourjois, ik weet het nog precies. 23 gulden kostte het. Onbetaalbaar voor een meisje van tien, dat geld had ik natuurlijk niet. Het was ook iets onbereikbaars voor mij, dat weet ik nog wel. Het voelde als iets wat ik pas kon kopen als ik ‘oud’ was. Toen mijn vader me riep om naar huis te gaan, zei ik dat ik nog éven wilde kijken. ‘Waar zit je naar te kijken dan? Wat vind je zo mooi?’ Ik wees naar het oogschaduwdoosje. ‘Geef maar.’ Hij liep naar de kassa en rekende het af. Jarenlang heb ik dat doosje nog bewaard, misschien heb ik het zelfs nog, al weet ik dat niet zeker. Op de een of andere manier was het een bijzonder moment voor mij, want ik weet het nog tot in detail. Nu ik er aan terug denk krijg ik zelfs een beetje een brok in mijn keel, waarom precies weet ik niet. Ik was gék op make-up. Ik droeg destijds nog geen make-up overdag, dat mocht ik niet van mijn ouders, en terecht.

Toen ik op de middelbare school zat, ging het geld wat ik verdiende met mijn bijbaantjes – eerst in een kledingwinkel, daarna op de vleesafdeling van de plaatselijke supermarkt – op aan uitgaan met vriendinnen en make-up. Als ik een tijdschrift kocht, bladerde ik meteen door naar het beauty gedeelte. Als we gingen winkelen, wilde ik de Douglas, Etos en ICI Paris in. De Vero Moda en Only sloeg ik over.

Zo is het nog steeds. Ik vind het erg leuk om mooie en leuke kleren te dragen, maar ik shop veel liever mooie cosmetica. Ik kan uren doorbrengen in een Bijenkorf of Douglas. Ik blog zes jaar elke dag over cosmetica en ik geniet er nog elke dag van. Elk flesje, elk potje, elk tubetje, ik vind het geweldig. Prachtige luxeproducten die we niet écht nodig hebben, maar die wij vrouwen maar wat graag kopen en gebruiken.

Maar: hoe belangrijk is het nu écht? Voor mij is het eigenlijk wel heel belangrijk omdat het mijn werk is. Ik ben elke dag bezig met cosmetica omdat ik er dagelijks over blog. Ik test tientallen verschillende producten per maand (soms wel per week), schrijf over de nieuwste make-up trends, de nieuwste parfums, de mooiste oogschaduws en de beste nagellak. Ik heb kasten vol make-up en cosmetica, in mijn woonkamer en slaapkamer. Mijn kledingkast staat in mijn washok. Om aan te geven waar bij mij de prioriteit ligt. Voor mij is het dus een belangrijk deel van mijn leven. Cosmetica is mijn werk. En mijn passie, ik word er blij van. Niet alleen van het testen en ernaar kijken en erover bloggen, maar ik vind het ook heerlijk om dagelijks cosmetica te gebruiken.

Lekker mijn gezicht reinigen en verzorgen, onder de douche heerlijke douchegels, shampoos, conditioners en scrubs gebruiken, de mooiste make-up op mijn gezicht aanbrengen en elke keer weer iets nieuws proberen. Ik geniet er onwijs van en het is een leuk onderdeel van mijn dag, maar dus ook een heel belangrijk onderdeel van mijn leven. Beauty is mijn werk, mijn passie, iets wat al sinds dat ik een mini meisje ben in mijn hart zit. Waarom? Goede vraag. Het is er gewoon. En het mooie vind ik nu ik iets ouder ben aan cosmetica, dat het een stukje luxe is wat betaalbaar is. Je kan jezelf verwennen met een prachtige lipstick, als je wilt van Dior of Chanel. Voor €25 heb je er een. Een tás of schoenen van Dior of Chanel echter, dat is voor heel veel mensen niet bereikbaar. Dat vind ik mooi aan cosmetica. Natuurlijk kan iets heel duur zijn, maar geen duizenden euro’s.

Stel, ik mag vanaf vandaag geen cosmetica meer aanraken. Niks. Hoe erg zou dat zijn? Voor mij heel erg. Ik zou mijn grootste passie moeten laten varen. Ook zou ik een groot gat in mijn huis hebben (er moeten dan toch wel wat kasten de deur uit), maar vooral in mijn leven en mijn hart, want ik geniet zó van beauty, het is echt een passie. Denk je nu: ‘Pfff, Cynt, overdrijf niet een beetje?’, denk je dan jouw grootste hobby of passie in. Is paardrijden je lust en je leven? Of dansen? Sporten misschien? Stel je voor dat je dat ineens niet meer mag doen. Hoe zou dat voelen?

Maar, nog eens stel, er breekt brand uit. Is mijn make-up dan het eerste wat ik meeneem, als ik tijd heb om iets te redden? Nee. Dat denk ik niet. Het eerste wat ik pak – naast mijn vriend, haha – zal mijn computer zijn, en mijn telefoon. Well, misschien dat ik mijn toilettas (waarin mijn dagelijkse producten zitten) meegris, als ik er toch langs loop. Het zou echter niet het eerste zijn waar ik aan denk, op dat vlak zijn er belangrijkere dingen. Wel zou de passie voor cosmetica er natuurlijk blijven, en als alles zou vergaan, zou dat op den duur wel weer terugkomen. Passie zit in je hart, niet in een kast vol beautyproducten.

Ik ben benieuwd hoe jij hier tegenaan kijkt. Hoe belangrijk is cosmetica voor jou?