Onze eetgewoontes + eten van week 9

Het verbaast je vast niet dat ik onze maaltijden voor de hele week plan. Ik ben echt een structuurjunkie, ook op dit vlak. Op donderdag of vrijdag beslissen we wat we gaan eten de komende week en dan bestel ik dat bij de AH. Als het bedrag hoog genoeg is, laten we het bezorgen, maar meestal halen we het op bij een pick-up point. Er zitten wat voordelen aan het plannen van alle avondmaaltijden:

• ik hoef de rest van de week niet meer aan het eten te denken: ik heb alles in huis en ik weet wat we gaan eten.
• ik koop niet meer dan nodig.
• we eten gezonder dan wanneer we elke dag spontaan beslissen wat we gaan eten. Na een dag werken hebben we vaak allebei geen zin meer om iets te bedenken, laat staan om naar de supermarkt te gaan en nog te koken – en dan wordt het al snel Thuisbezorgd. Niks mis mee natuurlijk, maar niet elke dag.
• ik vind koken heel leuk om te doen, maar het bedenken van de maaltijden en het kopen van de ingrediënten op de dag zelf (lees: als ik met allemaal andere dingen bezig ben) niet. Als ik het vooraf doe, vind ik het wel leuk.

Natuurlijk zitten er ook nadelen aan, vooral dat we minder flexibel zijn. Als je besluit om spontaan met familie of vrienden te gaan eten of als de dag anders loopt dan gepland, zit je met dat eten in de koelkast. Wij gooien praktisch nooit wat weg. Als we iets ’s avonds niet eten, maak ik het soms voor de lunch, of eten we het gewoon de volgende dag. Of ik doe de ingrediënten in de vriezer als dat kan. Of ik geef het aan mijn moeder. Dus ja, we zijn wat minder flexibel, maar negen van de tien keer eten we toch ‘gewoon’ thuis.

Verder hebben wij wat gewoontes qua avondeten:

• we hebben een groente-abonnement en hier koken we omheen. We eten dus de groenten die we krijgen in onze tas, en dat is elke week een verrassing. Het komt van dichtbij (Zwolle) het is biologisch en zo eten we vaak wat anders. Lees hier wat meer over dat groente-abonnement.
• we proberen met het seizoen mee te koken. Dit is niet een echte ‘regel’ of iets wat we in 100% van de gevallen doen, maar we houden er wel rekening mee.
• we proberen gezond te eten, maar het is niet zo dat we hier echt richtlijnen voor hebben. We eten ook gerust een pizza of patat – lekker juist.
• we eten thuis niet veel vlees. Meestal koken we vegetarisch, maar niet altijd. Ik wil gewoon graag dat de meeste maaltijden vegetarisch zijn.
• we koken regelmatig expres teveel, zodat we er de volgende dag mee kunnen lunchen (ik eet het dan als ik thuiswerk, Willem neemt het mee naar zijn werk), of er nog een dag van kunnen eten. Soms doe ik porties in de vriezer voor momenten dat we geen tijd of zijn hebben om te koken.
• ik kook meestal, maar dat is vooral omdat ik het leuk vind en omdat ik vaak overdag thuis ben. Dan ga ik gewoon lekker rond half zes beginnen met koken, voor mij is het ontspanning. Als ik een keer geen zin heeft, doet Willem het wel, maar meestal doe ik het.

Op zondag eten we een van onze favoriete maaltijden: de Turkse pizza’s van Jamie Oliver. Dit maken we al jaren heel regelmatig – het is zó lekker. Die krokante tortilla, het lekker gekruide gehakt, de zoute feta en de frisse salade vol kruiden: fantastisch. Het recept vind je hier, en het staat écht in een kwartier op tafel.

Tja, dit gerecht heeft niet echt een naam. Elke week gooien we wel een keer vanalles in de oven en dat is dan ons avondeten. Dat klinkt heel armoedig, maar het is enorm lekker. Deze keer doe ik biet, pastinaak, pompoen en aardappel in de oven. Ik snijd alles in ongeveer even grote stukken, doe er wat olijfolie, peper, zout en Baharat (Arabische kruidenmix) op, meng alles goed door elkaar en dit gaat dan ongeveer 45 minuten tot een uur in een voorverwarmde oven (op 200 – 250 graden). Je kan worstjes in de ovenschaal doen, maar ik maak nu vegetarische worstjes (van De Vegetarische Slager) en die kunnen niet in de oven, dus die bak ik even in de pan in wat olijfolie. Het maken kost nog geen tien minuten, alleen moet je even wat tijd voor de oven reserveren.

Op dinsdag gaan we voor makkelijk: Magioni! Ik schreef hier eens een review over en we eten dit met enige regelmaat. Onze favoriet is de Veganini, een bietenbodem met champignons, ui, bosui en geitenkaas. Heerlijk op de bank met The Crown en een Magioni pizza: top.

Ik ben dól op Hollandse pot en al helemaal op spruitjes. Ik maak er graag een grove stamppot van, en dat doe ik vandaag dus ook. Met weer een vegetarische ‘braadworst’ en natuurlijk jus.

Dit is trouwens heel makkelijk te maken. Je kookt kruimige aardappels (ongeveer 20 minuten), spruitjes (ongeveer 7-8 minuten zodat ze nog lekker stevig en knapperig zijn) en dit stamp je door elkaar. Om het wat smeuïger te maken doe ik er vaak een scheut melk bij, Willem doet er het liefst een klont boter doorheen. That’s it. Jus haal ik gewoon uit een pakje, en ik bak er dan een worstje bij.

Pasta! Ik maak meestal een pasta met héél veel groente, vandaag is dat veel prei, ui en tomaatjes. Dat bak ik tot het allemaal lekker zacht is met wat knoflook, dan doe ik er een pak tomatenpassata bij, peper en zout, even lekker pruttelen. Als het bijna klaar is doe ik er vegetarisch gehakt doorheen – het kan ook zonder, maar ik vind die bite wel erg lekker. We eten dit met speltpasta, maar het kan natuurlijk met elke soort pasta die jij lekker vindt. Niet hoe de Italianen het bedacht hebben, wel hoe wij het graag eten.

Vrijdagavond ga ik vroeg sporten en we hebben nog twee porties pasta van gisteren over, dus ik kook wat ‘nieuwe’ speltpenne, verwarm de saus en zo kan ik nog een keer heerlijk eten. Ik vind pasta er nooit op vooruitgaan als je dat opnieuw verwarmt, dus daarom kook ik gewoon wat nieuwe pasta. De saus kan je prima opwarmen, dat blijft lekker.