Ask Me Anything on Facebook

Ik had laatst gewoon weer eens zin om wat ‘Ask Me Anything’ vragen te beantwoorden. Via Facebook vroeg ik je om jouw vraag. Ik verzamelde er een aantal en heb ze beantwoord! Benieuwd naar mijn minder leuke kanten, mijn writer’s block, waar ik spijt van heb en meer?

Laura: Heb je het gevoel dat je werk diepgang heeft, of word je soms moe van al die aandacht over ‘oppervlakkige’ of puur op uiterlijk gerichte producten/onderwerpen? Of probeer je dat te compenseren door meer persoonlijke dingen in je blog te verwerken en in je privé omgeving diepgang te zoeken?

Ik wil niet zeggen dat ik een baan heb die de wereld verandert (maar hé, welke baan is dat wel?), maar ik geloof wel dat het een bepaalde diepgang heeft. Ik schrijf elke dag over beauty, regelmatig ook over inner beauty en lifestyle, maar daarnaast run ik twee bedrijven. Een bedrijf in de beauty industrie runnen is net zo diepgaand als in een andere branche (bijvoorbeeld kleding of eten, ik zeg maar wat). En hartstikke leuk ook nog, het is echt mijn passie.
Ook wil ik het meer waarde geven door te werken met goede doelen.
Daarnaast krijg ik dagelijks zoveel mails van meisjes die me vertellen dat ik hun leven positief heb beïnvloed, dat ze me als een soort inspiratiebron zien, maar ook dat make-up zoveel voor ze heeft gedaan. Dat vind ik toch wel alles behalve oppervlakkig! Dat vind ik heel bijzonder en dat ik dagelijks de kans krijg om zoveel meiden te ‘inspireren’ (zoals ze zelf zeggen), dat vind ik geweldig.

Ook is het voor mijzelf als persoon diepgaand. Ik leer onwijs veel over mezelf en krijg door mijn werk de kans mezelf te leren kennen en mezelf te verbeteren. In de jaren dat ik blog, en zeker in de jaren dat ik full time blog, heb ik ontzettend veel geleerd en ben ik onwijs veranderd, in positieve zin. Door mijn werk kan ik mezelf elke dag uitdagen nieuwe en enge dingen te leren. Iets wat ik anders toch minder had kunnen doen.

En heel eerlijk: ook al was het stom en oppervlakkig, als ik er elke dag enorm blij van word en ik kan er mijn geld mee verdienen, dan teken ik ervoor.

Natasja: Heb je weleens last van een “writer’s block”? En zo ja: wat doe je dan om het op te lossen?

Ja, absoluut! Ik zorg vooral dat ik dat vooraf al oppak door vooruit te werken. Als ik eenmaal in een flow zit, dan komt er ongelooflijk veel uit me. Dan schrijf ik wekenlang de hele dag door. Heel veel blogposts dus. En het gebeurt dan wel eens dat er niks uitkomt. Soms een dag, soms een week, soms langer. Dat is mega vervelend, maar het helpt bij mij niet om er tegen te vechten. Dan ga ik wat anders doen, iets wat is blijven liggen bijvoorbeeld. Of ik ga gewoon even de deur uit, vaak helpt dat ook wel.

Ilonka: Als ze er al zijn…. wat zijn de minder leuke kanten van “Miss Lipgloss”?

Leuk, hier heb ik een blogpost over gemaakt die in de planning staat. Mijn minder leuke kanten dus. Ik ben erg perfectionistisch wat me veel helpt en me heeft gebracht waar ik nu sta, maar het werkt ook wel eens tegen me. Ik ben erg kritisch op mezelf en op mijn werk, wat soms een beetje doorslaat. Dat is niet altijd goed. Ook ben ik erg emotioneel en huil ik snel. Emotioneel zijn is niet negatief, maar van mij mag ’t wel ietsje minder. Gelukkig heb ik het wel steeds meer in de hand.

Anna: Waar heb je het meeste spijt van gehad tot nu toe?

Hier moest ik even goed over nadenken. Er zijn eigenlijk geen dingen waarover ik me nu nog rot of vervelend voel. Fouten horen bij het leven, je leert ervan en het vormt je. Dat klinkt cliché maar dat is wel echt zo. Doordat ik fouten heb gemaakt, ben ik de persoon die ik nu ben, en is mijn werk nu zoals het nu is. Ik heb spijt dat ik in bepaalde gevallen mijn gevoel niet heb gevolgd, en dat ik mensen in mijn leven heb gelaten waar mijn gevoel al niet goed over was. Maar ja, ook daar heb ik van geleerd en het heeft mij gevormd en ik denk op een goede manier.
Ik denk wel dat ik een beetje spijt heb van het feit dat ik als puber niet altijd de makkelijkste was voor mijn ouders. Ik heb vaak bitchy gedaan waar het totaal onterecht was. Ik denk dat ik daar wel wat spijt van heb. Gelukkig heb ik de kans gehad om het goed te maken. Ook heb ik spijt van het feit dat ik soms mijn gevoel genegeerd heb, en dingen heb gedaan, of mensen in mijn leven heb gelaten, waar ik al een slecht gevoel over had. Daar heb ik wel van geleerd om juist altijd mijn gevoel te volgen. Bij alles.

Het zijn geen dingen waar ik nog van wakker lig.

Danique: Als je wist dat je nog maar 1 week mocht bloggen, wat voor artikelen zou je dan maken/online zetten?

Ik zou over de onderwerpen bloggen waar ik zelf het meeste plezier in zou hebben! Ik vind zelf persoonlijke blogposts altijd erg leuk om te maken, dus ik denk dat ik een week lang alleen maar over persoonlijke zaken zou bloggen. Dat lijkt me leuk. Een mooi afscheid!

Roumaysae: Als je iets aan je jongere zelf kon zeggen, wat zou dat zijn?

Cynthia, het is allemaal niet zo erg en het is allemaal niet zo groot als jij het nu zelf maakt. Bedenk je dat je enige zorgen nu je huiswerk en je vriendje zijn. Later, als je groot bent, heb je heel wat meer zorgen (denk alleen al eens aan je vaste lasten!). Geniet van deze tijd waarin je juist leuke dingen kan doen en kan genieten. Relativeer een beetje en wees wat minder onzeker.

Maar ja, ik denk dat je dit juist als tiener zelf moet leren! Als iemand dat tegen me had gezegd toen, had ik er toch niet naar geluisterd, want ik had het niet gesnapt.

Iris: Andere beautybloggers zoals Mascha van Beautygloss zijn natuurlijk je ‘collega’s’, maar voelen ze ook wel eens als concurrenten? En ben je wel eens jaloers (geweest) op het succes van een andere beautyblogger, of heb je gemerkt dat een andere blogger erg jaloers was/is op jou? Of is er in dit wereldje niet snel sprake van jaloezie?

Ik denk dat er in het wereldje zeker wel sprake is van jaloezie, maar eigenlijk voel ik dat zelf niet. Ik ben sowieso niet zo gauw jaloers, dat gevoel ken ik niet echt, en als ik het wel voel, dan probeer ik het om te draaien naar iets anders. Goede vriendinnen van mij hebben ook grote blogs en doen het heel goed, daar ben ik juist blij om voor hen, en het is toch ook weer een voorbeeld voor mij. Soms denk ik wel ‘Ik zou dat ook wel willen’, heel soms, maar dan sla ik mezelf even, want dan denk ik meteen ‘Jeez Cynt, kijk eens naar wat je hebt!’. Ik zie het meer als inspiratie, als iets positiefs, niet als een negatieve emotie.

Tedje: Wat is je favoriete film of all time?

500 days of summer!

Noor: Zie je jezelf nog als helemaal ‘onafhankelijke’ beautyblogger?

Ik ben natuurlijk niet geheel onafhankelijk omdat ik mijn geld verdien met advertenties (ik ben dus afhankelijk van mijn adverteerders) maar ben daarnaast gewoon nog net zo eerlijk als wanneer dat niet het geval zou zijn. Ik probeer dat los van elkaar te zien! En als ik een product slecht vind, komt er geen advertorial over. Daar heb ik wel eens fouten in gemaakt (daar heb ik wel spijt van), dus dat gebeurt niet weer. Voor mij is onafhankelijk: elke dag kunnen bloggen over datgene wat ik wil. En ja, dat kan!

Eline: wat is nu echt je lievelingseten? ik zie je vaak lekker eten namelijk.

Lastig, ik heb niet echt één lievelingsgerecht, ik heb er meerdere. Als ik nú zou moeten kiezen, dan is het paddenstoelenrisotto. En op nummer twee de geitenkaas rucola pizza van New York Pizza.

Robin: Wat was je inspiratie om je appartementje zo in te richten?

Vooral mijn eigen smaak! Ik wilde het vooral heel erg licht en open, en ik wilde een mega grote hoekbank. Daar om heen heb ik gewoon keuzes gemaakt in de meubels. Ik was blij dat alles zo als een puzzel in elkaar viel!

Rianne: Wat wilde je vroeger worden als jong meisje?

Politie-agent en auteur (van boeken).

Sylvia: Als je zou weten dat je over 24 uur zou overlijden, wat zou je dan nog willen doen?

Oh, die is lastig! Ik zou mijn familie en beste vriendinnen meteen bellen en zeggen dat ze hierheen moesten komen. Ik zou een laatste blogje schrijven aan jullie. Ik zou iets lekkers willen eten, sushi. Met zijn allen! Ik zou lekker willen douchen en voor de laatste keer allemaal lekkere producten gebruiken en me mooi opmaken. Ik zou de laatste paar uur alleen met mijn vriend willen zijn en afscheid nemen. Ohhhh nu stoppen, anders ga ik huilen!

Danielle: Hebben jij en je vriend een kinderwens?

We weten het nog niet! Nu in ieder geval absoluut niet, maar misschien later. We hebben er allebei niet echt een idee over, voor nu zeggen we allebei ‘nee’, maar ik denk wel dat ik ooit later een kindje zou willen. Maar zeker weten doe ik het niet. Misschien!

Tais: Ben je vaak down? Zo ja hoe ga je er mee om? Bijv een liedje zetten dat je vrolijk maar of boek en quotes lezen??

Niet zo vaak, maar natuurlijk ben ik wel eens sip of verdrietig. Soms probeer ik dat actief aan te pakken (door bewust te denken wat er nu eigenlijk aan de hand is en waarom ik me niet goed voel, ik kan vrij makkelijk een knop omdraaien), soms ga ik naar buiten, even wat anders doen. Soms laat ik het even gaan en ben ik gewoon even verdrietig, dat hoort ook bij het leven. Je kan niet altijd vrolijk zijn. Ik zet eigenlijk nooit muziek op als ik down ben, quotes lezen ook niet, ik zoek het eigenlijk meer in mezelf.

Benthe: Stel je leven zou verfilmd worden, hoe zou de soundtrack dan klinken, welke liedjes zouden er gespeeld worden?

De soundtrack zou ‘Something Good Can Work’ van Two Door Cinema Club zijn. Omdat ‘ie heel vrolijk is, maar ook omdat ik erg in de tekst geloof, het is net alsof ‘ie over mij gaat. Ik heb mezelf best wel moeten bewijzen, naar mezelf toe, maar ook naar anderen die altijd zeiden dat wat ik deed niet goed genoeg was, of dat ik niet de juiste keuzes maakte. ‘Let’s make this happen, girl you gonna show the world that something good can work and it can work for you. And you know that it will.’ Dit nummer straalt een mega positiviteit uit, en dat past bij mij. En de drang om te laten zien dat ik het kan! Waar dat dan ook over gaat.

Wat een leuke vragen dames, dankjewel! Tot snel! X