20 heel random feitjes over mij

Vorige week was er op Twitter een trend: veel mensen deelden allemaal random feitjes over zichzelf. Ik vond dat erg leuk om te lezen en geïnspireerd daarop vandaag deze blogpost: 20 heel random feitjes over mezelf. 

In de supermarkt loop ik graag de echte looproute. Ik kan niet zigzaggen door de winkel. Ik wil langs alle schappen.

Ik drink mijn koffie met veel (gewone) warme melk en een schepje suiker. Als ik buiten de deur koffie bestel, is dat meestal een cappuccino of een espresso macchiato.

Ik draag (met uitzondering op de feestdagen en een belangrijke afspraak) als sinds de zomer elke dag mijn Stan Smiths met klittenband.

Als ik boos of chagrijnig ben wil ik meestal gewoon een knuffel. Willem begint dat door te krijgen en dat is mooi.

Ons nieuwe huis is altijd best netjes en schoon. Alleen mijn kantoor is constant een mega chaos troep omdat ik er nu toch niet kan werken omdat er nog geen verwarming is. Ik moet ERGENS troep kunnen maken ja?!

Ik zie tijd alleen in de auto altijd als tijdverspilling dus ga ik meestal liever met de trein. Dan kan ik werken of gewoon een boek lezen.

In 2017 ga ik voor het eerst naar Londen om óók gewoon rond te wandelen en zelf dingen te doen. Ik ga altijd voor werk en heb nog nooit echt zelf rondgebanjerd.

Elke dag dank ik het universum voor de vaatwasser. Wat een genot om die te hebben.

En voor ons bed. Die is namelijk fantastisch.

Het liefst loop ik altijd in mijn joggingbroek, het zit gewoon zó lekker. Jammer dat het a) niet echt mooi is b) niet flatteus is c) niet altijd kan. Zodra ik thuis ben en niet meer de deur uit hoef, doe ik zo snel mogelijk m’n gewone kleren uit en mijn joggingbroek aan. Wat een genot.

Ik ben niet snel boos of agressief, maar in de auto erger ik me constant aan mensen die zich niet aan de regels houden.

https://staging.cynthia.nl/wp-content/uploads/2016/11/IMG_8497.jpg

Ik kan er niet tegen als we geen beschuit in huis hebben. Love beschuit.

Als de TomTom iets zegt, of als er bijvoorbeeld iets wordt omgeroepen in de trein of het vliegtuig, kan ik daar niet doorheen praten. Er ontstaat dan echt een soort kortsluiting in mijn hoofd. Ik kan het niet!

Het eerste concert waar ik ooit heen ging was een show van K-Otic, het was overigens ook het laatste concert waar ik ben geweest, laatst in de HMH. Het klinkt alsof ik doodga, maar het was gewoon het laatste concert dat ik heb bezocht.

Als kind was ik altijd heel erg bang voor inbrekers. Als ik naar bed ging, wilde ik zien dat mama de deur op slot deed (terwijl zij gewoon nog beneden zaten) n als ik ’s nachts geluiden hoorde raakte ik compleet in paniek.

Ik lust bijna alles, maar ik heb nog nooit een slak gegeten die me beviel. Brrrrr.

Ik overweeg om in 2017 een maand plantaardig te gaan eten. Omdat het me leuk lijkt, omdat ik ben benieuwd hoe ‘moeilijk’ het is en omdat het me interessant lijkt om over te bloggen. Ik weet het nog niet zeker. Maar ik denk eraan.

Toen ik net mijn rijbewijs had, heb ik één auto-ongeluk gehad. Ik zag een auto over het hoofd en als ik net iets sneller was geweest (en dus harder had gereden), had ik het waarschijnlijk niet overleefd en was ik aan de zijkant geramd door een auto die 100 kilometer per uur reed. Uiteindelijk was het niks ernstigs en ben ik meteen weer de auto in gestapt, met trillende handjes, wel. Ik was vooral bang dat mijn vader boos zou worden. Dat werd hij niet.

Met veel dingen ben ik heel stipt en proactief, maar er zijn van die dingen waar ik mega laks in ben. In facturen versturen bijvoorbeeld, wat ik niet snap. Ik bedoel, het gaat om geld dat ik krijg. Maar het duurt altijd zo lang voordat ik er voor ga zitten en die facturen maak. Ik heb het ook met pakketjes verzenden. Die liggen dan eeuwen op m’n bureau en na zestien jaar denk ik eens: o ja, dat pakket moet ook nog naar het postkantoor. En vervolgens doe ik het weer niet.

Ook ben ik best slecht in WhatsApp en Facebook Messenger. Ik lees een bericht meteen, vergeet het vervolgens en reageer nooit meer. Vrienden weten dat, waardoor ze regelmatig joehoe-en. Gelukkig, want anders zou iedereen denken dat ik ze negeer.